Η Τουρκία παραμένει στη Συρία, έστω και με πιο περιορισμένο ρόλο από εκείνον που ήθελε, λόγω της αντίδρασης του άξονα της αντίστασης. Η Ελλάδα ακόμα αρνείται να αποκαταστήσει διπλωματικές σχέσεις με τη Συρία και να "ξεπαγώσει" τις σχέσεις της με το Ιράν (παρεμπιπτόντως ο πρωθυπουργός μας δεν έχει αναιρέσει τη δήλωση υποστήριξης στη δολοφονία του στρατηγού Σολεϊμανί).
Η Τουρκία προωθεί τις δυνάμεις της στη Λιβύη, ενώ η Ελλάδα παραμένει δεσμευμένη σε ρόλο παρατηρητή, αγνοώντας τους πολλούς τρόπους με τους οποίους οφείλει να στείλει στην Τουρκία το μήνυμα ότι η Λιβύη θα μετατραπεί σε καταστροφικό "βάλτο" για την ίδια.
Ο πρόεδρος Ερντογάν συνομιλεί συστηματικά με τον Αμερικανό και τον Ρώσο πρόεδρο, ως ο δύσκολος, αλλά αναγκαίος συνομιλητής και σύμμαχος.
Η Ελλάδα με τον μεν πρώτο έχει σχέση δεδομένου συμμάχου, ή αλλιώς κηδεμονευομένου, ενώ με τον δεύτερο δεν έχει πλέον, πρακτικά, λειτουργικές διπλωματικές σχέσεις. Η Ελλάδα διεκδικεί κυρώσεις από πλευράς ΕΕ προς την Τουρκία (για το μέλλον βεβαίως, ποιώντας την ανάγκη φιλοτιμία) και εισπράττει απανωτές αρνήσεις, με πρωτεργάτρια αυτών των αρνήσεων τη Γερμανία.
Μυστική συνάντηση με φιλότουρκη ατζέντα
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον, ο Έλληνας πρωθυπουργός έκρινε, λοιπόν, ότι είναι καλή ιδέα, αφενός να αποτελέσει τον επισπεύδοντα της τηλεφωνικής συνομιλίας με τον Τούρκο πρόεδρο, αφετέρου να στείλει σε τριμερή συνάντηση (Ελλάδα-Γερμανία-Τουρκία) την διπλωματική του σύμβουλο. Σε συνάντηση μυστική, με ατζέντα άγνωστη, ή και μη επαρκώς προσδιορισμένη, άρα με "μενού" τα κυπριακά και ελλαδικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η συνάντηση έγινε χωρίς εγγυήσεις μυστικότητας και τέλος έγινε υπό την εποπτεία της πλέον φιλότουρκης χώρας της ΕΕ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, η Τουρκία εξέθεσε πολλαπλώς την Ελλάδα, τόσο δημοσιοποιώντας την τριμερή συνάντηση, όσο και αναγγέλλοντας νέες γεωτρήσεις. Η ελληνική κυβέρνηση τρέχει να σώσει τώρα τα προσχήματα, χάρη στα ΜΜΕ που έλαβαν δώρα από το διαβόητο "πακέτο Πέτσα". Η Αθήνα αποπνέει φόβο. Δείχνει με διαφόρους τρόπους ότι δεν είναι διατεθειμένη ακόμα και να πολεμήσει για την κυριαρχία της χώρας και για την προστασία του Ελληνισμού.
(η συνέχεια στο slpress.gr)