Του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη
Oσοι ασχολούνται ακόμα, με τις αγορές και ειδικά με το χρηματιστήριο, εκπέμπουν την αίσθηση ότι ζούμε ημέρες Αποκάλυψης. Δεν προλαβαίνουν να αναγγέλλουν την επερχόμενη καταστροφή, αναφερόμενοι σε επικείμενες χρεοκοπίες, καταρρεύσεις εταιρειών και σοβαρές ανακατατάξεις. Άλλωστε καμιά επιχείρηση, κάτω από τις συνθήκες αυτές, δεν προχωρά σε επεκτατικά σχέδια, κι αν έχει τέτοια δεν τα ανακοινώνει. Ας δούμε όμως, την πραγματικότητα με διαφορετική οπτική. Όσοι προβλέπουν δυσμενείς εξελίξεις έχουν δίκιο! Θα υπάρξουν, αλλά δεν οδηγούν αναγκαστικά σε γενική καταστροφή. Μέσα από τις ανακατατάξεις θα διαμορφωθεί το νέο σκηνικό της επιχειρηματικότητας στο οποίο θα πρωταγωνιστεί το εισαγόμενο κεφάλαιο. Είτε κεφάλαια που ανήκουν σε ξένους, είτε ελληνικά κεφάλαια που δρουν σε διεθνή ορίζοντα.
Οι περισσότεροι από τους αστέρες που ανέδειξε η εγχώρια επιχειρηματικότητα, δεν φαίνονται να είναι σε θέση να σταθούν χωρίς την ενίσχυση της παραγωγής χρηματιστηριακών υπεραξιών. Το καλύτερο που μπορεί να τους συμβεί είναι τους αγοράσουν ξένα κεφάλαια, χωρίς μάλιστα μεγάλο premium. Η χρηματιστηριακή κρίση οδηγεί σε μεγαλύτερη διεθνοποίηση της εγχώριας αγοράς, στην οποία ήδη οι ξένοι είναι οι μόνοι ενεργοί παίκτες. Η αφανής ακόμα εξέλιξη αυτή προδιαγράφει σημαντικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της χρηματιστηριακής αγοράς, αλλά και στον τρόπο διοίκησης των μεγάλων επιχειρήσεων που θα μάθουν να λειτουργούν με το δεδομένο ύπαρξης επαγγελματιών μετόχων.
Για τους εναπομείναντες εγχώριους μετόχους, οι εξελίξεις μπορεί να είναι αποδοτικές. Και τούτο με την προϋπόθεση, ότι θα βρεθούν στην ίδια όχθη με ισχυρούς ξένους επενδυτές και θα κατανοούν τις προτεραιότητές τους. Για τους υπόλοιπους που βρίσκονται σε επιχειρήσεις που δεν έχουν ενδιαφέρον για τη διεθνή αγορά, οι ελπίδες βρίσκονται στην ενδεχόμενη εμφάνιση επενδυτών που θέλουν να αναλάβουν τον έλεγχο, εντάσσοντας τις επιχειρήσεις σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό. Ενδεχομένως από την κατηγορία αυτή θα υπάρξουν και ορισμένες εντυπωσιακές θετικές εκπλήξεις, αλλά το παιχνίδι αυτό είναι υψηλού ρίσκου.
(Από την εφημερίδα Καθημερινή 8/2/03)