Η ζήτηση για ηλεκτρική ενέργεια στην Τουρκία αυξάνεται κατά 8% κάθε χρόνο, με τις προβλέψεις να κάνουν λόγο για οριακή κατάσταση ζήτησης και προσφοράς για τα επόμενα δύο χρόνια. Επίσημες προβλέψεις αναφέρουν ότι θα απαιτηθούν 3 δις δολάρια επενδύσεων για νέες μονάδες παραγωγής ηλεκτρισμού κάθε χρόνο μέχρι το 2020. Ένας μεγάλος αριθμός επιχειρηματιών ρευστοποιεί κερδοφόρα χαρτοφυλάκια με σκοπό να συγκεντρώσουν τα κεφάλαια για επενδύσεις στην δημιουργία των αναγκαίων, για τον ενεργειακό τομέα, υποδομών. Το πόσο μεγάλη ευκαιρία θα είναι αυτή, θα φανεί και από το ενδιαφέρον των μεγάλων ξένων εταιρειών του χώρου.
Ο όμιλος Sabanci Holding ενώνει τις δυνάμεις του με την Αυστριακή Verbund και επιχειρεί επενδύσεις άνω των 6 δις δολαρίων για την κατασκευή μιας νέας μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Επίσης, η Τurkas ανακοίνωσε συνεργασία με την γερμανική Ε.ΟΝ για την κατασκευή δύο (2) εργοστασίων ηλεκτρισμού με καύση άνθρακα και φυσικού αερίου, ενώ με την Innovative Wind Power του Dubai η συνεργασία περιλαμβάνει την εγκατάσταση και λειτουργία Αιολικών Πάρκων.
Συγκεκριμένα για την αιολική ενέργεια το ενδιαφέρον είναι ιδιαίτερα έντονο καθώς περισσότερες από 200 εταιρείες κατέθεσαν προσφορές για αδειοδότηση νέων αιολικών εγκαταστάσεων. Μέχρι στιγμής έχουν κατατεθεί 300 αιτήσεις συνολικής ισχύος 30.000 MW και προϋπολογισμού 12 δις δολαρίων. Ανάμεσα στις εταιρείες αυτές συγκαταλέγεται, η BP και η Iberdola, ενώ υπάρχουν προτάσεις για την κατασκευή τριών (3) πυρηνικών μονάδων μέσα στην επόμενη δεκαετία.
Παρόλα αυτά, η ανάπτυξη είναι αργή, οι κατασκευές λίγες, ενώ το μεγαλύτερα έργα αφορούν την ημιαπελευθερωμένη τουρκική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας.
Για εξασφάλιση της χρηματοδότησης κατασκευής των μονάδων παραγωγής ηλεκτρισμού οι επενδυτές ζητούν εγγυημένες αποδόσεις, που δεν μπορούν ακόμα να δοθούν, αφού οι νεοσύστατες εταιρείες έχουν να ανταγωνιστούν τις ήδη υπάρχουσες, κρατικές και ιδιωτικές, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η υλοποίηση τους.
Η κυβέρνηση μπορεί τα τελευταία πέντε χρόνια να προσφέρει ηλεκτρικό ρεύμα με τιμή κάτω του κόστους, κερδίζοντας μία ισχυρή λαϊκή εντολή, αυτό όμως είχε ως αποτέλεσμα την αποθάρρυνση των επενδυτών.
Ο Selahattin Hakman, εκτελεστικός διευθυντής της Enerjisa, (η κοινή εταιρεία μεταξύ της Verbund και της Sobarci) δηλώνει, ότι η αύξηση των τιμών είναι αναγκαία για την αποφυγή βραχυπρόθεσμων προβλημάτων, αλλά με μία μελλοντική αύξηση 15% ως 20%, οι τιμές θα επανέλθουν στα κανονικά για την αγορά επίπεδα.
Παρόλο που οι εισαγωγές ενέργειας μπορούν να καλύψουν τις ελλείψεις, δυστυχώς δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις όσον αφορά σημαντικές επενδύσεις που πρέπει να πραγματοποιηθούν σε νέες μονάδες. Ακόμα και αν η Τουρκία κινηθεί άμεσα δεν υπάρχουν εγγυήσεις, όπως δηλώνει ο Osman Sevaioglu, καθηγητής της ηλεκτρικομηχανικής στο Middle East Technical University στην Άγκυρα, καθώς οι μεγάλες παραγγελίες από χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα, δεν αφήνουν περιθώρια για την εξυπηρέτηση νέων παραγγελιών ως το 2013.
Προσθέτει επίσης ότι αν η ψαλίδα μεταξύ ζήτησης και προσφοράς δεν έχει τελικά κλείσει μέχρι τα τέλη του 2008-9, η κυβέρνηση θα αναγκαστεί να παρέχει εγγυήσεις και επιδοτήσεις για να προσελκύσει τις ιδιωτικές επενδύσεις στον τομέα της παραγωγής. Αυτό θα είναι μία επανάληψη των λαθών του 1990 καθώς θα επιφέρει μία ακόμα στρέβλωση στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς, όπως επισήμανε ο καθηγητής Sevaioglu, ελλοχεύει το ρίσκο ολικής καταστροφής στην δομή της αγοράς.