«Η διεθνής κοινότητα έχασε μια σημαντική ευκαιρία προκειμένου να αποδείξει ότι έχει μεγαλύτερες φιλοδοξίες στον τομέα της μείωσης των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου, της προσαρμογής και της χρηματοδότησης της κλιματικής κρίσης», υπογράμμισε και πρόσθεσε: «Δεν πρέπει να εγκαταλείψουμε, και δεν θα εγκαταλείψω.»
Έπειτα από ένα χρόνο που σημαδεύτηκε από παντοειδείς κλιματικές καταστροφές, τις δυναμικές κινητοποιήσεις εκατομμυρίων νέων που διαδήλωσαν μετά το κάλεσμα της διάσημης έφηβης Σουηδέζας, Γκρέτα Τούνμπεργκ, και τις απρόσωπες επιστημονικές εκθέσεις, οι περίπου 200 χώρες που υπέγραψαν τη Συμφωνία του Παρισιού δέχτηκαν ισχυρές πιέσεις εν όψει της διεξαγωγής της COP25, που τελούσε υπό την προεδρία της Χιλής.
Όμως μετά το τέλος της διάσκεψης που υπερέβη κατά πολύ τον αρχικό προγραμματισμό, στα κείμενα που εγκρίθηκαν δεν αποτυπώνεται το αίτημα για τη λήψη ριζοσπαστικών και άμεσων ενεργειών. Αυτή η COP «αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση», σχολίασε η υπουργός Περιβάλλοντος της Ισπανίας.
Το τελικό κείμενο καλεί πράγματι για «επείγουσες ενέργειες» προκειμένου να μειωθεί η απόσταση ανάμεσα στις δεσμεύσεις και τους στόχους της συμφωνίας του Παρισιού για τη μείωση της αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας στους +2 βαθμούς Κελσίου, ή το ευκταίο, για συγκράτησή της στον 1,5 βαθμό Κελσίου.
«Αυτοί από τους οποίους ανέμεναν όλοι ότι θα συμβάλουν ώστε να επιτευχθεί πρόοδος δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες», δήλωσε η Λοράνς Τουμπιανά, αρχιτέκτονας της Συμφωνίας του Παρισιού, σημειώνοντας ωστόσο πως η συμμαχία των νησιωτικών ευρωπαϊκών, αφρικανικών και λατινοαμερικανικών χωρών επέτρεψε να «βγει το λιγότερο κακό δυνατό αποτέλεσμα, ενάντια στη βούληση των μεγάλων ρυπαντών».
Το προσχέδιο για τους στόχους που παρουσίασε το Σάββατο, η χιλιανή προεδρία, είχε προκαλέσει την αντίδραση αυτών των χωρών, οδηγώντας σε ένα νέο γύρο διαπραγματεύσεων. Όμως παρά τις βελτιώσεις, ορισμένες χώρες που πλήττονται ιδιαίτερα από την απορύθμιση του κλίματος εξέφρασαν την οργή τους.
«Το αποτέλεσμα δεν βρίσκεται καθόλου κοντά σε εκείνο που θέλαμε. Είναι το αυστηρό ελάχιστο», δήλωσε η εκπρόσωπος των Νησιών Μάρσαλ.
«Οι συζητήσεις αυτές αντανακλούν την ασυμφωνία ανάμεσα στους ηγέτες από τη μια πλευρά και την επιτακτικότητα της κατάστασης που δείχνει η επιστήμη και τα αιτήματα των πολιτών στους δρόμους από την άλλη», επεσήμανε η Χέλεν Μάουντφορντ, του World Resources Institute, η οποία εκτίμησε πως το πνεύμα της Συμφωνίας του Παρισιού δεν είναι παρά μια «μακρινή ανάμνηση».
Με τον τρέχοντα ρυθμό εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, ο υδράργυρος μπορεί να αυξηθεί στους 4 ή και στους 5 βαθμούς Κελσίου έως τα τέλη του αιώνα. Ακόμα και αν οι χώρες που υπέγραψαν τη Συμφωνία του Παρισιού τηρήσουν τις δεσμεύσεις τους, η υπερθέρμανση μπορεί να ξεπεράσει τους 3 βαθμούς Κελσίου.
Υπό αυτό το πρίσμα και προκειμένου να καλυφθεί η απόκλιση, όλες οι χώρες πρέπει να υποβάλουν μέχρι την COP26 που θα διεξαχθεί στην Γλασκόβη, το 2020, μια αναθεωρημένη εκδοχή των σχεδίων τους για τις μειώσεις εκπομπών ρύπων.