Financial Τimes Εditorial
Τα καλά νέα είναι ότι το πετρέλαιο αυτό τον Ιούνιο κόστιζε 43,60 δολ./βαρέλι αντί 70 δολ. που διαπραγματεύεται στις αγορές. Τα κακά νέα είναι ότι η τιμή αυτή δεν αφορά τους αγοραστές. Πρόκειται για την «πραγματική» τιμή που λαμβάνουν τα μέλη του ΟΠΕΚ, αφού πρώτα συνυπολογιστούν οι συναλλαγματικές διακυμάνσεις και ο πληθωρισμός. Το δολάριο υποχωρεί, πράγμα που ασκεί πιέσεις στην αγοραστική δύναμη του καρτέλ. Υπάρχουν σοβαρά επιχειρήματα να τιμολογούνται οι εξαγωγές πετρελαίου με βάση ένα «καλάθι» νομισμάτων αντί του δολαρίου. Ωστόσο, ο ΟΠΕΚ θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός προτού προχωρήσει στο βήμα αυτό.
Τα μέλη του καρτέλ εισάγουν το ένα τέταρτο των αγαθών τους από την Ευρωζώνη και λιγότερο από το ένα δέκατο από τις ΗΠΑ. Δεδομένου ότι το δολάριο υποχώρησε σημαντικά έναντι του ευρώ την τελευταία πενταετία, οι εισαγωγές αυτές έγιναν περισσότερο ακριβές. Μη στενοχωριέστε όμως για τους Σαουδάραβες πρίγκιπες!
Τα παράπονα για τη μειωμένη αγοραστική δύναμη του ΟΠΕΚ είναι, σε μεγάλο βαθμό, μια πρόφαση για να δικαιολογηθεί η υψηλή τιμή του πετρελαίου. Στον βαθμό που το καρτέλ είναι ικανό να «χειραγωγεί» την τιμή του μαύρου χρυσού καθορίζοντας την προσφορά, θα μπορούσε απλά να αυξήσει την ονομαστική τιμή για να αντισταθμίσει τις παρενέργειες από το αδύναμο δολάριο. Ο ΟΠΕΚ θα μπορούσε να στραφεί από το δολάριο στο ευρώ ή σε ένα ευρύτερο «καλάθι» νομισμάτων, αλλά και πάλι θα προσπαθούσε να διατηρήσει την πραγματική τιμή του πετρελαίου στα ίδια επίπεδα.
Η συναλλαγματική ισοτιμία του δολαρίου έχει εμφανίσει μεγάλες μεταβολές στο παρελθόν και το ίδιο μπορεί να συμβεί και με το ευρώ στο μέλλον. Θα έπρεπε να υπάρχει κάτι πολύ περισσότερο από ένα αρνητικό ρεκόρ του δολαρίου ώστε ο ΟΠΕΚ να πάρει το ρίσκο να εγκαταλείψει τα πετροδολάρια προς όφελος των «πετρο-ευρώ».
(ΗΜΕΡΗΣΙΑ 30/7/2007)