Η ευρωπαϊκή βιομηχανία ενέργειας συνολικά και του φυσικού αερίου ειδικότερα αντιμετωπίζουν σήμερα πολλές προκλήσεις και εμπόδια στην πορεία μετάβασης προς μια οικονομία με λιγότερο άνθρακα, εξ αιτίας του ότι η ενεργειακή μετάβαση συντελείται μέσα σε σύνθετες και ανόμοιεςκοινωνικοοικονομικές, πολιτικές και ρυθμιστικές συνθήκες στα επιμέρους κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.Παρά το γεγονός ότι καθημερινά γίνεται όλο και περισσότερο κατανοητή η αδήριτη ανάγκη να υπάρξει μείωση των εκπομπών των αερίων θερμοκηπίου (GHGs) και λαμβάνονται για το σκοπό αυτό μέτρα και πρωτοβουλίες προκειμένου να αποφευχθούν οι δυσάρεστες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της αύξησης της θερμοκρασίας στον πλανήτη μας, η μεταβατική αυτή πορεία δεν είναι σπαρμένη με ρόδα. Είναι μια πορεία απαιτητική, με επιπτώσεις και κινδύνους για την ομαλή λειτουργία των αγορών, την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, και τις δραστηριότητες των ενεργειακών επιχειρήσεων.
Αν και ουδείς μπορεί να είναι απόλυτα σίγουρος για το αν θα υπάρξει πλήρης επίτευξη των όντως φιλόδοξων στόχων της ΕΕ για το 2030 και πολύ περισσότερο για το 2050 (μείωση GHGs κατά 40%, αύξηση των ΑΠΕ στο 27% και της ενεργειακής απόδοσης κατά 27% δεσμευτικά το 2030 και πρόθεση για πλήρη απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα στην ηλεκτροπαραγωγή το 2050, προκειμένου να υπάρξει μείωση GHGs κατά 80-95%), γίνεται φανερό ότι μακροπρόθεσμα υπάρχουν πλέον και υπαρξιακοί κίνδυνοι για τις ενεργειακές επιχειρήσεις και για το λόγο αυτό όποιες εξ’ αυτών δεν καταφέρουν να προσαρμοστούν στις νέες απαιτήσεις των καιρών, μοιραία θα οδηγηθούν σε εξαφάνιση στο τέλος της ημέρας, ειδικά αν υιοθετηθούν ακόμη πιο ριζικές πολιτικές αντιμετώπισης της κλιματικής αλλαγής, όπως προτείνεται από ορισμένους ειδικούς επιστήμονες και οργανισμούς.
Μπορείτε να διαβάσετε το πλήρες κείμενο της εργασίας του κ. Σπύρου Παλαιογιάννη στον παρακάτω σύνδεσμο: https://www.energia.gr/article/150806/o-rolos-toy-fysikoy-aerioy-agogoi-perifereiakh-agora-epektash-diktyoy-dianomhs-lng-kai-cng-se-mikrodiktya