Ἡ ἐπιμονή τοῦ «διεθνοῦς παράγοντα» στήν ἐπίτευξη μόνιμης συμφωνίας καταπαύσεως τοῦ πυρός εἶναι μᾶλλον ἀφελής προσέγγισις. Τόσο τό Ἰσραήλ ὅσο καί οἱ ἀντίπαλοί του ἔχουν συγκεκριμένους στόχους. Οἱ μέν μάχονται γιά τήν ἐπιβίωσή τους καί οἱ δέ γιά τήν ἐξάλειψη τοῦ –ὅπως τό ὀνομάζουν– «κράτους τῶν σιωνιστῶν».
Δέν ὑπάρχει οὔτε ψῆγμα ρεαλισμοῦ σέ αὐτήν τήν σύγκρουση, ἀλλά ἄν δέν ὑπάρχει ρεαλισμός καί στίς μεσολαβητικές προσπάθειες, τότε εἶναι καταδικασμένες. Καί στήν ὅλη προσέγγιση τῶν Ἡνωμένων Πολιτειῶν, τήν ὁποία ἐκφράζει ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν Μπλίνκεν, δέν ὑπάρχει ρεαλισμός. Ἐν πολλοῖς δέν ὑπάρχει κἄν συναίσθησις τῆς πραγματικότητος. Αὐτό ὅμως εἶναι ἕνα ζήτημα πού χρήζει ἰδιαιτέρας ἀναλύσεως καί δέν εἶναι τῆς παρούσης.
Τήν Ἑλλάδα θά πρέπει νά ἀπασχολήσει ἕνα καί μόνον ζήτημα. Τό γεγονός ὅτι ὁ Ἀμερικανός ὑπουργός Ἐξωτερικῶν θεώρησε ἀπαραίτητο νά ἐπικοινωνήσει τηλεφωνικῶς μέ τόν Χακάν Φιντάν καί νά συζητήσει μαζί του τίς προθέσεις του, ὅσον ἀφορᾶ τήν μεσολαβητική του προσπάθεια. Τοῦτο δεικνύει πολύ ἁπλά ὅτι ἡ Οὐάσιγκτων ἀναγνωρίζει στήν Τουρκία ὅτι ἔχει ρόλο στό Μεσανατολικό.
Ἐν μέρει δηλαδή τήν βλέπει σάν προστάτιδα, ἄν ὄχι καί σάν ἡγέτιδα τῶν μουσουλμάνων. Πρόκειται γιά σημαντική διπλωματική ἐπιτυχία τῶν ἐξ ἀνατολῶν γειτόνων μας. Καί τέτοιες ἐπιτυχίες ἐνισχύουν τίς φιλοδοξίες τοῦ Ἐρντογάν νά ἀναδείξει τήν χώρα του σέ περιφερειακή –τοὐλάχιστον– δύναμη.
Τήν ἴδια στιγμή ἡ Ἑλλάς εἶναι ἀποῦσα. Μαίνεται ἕνας πόλεμος στήν περιοχή πού ἅπτεται ἀμέσων συμφερόντων μας καί ἐμεῖς δέν θεωροῦμε ὅτι θά μπορούσαμε νά παίξουμε κάποιον ρόλο στίς ἐξελίξεις. Σημειώνουμε ὅτι ἡ χώρα μας, ἡ ναυτιλία μας καί τό λιμάνι τοῦ Πειραιῶς εἶναι οἱ ἀμέσως θιγόμενοι ἀπό τίς ἐπιθέσεις τῶν Χούθι στήν Ἐρυθρά Θάλασσα. Καί τοῦτο μᾶς δίδει δικαίωμα διπλωματικῆς ἐμπλοκῆς στά πράγματα. Δέν ἀρκεῖ ἡ συμμετοχή σέ μιά ναυτική ἐπιχείρηση προστασίας τῆς ναυσιπλοΐας ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἡ ὁποία γιά μίαν ἀκόμη φορά ἔχει ἀποδειχθεῖ γεωπολιτικῶς ἀνύπαρκτη.
Ἀλλά πέρα ἀπό αὐτό ἡ Ἑλλάς ὑποστηρίζει μέ ὑποδομές (τίς ἐγκαταστάσεις τῆς Σούδας στήν Κρήτη) ὅλες τίς στρατιωτικές ἐνέργειες τῶν Ἀμερικανῶν στήν εὐρύτερη περιοχή. Αὐτό καί μόνον θά ἦταν λόγος γιά νά ἐπικοινωνεῖ ὁ Ἄντονυ Μπλίνκεν καί μέ τό ἑλληνικό Ὑπουργεῖο Ἐξωτερικῶν. Ὄχι μόνον μέ τόν Χακάν Φιντάν. Ἐπιπροσθέτως, ἡ Ἑλλάς μαζί μέ τήν Κύπρο ἔχουν συμφωνίες τριμεροῦς συνεργασίας τόσο μέ τό Ἰσραήλ ὅσο καί μέ τήν Αἴγυπτο. Καί αὐτό θά ἦταν ἐπαρκής λόγος γιά νά συνομιλεῖ ὁ Ἀμερικανός ὑπουργός Ἐξωτερικῶν καί μέ τήν Ἀθήνα. Ὄχι μόνον μέ τήν Ἄγκυρα. Δυστυχῶς ὅμως καί τίς τριμερεῖς αὐτές συνεργασίες ἀκόμη καί ἐμεῖς δείχνουμε νά τίς ἔχουμε λησμονήσει. Εἶναι χρόνια πού δέν ἔχει συγκληθεῖ καμμία σοβαρή διάσκεψις στό πλαίσιο τῶν τριμερῶν αὐτῶν. Κατά τά λοιπά, ὑπάρχουν ἀξιωματοῦχοι στήν Ἀθήνα πού ὁμιλοῦν γιά τό «ἔντονο διπλωματικό ἀποτύπωμα» τῆς Ἑλλάδος στήν περιοχή! Ἀλήθεια, ποῦ τό βλέπουν αὐτό; Ποιά παρέμβαση ἔχει κάνει ἡ Ἀθήνα γιά νά δικαιοῦται νά πιστεύει ὅτι ἔχει κάποιας μορφῆς «διπλωματικό ἀποτύπωμα» στήν περιοχή; Ποιός μᾶς ἔχει δώσει τήν παραμικρή σημασία, ὥστε νά μᾶς καλλιεργεῖται τοὐλάχιστον ἡ ψευδαίσθησις ὅτι ἔχουμε κάποιον ρόλο στίς ἐξελίξεις;
Εἶναι βεβαίως ἡ δική μας ὀλιγωρία πού ὁδηγεῖ στήν γεωπολιτική ἀνυπαρξία τῆς χώρας μας. Εἶναι ὅμως ἀνεπίτρεπτο. Εἶναι ἐγκληματικό. Ὑπονομεύει τό μέλλον τῆς Ἑλλάδος καί δημιουργεῖ προϋποθέσεις περισσοτέρων διεκδικήσεων εἰς βάρος μας ἐκ μέρους τῆς Τουρκίας. Διότι ἐν τέλει ἡ Ἄγκυρα εἶναι πού δημιουργεῖ πραγματικό γεωπολιτικό ἀποτύπωμα καί παίζει σημαντικό ρόλο στίς ἐξελίξεις τῆς εὐρύτερης περιοχῆς. Καί φταῖμε ἐμεῖς πού τῆς τό ἐπιτρέπουμε!
Πηγή: Εστία