Σήμερα έπρεπε να γράψω για τον προϋπολογισμό του 2008, τον οποίο κατέθεσε χθες το απόγευμα στη Βουλή ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών κ. Γ. Αλογοσκούφης. Δεν βαριέσαι όμως, πενήντα προϋπολογισμούς έχω σχολιάσει στη δημοσιογραφική μου διαδρομή και πάντα στην ετήσια κριτική μου βρίσκω μπροστά τα ίδια άλυτα διαχρονικά προβλήματα της πενίας των εσόδων και της σπατάλης στις δαπάνες. Αποφάσισα, λοιπόν, να ασχοληθώ σήμερα με ένα σημαντικό θέμα ηθικής και πολιτικής τάξης που ανέκυψε αιφνίδια και να επανέλθω αύριο - μεθαύριο στον προϋπολογισμό.
Περί τίνος πρόκειται; Διάβασα, λοιπόν, χθες, σε πρωινή εφημερίδα ένα προκλητικό δημοσίευμα υπό τον ηχηρό τίτλο «Υπουργός “φάντασμα” σώζει τη ΔΕΗ», στο οποίο αφορμή έδινε μια δήλωση υπουργού, που διατηρεί την ανωνυμία του, στο διεθνές ειδησεογραφικό πρακτορείο Reuters, σύμφωνα με την οποία η ΔΕΗ «ήταν απίθανο να λάβει την έγκριση της κυβέρνησης για συνεργασία με τη γερμανική RWE ΑG». Με τη δήλωση αυτή όμως του «ανώνυμου» υπουργού η κυβέρνηση «αδειάζει» απροσχημάτιστα τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ κ. Π. Αθανασόπουλο, που είχε προχωρήσει στο μνημόνιο συνεργασίας με τη RWE, ο οποίος διερωτώμαι πώς θα μπορεί πλέον να προΐσταται αυτής της μεγάλης δημόσιας επιχειρήσεως, πόσο σοβαρά θα τον παίρνουν εφεξής τα στελέχη της ΔΕΗ και, κυρίως, ποια αξιοπιστία θα έχει στην αγορά; Ποιος ξένος οίκος θα συζητά και θα διαπραγματεύεται μαζί του, όταν θα φοβάται ότι αύριο ή μεθαύριο θα έλθει ο κ. Χρ. Φώλιας και θα ανατρέψει όσα συμφώνησε αυτός με τον κ. Αθανασόπουλο;
Με λίγα λόγια, κατά την εκτίμησή μου, συνετελέσθη χθες στη ΔΕΗ ένα νέο κρατικό πραξικόπημα, μια ωμή κρατική παρέμβαση που μου έφερε στη μνήμη τα όσα οδυνηρά ζήσαμε στις 5 Δεκεμβρίου του 2005, όταν ο τότε υπουργός Ανάπτυξης κ. Δημ. Σιούφας εκπαραθύρωσε τον κ. Ιωάνν. Παλαιοκρασσά γιατί ήθελε να διευθύνει αυτός τη ΔΕΗ και όχι ο διευθύνων σύμβουλός της, τον οποίο είχε επιλέξει η ίδια η κυβέρνηση.
Ο κ. Παν. Αθανασόπουλος, που με κυβερνητική παράκληση ανέλαβε τη διοίκηση της ΔΕΗ τον Ιανουάριο του 2007, είναι ένας μάνατζερ διεθνούς διαμετρήματος. Ξεκίνησε ως διευθύνων σύμβουλος της Toyota - Ελλάς, έγινε εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Toyota - Ευρώπης και μέλος του Δ.Σ. της μητρικής Toyota και έχει τιμηθεί με την ανώτατη διάκριση της Ιαπωνίας. Εντιμος, μορφωμένος (καθηγητής σε αμερικανικό πανεπιστήμιο) και με διεθνή εμπειρία, απεδέχθη την πρόταση του πρωθυπουργού να αναλάβει τη διοίκηση της ΔΕΗ. Είναι γνωστό ότι έχει εκπονήσει ένα σχέδιο στρατηγικής αναδιάρθρωσης που πυροβολείται από τους συνδικαλιστές, αλλά συντομεύω για να αναφερθώ στο περίφημο μνημόνιο με τη RWE. Ο κ. Αθανασόπουλος, λοιπόν, υπέγραψε προ μηνών με τη γερμανική RWE ένα μνημόνιο συνεργασίας, που προβλέπει ότι η ξένη εταιρεία θα κατασκευάσει στη χώρα μας δύο μεγάλες λιθανθρακικές μονάδες ισχύος 1.600 μεγαβάτ, που θα καλύψουν τα κενά στην προσφορά ενέργειας ώστε να μη ζούμε τα επόμενα χρόνια με τον εφιάλτη του μπλακ άουτ. Η μετοχική σύνθεση στις δύο εταιρείες θα είναι 51% RWE και 49% ΔΕΗ.
- Ερώτημα πρώτον: Γιατί να έχουν την πλειοψηφία οι Γερμανοί και όχι η ΔΕΗ; Οπως μου απαντούν από τη ΔΕΗ η ίδια, βάσει των νόμων που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και επικύρωσε η Ν.Δ., δεν δικαιούται να πάρει άδεια για εγκατάσταση νέας ισχύος γιατί αυτές δόθηκαν μόνο σε ιδιώτες προκειμένου να απελευθερωθεί η αγορά. Η ΔΕΗ δικαιούται μόνο να αντικαταστήσει με νέες σύγχρονες μονάδες, παλαιές γερασμένες μονάδες συνολικής δυναμικότητας 3.200 μεγαβάτ, που είχαν κατασκευασθεί μέχρι τη δεκαετία του ’70, και να ανανεώσει το επίσης πεπαλαιωμένο δίκτυο διανομής. Επομένως, προκειμένου να καλυφθούν τα μελλοντικά ελλείμματα, η μόνη λύση ήταν να διεισδύσει η ΔΕΗ στην παραγωγή νέας ισχύος διαμέσου άλλης ιδιωτικής εταιρείας, όπερ και έπραξε.
- Ερώτημα δεύτερον: Ηταν συμφέρουσα η επιλογή της RWE ή έπρεπε να γίνει διαγωνισμός για να αναζητηθεί ο καλύτερος; Δεν είμαι ειδικός και δεν μπορώ να απαντήσω. Ομως, αν υπήρχε τέτοιο ζήτημα, ο κ. Χρ. Φώλιας μπορούσε να φωνάξει τον κ. Αθανασόπουλο, να συζητήσει το θέμα μαζί του και να αποφασίσουν μια μεθόδευση που δεν θα απαξίωνε τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ, κατά τον τρόπο που το έκανε η δήλωση στο Reuters.
Το συμπέρασμά μου, λοιπόν, είναι ότι παρ’ όσα λένε κατά καιρούς οι υπουργοί για εξυγίανση των ΔΕΚΟ, η αλήθεια είναι ότι τις θέλουν για δικά τους φέουδα, για να διορίζουν τους κομματικούς τους φίλους. Η καρατόμηση του κ. Παλαιοκρασσά και το άδειασμα του κ. Αθανασόπουλου με πείθουν ότι μοιραίοι πολιτικοί και συνδικαλιστές θα καταστήσουν τη ΔΕΗ αργά ή γρήγορα μια νέα Ολυμπιακή.
ΥΓ.: Σημειωτέον ότι η ανώνυμη υπουργική δήλωση στο Reuters έγινε ύστερα από κυριακάτικο δημοσίευμα της πρωινής εφημερίδας κατά του κ. Αθανασόπουλου. Η μεθόδευση ήταν μελετημένη λοιπόν!