Η "Εστία" δεν έχει παύσει να γράφη ότι στην Ελλάδα ο πληθωρισμός δεν αντιμετωπίζεται συστηματικά. Και ότι, αντίθετα, υπάρχει τάσις κουκουλώματος του προβλήματος. Είναι αμφίβολο αν τα εκάστοτε στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας είναι αξιόπιστα. Τί είδους τιμοληψίες γίνονται και πού; Πώς είναι δυνατόν ο τιμάριθμος να εμφανίζεται επί χρόνια ότι αυξάνεται κατά περίπου 3%, αλλά τα είδη πρώτης ανάγκης να ανατιμώνται με ρυθμούς 5% ή 10%;
Κάλπικα στοιχεία
Στο παρελθόν δεν διστάσαμε να γράψουμε ότι εισήλθαμε στην ΟΝΕ με κάλπικα στοιχεία ως προς τον πληθωρισμό. Το 2000, έτος κατά το οποίο κρίθηκε η ένταξίς μας στην ΟΝΕ, ο πληθωρισμός στην χώρα μας έπρεπε να μην υπερβαίνη πέραν της 1,5 μονάδος τον μέσο πληθωρισμό των τριών κρατών της Ευρωζώνης με το χαμηλότερο ποσοστό.
Επινοήθηκε λοιπόν -με την σύμπραξη της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας- το κόλπο, ώστε να δείξουμε ότι πληρούσαμε το σχετικό κριτήριο. Ο πληθωρισμός εμφανίσθηκε ότι έπεσε περιστασιακά γιά ένα δίμηνο στο 2%. Και μετά την απόφαση γιά την ένταξη στην ΟΝΕ, επανήλθε σταδιακά στα επίπεδα του 3%. Τόσο αξιόπιστη είναι η μέτρησις του πληθωρισμού.
Ομως η συγκάλυψις δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον. Διότι κάποια στιγμή οι τιμές φθάνουν σε τέτοια επίπεδα, ώστε δεν μπορούν να αποκρυβούν ούτε με τα μαγειρεμένα στατιστικά στοιχεία. Και εκεί ακριβώς βρισκόμαστε τώρα.
Η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία μας πληροφορεί ότι τον Νοέμβριο ο δείκτης τιμών καταναλωτού εκτινάχθηκε στο 3,9%, έναντι 3,1% τον Οκτώβριο και 2,9% τον περυσινό Νοέμβριο. Ολα αποδίδονται στην αύξηση της τιμής του πετρελαίου. Αλλά η αλήθεια είναι πως τα στοιχεία πάσχουν γενικώς. Διότι και πέρυσι υπήρχαν σοβαρές ανατιμήσεις, όπως και τον προηγούμενο μήνα. Απλώς δεν αποτυπώνονταν σωστά.
Ομως πέραν του τί λέει η Στατιστική, σημασία έχει ότι η εξέλιξις συνιστά σοβαρό κίνδυνο γιά την οικονομία. Διότι από την ημέρα που καταργήθηκε η δραχμή, κάθε απόκλισις του δικού μας πληθωρισμού από τον αντίστοιχο των χωρών της Ευρωζώνης έχει επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα των ελληνικών προϊόντων. Και δυστυχώς, κατά τα εννέα τελευταία έτη, αφ' ότου κλείδωσε η ισοτιμία του ευρώ στις 340 δραχμές, ο πληθωρισμός στην Ελλάδα υπερβαίνει σταθερά κατά τουλάχιστον μία μονάδα ετησίως τον μέσο πληθωρισμό των χωρών της Ευρωζώνης. Και μιλούμε γιά τον επίσημο πληθωρισμό. Διότι ο πραγματικός έχει ακόμη μεγαλύτερη απόκλιση.
Δυσβάστακτη ακρίβεια
Σε άλλες εποχές, με τέτοιες αποκλίσεις στον πληθωρισμό θα είχαμε οδηγηθή σε αλλεπάλληλες υποτιμήσεις ή διολισθήσεις του νομίσματος. Αν δεν είχε καταργηθή η δραχμή, σήμερα θα είχε χάσει τουλάχιστον το 50% της αξίας της έναντι του ευρώ, προκειμένου η ελληνική οικονομία να διατηρήση στοιχειωδώς της ανταγωνιστικότητά της. Τώρα τέτοια διαφυγή δεν είναι πλέον δυνατή, με αποτέλεσμα οι παρενέργειες να είναι απτές σε κάθε πολίτη. Οι τιμές αυξάνονται διαρκώς, αλλά οι απολαβές δεν παρακολουθούν τις ανατιμήσεις. Η ακρίβεια είναι δυσβάστακτη.
Η Ελλάς έφθασε να είναι από τις ακριβώτερες χώρες της Ευρώπης σε όλα τα είδη. Εν τούτοις οι μισθοί παραμένουν σε ένα επίπεδο της τάξεως του 70% του μέσου όρου των χωρών της Δυτικής Ευρώπης. Και ενώ στα κράτη της Ανατολικής Ευρώπης σημειώνεται ραγδαία ανάπτυξις και σύγκλισις προς τους μέσους όρους της Ευρωπαϊκής Ενώσεως, στην Ελλάδα παρατηρείται στασιμότης. Παρά την ανάπτυξη, αντί συγκλίσεως συνεχίζεται η απόκλισις από τους ευρωπαϊκούς μέσους όρους.
Οι κίνδυνοι είναι μεγάλοι. Η αιφνιδία εκτίναξις του πληθωρισμού στο 3,9% πρέπει να λειτουργήση ως προειδοποίησις γιά την Κυβέρνηση ώστε να αλλάξη την πολιτική της στο θέμα των τιμών. Είναι λάθος να αποδίδονται όλα στην διεθνή τιμή του πετρελαίου. Υπάρχει σοβαρώτατο πρόβλημα ανταγωστικότητος της ελληνικής οικονομίας, το οποίο εξακολουθεί να είναι η πηγή όλων των κακών.
(ΕΣΤΙΑ 7/12/2007)