τα τελευταία 200 χρόνια ελευθέρου βίου που ξεπέρασε σε βιοτικό επίπεδο τους Τούρκους κατακτητές.
Δεν είναι μόνον ο Ερντογάν και ο Μπαχτσελή που αποκαλούν τους Έλληνες «ληστές» αλλά και ο Γιουσούφ Μπέης κι’ ο Αχμέτ Τζεβντέτ Πασάς που αφηγήθησαν τα συμβάντα του '21, κατά τρόπο ήκιστα ιστορικό.
Ο πρώτος μετέσχε στις διαπραγματεύσεις για την παράδοση του κάστρου του Παλαμηδιού στο Ναύπλιο και ο δεύτερος, σε μετεπαναστατική έκθεση προς την Οθωμανική κυβέρνηση, καθύβριζε τους αγωνιστές του ‘21 .
Αμφότεροι χρησιμοποιούν υποτιμητικές εκφράσεις για το αγώνα στον οποίον τελικά ηττήθησαν κι’ όχι μόνον, αλλ’υπήρξε η απαρχή καταρρεύσεως της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Στο βιβλίο των Σοφία Λαΐου και Μαρίνου Σαρρηγιάννη «Οθωμανικές αφηγήσεις για την Ελληνική Επανάσταση» (*) περιέχονται μεταφρασμένες εξιστορήσεις απ’ τα Τουρκικά όπου διαπιστούται ότι οι Τούρκοι «ιστορικοί» ουδέν εδιδάχθησαν από τη σύγκρουση τους με τους Έλληνες. Με απαξιωτικούς όρους ερμήνευσαν τον 7ετή ξεσηκωμό των Ραγιάδων στο Μοριά και στην Ρούμελη απέναντι στην Οθωμανική αυτοκρατορία που ακολούθησαν εν συνεχεία όλοι οι Βαλκάνιοι λαοί και οι υποτελείς Άραβες.
Ο Γιουσούπ Μπέης που διεσώθη ως όμηρος των επαναστατών στο Ναύπλιο από Υδραϊκό πλοίο που τον μετέφερε στη Σμύρνη, αποκαλεί τους ΄Ελληνες «αθλίους», «ληστές», «καταραμένους» που τους έκοβαν τα κεφάλια τους οι (Τούρκοι) γαζήδες, φτιάχνοντας πυραμίδες από κομμένες κεφαλές Ελλήνων έξω από το κονάκι του «σερασκέρη» Δράμαλη (στρατάρχη), ο οποίος τελικά δεν απέφυγε την «νίλα» του στα Δερβενάκια, από αυτούς που αποκαλούσε «κατσικοκλέφτες».
Οι Οθωμανοί απέδωσαν την επανάσταση του 1821 σε Ρωσικό δάκτυλο και σε μία επιστολή του Ιωάννη Καποδίστρια προς τους προκρίτους της Πάτρας με την οποία τους προέτρεπε να δώσουν έμφαση στην Παιδεία του Ελληνικού λαού και όχι στις επαναστατικές ιδέες. Ουδέποτε αντελήφθησαν ότι η Ελληνική εξέγερση οφείλετο στον πόθο της εθνικής ανεξαρτησίας ο οποίος έκαιγε την ψυχή του γένους από την Άλωση και εντεύθεν.
Η αλαζονεία και η κλίση προς την βία της Τουρκικής ηγεσίας δεν της επέτρεψε να συναγάγει τα συμπεράσματα της ώστε τελικώς ν’ αποφύγει τον χαρακτηρισμό της ως «μάστιγας του κόσμου» (από τον Αμερικανό πρόξενο στην Σμύρνη Τζώρτζ Χόρτον).
Το σημερινό οξύμωρον είναι του Ερντογάν, που από την μία επιζητεί διάλογο με τον Κυρ. Μητσοτάκη και από την άλλη ομιλεί λίαν απαξιωτικώς για το πρόσωπό του. Ο συνεταίρος του Μπαχτσελή διαπράττει «έργω εξύβρισιν» όταν αναφέρεται στον Έλληνα πρωθυπουργό, οποίος ορθώς δεν του απαντά.
-Πώς όμως θα παρακαθήσει στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων μαζί του όπου σύμπασα η Τουρκική κυβέρνηση καθυβρίζει τους Έλληνες;
Αλλά προφανώς ως αγροίκοι δεν το πολυσκέπτονται. Η διαχρονική οίηση των Τούρκων ως φυλής απολίτιστης, δεν τους επιτρέπει στοιχειώδη ευπρεπή συμπεριφορά στη διεθνή κοινότητα.
(*) Έκδοση του Εθνικού Ινστιτούτου Ερευνών 2019 σελ.182, τιμή 12 ευρώ.