Επίσης, τονίζεται ότι έως το 2050 η ισχύς των μπαταριών μπορεί να υποχωρήσει στα 50 γιγαβάτ, καθώς θα προστίθενται στο σύστημα, μονάδες υδρογόνου.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της DG Enrgy, θα απαιτηθούν 108 γιγαβάτ αντλησιοταμίευσης ώστε να επιτευχθεί ο στόχος του 2030, τη στιγμή που το υδρογόνο ίσως να μην είναι ακόμη ευθέως ανταγωνιστικό στην αγορά. Για το 2050, πάντως, η συνεισφορά του υδρογόνου θεωρείται απαραίτητη και εκτιμάται ότι θα χρειαστούν 550 γιγαβάτ αυτής της τεχνολογίας.
Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο που αναδεικνύει η μελέτη είναι ότι μελλοντικά θα υπάρξει ανταγωνισμός μεταξύ της αποθήκευσης και των εφεδρικών μονάδων ηλεκτροπαραγωγής, ενώ η μαζική χρήση ηλεκτρικών οχημάτων και αποκεντρωμένης θέρμανσης μπορεί να μειώσει τις ανάγκες για μονάδες μπαταριών στα 34 γιγαβάτ.
Τέλος, για την ευρεία ανάπτυξη του υδρογόνου προϋπόθεση είναι να φτάσει ο εξοπλισμός ένα ανταγωνιστικό κόστος. Σε διαφορετική περίπτωση, οι ανάγκες για μπαταρίες το 2050 θα είναι 73 γιγαβάτ αντί για 50 γιγαβάτ.