στόχο να περιοριστεί η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας στον 1,5 βαθμό Κελσίου. Για να επιτευχθεί αυτός ο στόχος, πρέπει να εγκαταλείψουμε τα ορυκτά καύσιμα (πρωτίστως άνθρακα και πετρέλαιο) και να υιοθετήσουμε καθαρές μορφές ενέργειας από τον άνεμο ή τον ήλιο.
Αν, λοιπόν, ξεφύγουμε εντελώς από την οικονομία του άνθρακα, θα ζήσουμε «καθαροί» και ευτυχισμένοι; Αμ, δε! Μελέτες άλλων πιο προχωρημένων οικολογικών οργανώσεων δείχνουν ότι και η καθαρή ενέργεια έχει τα δικά της βρώμικα μυστικά, που απειλούν με καταστροφές ολόκληρες περιοχές του πλανήτη. Σύμφωνα, λοιπόν, με την οργάνωση Earthworks, οι καθαρές τεχνολογίες απαιτούν μια σειρά ορυκτών (κοβάλτιο, νικέλιο, λίθιο, αλουμίνιο και άργυρο) η εξόρυξη των οποίων δημιουργεί νέες απειλές. Η ραγδαία αύξηση της ζήτησης αυτών των υλικών θα οδηγήσει στην εξόρυξή τους σε μακρινά μέρη, κάτι που δημιουργεί απειλές στη βιοποικιλότητα. Για να τροφοδοτήσουμε το «πράσινο όνειρο» της ανθρωπότητας, λένε οι συντάκτες της έκθεσης, θα απαιτηθεί εκχέρσωση δασών για εξορύξεις και άλλες οικολογικές καταστροφές, παραβιάσεις εργατικών δικαιωμάτων σε χώρες του Τρίτου Κόσμου κ.λπ. Εκθεση της Διεθνούς Αμνηστίας αναφέρει ότι η κινεζική εταιρεία που έχει τα δικαιώματα εξόρυξης κοβαλτίου στο Κονγκό χρησιμοποιεί σε μεγάλη έκταση παιδική εργασία.
Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, μια άλλη οικολογική οργάνωση επισημαίνει πως η εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας έχει το ίδιο και ίσως σημαντικότερο πρόβλημα με την πυρηνική. Η Environmental Progress, που τάσσεται υπέρ της παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, αναφέρει σε έκθεσή της ότι τα ηλιακά πάνελ δημιουργούν 300 φορές περισσότερα τοξικά απόβλητα από ό,τι τα πυρηνικά εργοστάσια! Τα πάνελ, των οποίων ο χρόνος ζωής έχει τελειώσει, στοιβάζονται σε όλον τον κόσμο και εμπεριέχουν επικίνδυνα υλικά, όπως μόλυβδος, χρώμιο, κάδμιο κ.λπ., τα οποία απελευθερώνονται και ρυπαίνουν το περιβάλλον.
Με αυτά και με αυτά, σε λίγο δεν θα ξέρουμε πού να κρυφτούμε. Το χειρότερο δε είναι πως όλες αυτές οι προβολές στο μέλλον διευρύνουν την υπάρχουσα δυσθυμία στις δυτικές κοινωνίες και μπορεί να τις παραλύουν. Παλιά η πρόοδος εθεωρείτο ευλογία. Τώρα είναι απειλή. Το σύμπλεγμα οικολόγων-επιστημόνων-ΜΜΕ έχει ένα πρόβλημα για κάθε λύση. Δεν είναι ότι δεν υπάρχουν οικολογικά προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπιστούν, αλλά δεν μπορεί κάθε επιθυμία των ανθρώπων να λογίζεται όπως η αμαρτία στη ρητορεία των χριστιανών. Κάπου πρέπει να βρούμε το μέτρο...
("Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")