Η είδηση δεν πέρασε απαρατήρητη. Τα Ελληνικά Ταχυδρομεία αντιμετωπίζουν δυσχέρειες πληρωμής μισθών 8 εκατομ. ευρώ του προσωπικού των, το 15θήμερο πού λήγει αύριο Πέμπτη. Πώς έφθασε στο οριακό αυτό σημείο το αρχαιότερο κρατικό μονοπώλιο της χώρας; Σύμφωνα με το σχέδιο αναδιάρθρωσης που εξεπόνησε η PwC, για την εξυγίανση των ΕΛΤΑ, επιβάλλεται η ρύθμιση των συσσωρευμένων ελλειμμάτων με περιορισμό του δικτύου κατά 215 πρακτορείων και νέες επενδύσεις 

16 εκατομ. ευρώ για διεύρυνση δραστηριοτήτων. Για τη μείωση του κόστους λειτουργίας των ΕΛΤΑ, η μελέτη προτείνει «εθελουσία έξοδο» (ΣΣ: Απόλυση) 2.000 εργαζομένων με κόστος αποζημιώσεων  200 εκατομ. ευρώ (ΣΣ: εις βάρος του φορολογουμένου).

Εντεύθεν προκύπτουν αναπάντητα ερωτήματα: Ποίος εγγυάται τον εκσυγχρονισμό των ΕΛΤΑ και πώς θ’ αποφευχθή η επανάληψη των τεραστίων ελλειμμάτων που οδήγησαν στην απαξίωση ενός ακόμη κρατικού μονοπωλίου;

Μην απατώμεθα. Τα ελλείμματα των ΕΛΤΑ (332,5 εκατομ. ευρώ έως πέρυσι) δεν προέκυψαν τόσο από το λειτουργικό αποτέλεσμα όσο από την μείωση του τζίρου του κρατικού ταχυδρομείου. Τα διάφορα «ιδιωτικά ταχυδρομεία» ροκάνισαν σιγά-σιγά την ζήτηση των υπηρεσιών των δημοσίων … βραδυδρομίων ενώ τα διεθνή όπως λχ. η DHL έχουν υποκαταστήσει σχεδόν πλήρως την μεταφορά επιστολών, εγγράφων και κεφαλαίων απ’ το εξωτερικό στην χώρα μας, με αποτέλεσμα την ραγδαία μείωση των εισπράξεων των ΕΛΤΑ.

Τα αίτια υποβαθμίσεως των ταχυδρομικών υπηρεσιών του δημοσίου δεν είναι άλλα από την νοοτροπία ακριβώς του Δημοσίου, σε ένα τομέα που εκτίθεται στον ελεύθερο ανταγωνισμό και στις εναλλακτικές προτιμήσεις του καταναλωτού.

Πόσες φορές δεν δαπάνησα μισή και μία ώρα αναμονής στο Ταχυδρομικό γραφείο της γειτονίας μου για την αποστολή ενός γράμματος ή την παραλαβή ενός συστημένου, όταν στο γκισσέ εργαζόταν (απεγνωσμένα) ένας υπάλληλος και τέσσαρες άλλοι περιεφέροντο δήθεν πολυάσχολοι. Η απουσία μάνατζμεντ (δηλ. αξιολογήσεως του κόστους/ωφέλειας) ήταν φανερή.

Οι διορισμοί επίσης «ημετέρων» από το παράθυρο φόρτωσαν τον οργανισμό με περιττό και εν πολλοίς ανειδίκευτο προσωπικό ενώ οι απαραίτητοι εκσυγχρονισμοί την ψηφιακή εποχή βράδυναν απαισίως.

Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο – η πρόσφατη  στάση πληρωμών των ΕΛΤΑ προς την ΔΕΗ της οποίας παρακράτησαν πληρωμένους λογαριασμούς ήταν μοιραία. Οπωσδήποτε οι ζημίες δεν πρόκειται να επηρεασθούν από τις απεργίες διαμαρτυρίας του προσωπικού. Αντιθέτως.

Εν κατακλείδι , το πρόβλημα των ΕΛΤΑ δεν είναι άλλο από την παραδοσιακώς διορισμένη διοίκηση των με κομματικά κριτήρια. Η κατάσταση αυτή δεν πρόκειται ν’ αλλάξει με αύξηση του κεφαλαίου ή με την εξόφληση των οφειλών του κράτους για ταχυδρομικές  υπηρεσίες που απολαμβάνει χωρίς να πληρώνει.

Με το κλείσιμο ταχυδρομικών γραφείων θα πέσει κι’ άλλο ο τζίρος και θα μειωθούν τα έσοδα ενώ δεν είναι βέβαιον ότι η διατήρηση του προσωπικού όταν οι μισθοί του αυξάνονται 11% για λόγους προεκλογικούς, θα καταστήσει τα ΕΛΤΑ «αποδοτικά».   

Εάν δεν θέλουμε να πληρώνουμε ελλείμματα , να χρονοτριβούμε για ένα ραβασάκι ή να δούμε άλλη μία κρατική υπηρεσία να κατεβάζει ρολλά  , τότε πρέπει να ιδιωτικοποιηθούν πλήρως τα ΕΛΤΑ, που σημαίνει την πώληση του δικτύου με διεθνή διαγωνισμό και την εφαρμογή ενός απόλυτα επιχειρηματικού μάνατζμεντ.

Κάθε άλλη «εξυγίανση» είναι νοσηρά διότι δεν θίγει το πρόβλημα των κρατικών μονοπωλίων στην πηγή, που δεν είναι άλλο από ό,τι σύνηθες στην πολιτεία μας από καταβολής της : Πολιτικό πρόβλημα.