Η έκθεση προειδοποιεί ότι εάν οι κυβερνήσεις δεν υποστηρίξουν την πρωτοβουλία της ναυτιλιακής βιομηχανίας για επιτάχυνση της R&D υπάρχει κίνδυνος να μην πραγματοποιηθούν επενδύσεις τρισεκατομμυρίων δολαρίων, καθιστώντας αδύνατη την απεξάρτηση του κλάδου από τον άνθρακα.
Η έκθεση, με τίτλο «Catalysing the Fourth Propulsion Revolution», εξετάζει διάφορες επιλογές που συμβάλλουν στην απεξάρτηση της ναυτιλίας από τον άνθρακα και στην επίτευξη των στόχων μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου (GHG) που καθορίστηκαν από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (IMO). Οι επιλογές αυτές περιλαμβάνουν τη χρήση αμμωνίας, υδρογόνου και μπαταριών για την τροφοδοσία του παγκόσμιου στόλου.
Ωστόσο, η έκθεση διαπιστώνει ότι προς το παρόν τα καύσιμα μηδενικού άνθρακα δεν είναι διαθέσιμα στο μέγεθος και την κλίμακα που απαιτούνται για υλοποιηθεί η πολιτική της απαλλαγής από τον άνθρακα, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν πολλά είδη καυσίμων που υπόσχονται μηδενικές εκπομπές άνθρακα.
Η διεθνής ναυτιλία που μεταφέρει το 90% του παγκοσμίου εμπορίου χρειάζεται τέσσερα εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου την ημέρα -το 4% της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου, ή ισοδύναμο με το ένα τρίτο της ημερήσιας παραγωγής της Σαουδικής Αραβίας- για να κινηθεί. Η ενέργεια που απαιτείται για την τροφοδοσία ενός μεγάλου πλοίου μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων σε μια μέρα πλεύσης είναι η ίδια που απαιτείται για την τροφοδοσία 50.000 σπιτιών, υπογραμμίζεται στην έκθεση.
Η έκθεση εξετάζει τρία εναλλακτικά καύσιμα με περισσότερες λεπτομέρειες:
* Η «πράσινη» αμμωνία είναι ένα από τα πολλά υποσχόμενα καύσιμα χαμηλών εκπομπών, με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας να προβλέπει ότι η χρήση του για ναυτιλία θα φτάσει τους 130 εκατομμύρια τόνους έως το 2070, διπλάσιο από αυτό που χρησιμοποιήθηκε παγκοσμίως για την παραγωγή λιπασμάτων το 2019. Ωστόσο, το γεγονός ότι η πυκνότητά της είναι χαμηλότερη του πετρελαίου σημαίνει ότι τα πλοία θα καταναλώνουν έως και πέντε φορές περισσότερο καύσιμο κατ’ όγκο. Η παραγωγή αμμωνίας θα πρέπει να αυξηθεί κατά 440 εκατομμύρια τόνους -ήτοι τρεις φορές περισσότερο από την τρέχουσα παραγωγή- απαιτώντας 750 gigawatts ανανεώσιμης ενέργειας. Αυτό σημαίνει ότι μόνο η ναυτιλία θα καταναλώνει το 60% της παγκόσμιας παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ή περί τα 2.537 gigawatts.
* Υδρογόνο: Είναι ένα καύσιμο που δεν εκπέμπει άνθρακα, αλλά η διαδικασία παραγωγής του σήμερα εκπέμπει μεγάλη ποσότητα CO2 και έτσι παύει να είναι «πράσινο». Ωστόσο, διεξάγεται έρευνα για να ξεπεραστεί αυτό το μειονέκτημα. Επίσης, όπως και η αμμωνία, έχει πυκνότητα χαμηλότερη του πετρελαίου και η χρήση του ως καύσιμο θα μπορούσε να φτάσει τους 12 εκατομμύρια τόνους το 2070, που ισοδυναμεί με το 16% της τρέχουσας κατανάλωσης ναυτιλιακών καυσίμων.
* Κυψέλες καυσίμου και μπαταρίες: Η πρόκληση της χρήσης μπαταρίας είναι εξίσου μεγάλη καθώς ένα τυπικό πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων θα απαιτούσε την ισχύ 10.000 μπαταριών Tesla S85 κάθε μέρα, που σημαίνει ότι θα απαιτούσε 70.000 μπαταρίες για να ταξιδέψει για μία εβδομάδα. Η αιολική ενέργεια θα μπορούσε να συμπληρώσει τα ηλεκτρικά σκάφη, αν και η τρέχουσα άποψη είναι ότι θα είναι βιώσιμα μόνο για ταξίδια μικρής απόστασης, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει μέσω της έρευνας.
Για την αναβάθμιση των παραπάνω, αλλά και άλλων τεχνολογιών απαιτούνται επενδύσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων για να επιτευχθεί ο στόχος του IMO για μείωση κατά το ήμισυ των εκπομπών CO2 το 2025 σε σύγκριση με το 2008.
Ο γενικός γραμματέας της ICS, Guy Platten, σε δηλώσεις του επεσήμανε ότι αυτή η έκθεση ρίχνει φως στις πιθανές λύσεις που θα πρέπει να υιοθετηθούν εάν θέλουμε να απομακρύνουμε τη ναυτιλιακή βιομηχανία από τα ορυκτά καύσιμα. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι οι εταιρείες χρειάζονται ένα διεθνές ταμείο που μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά στην ανάπτυξη επενδύσεων με στόχο την ανάπτυξη νέων καυσίμων. Χωρίς αυτό δεν πρόκειται να επιτύχουμε τον στόχο μηδενικών εκπομπών, τόνισε ο γενικός γραμματέας του ICS.
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")