Περισσότερα από 5.000 δολάρια την ημέρα «κερδίζουν» αυτή την περίοδο τα μεγάλα τάνκερ (VLCC), που μεταφέρουν 300.000 τόνους αργού, και στα οποία έχει εγκατασταθεί πλυντηρίδα (scrubber) για τον καθαρισμό του διοξειδίου του θείου. Ποσό που σύμφωνα με τους Gibson Shipbrokers είναι κατά 2.000 δολάρια μεγαλύτερο απ’ ό,τι στη μεγαλύτερη διάρκεια του 2020, αλλά την ίδια στιγμή υπολείπεται κατά 11.000 δολάρια από την εξοικονόμηση που πετύχαιναν

 

πριν από την πανδημία του κορονοϊού όσα VLCC έχουν εγκαταστήσει scrubber και χρησιμοποιούν συμβατικά καύσιμα, έναντι των αντίστοιχων πλοίων που καταναλώνουν ως καύσιμο πετρέλαιο χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο.

Σύμφωνα με τις απαιτήσεις του κανονισμού «IMO 2020», του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού, από το 2020 τα πλοία δεν πρέπει να χρησιμοποιούν καύσιμα με περιεκτικότητα σε θείο πάνω από 0,5% ή να χρησιμοποιούν πλυντηρίδες για τον καθαρισμό του.

Οι Gibson επισημαίνουν ότι τα μεγάλα δεξαμενόπλοια τύπου VLCC, στα οποία έχουν εγκατασταθεί scrubber, ευνοούνται όταν αυξάνεται η τιμή του πετρελαίου, έναντι όσων χρησιμοποιούν ως καύσιμο πετρέλαιο με πολύ χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο. Υπολογίζει επίσης ότι μέχρι σήμερα έχουν εγκατασταθεί πλυντηρίδες στο 31% του υπάρχοντος στόλου VLCC και σημειώνει ότι μέχρι το τέλος του 2021 το ποσοστό θα έχει αγγίξει το 40%.

Τα στοιχεία

Κατά τη διάρκεια του 2020 οι ναυτιλιακές εταιρείες που έχουν επενδύσει σε scrubber είδαν τα περιθώρια κερδών τους, από τη χρήση συμβατικών καυσίμων σε σχέση με τα πλοία που καταναλώνουν καύσιμα με χαμηλή περιεκτικότητα σε θείο, να μειώνονται σημαντικά. Οι Gibson χαρακτηρίζουν ταραχώδες το 2020, εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας του κορονοϊού, του «πολέμου» στις πετρελαϊκές τιμές και της μείωσης της ζήτησης.

Πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας οι ναυτιλιακές εταιρείες που έχουν εγκαταστήσει scrubber έβλεπαν την επένδυσή τους να αποδίδει αφού αγόραζαν πετρέλαιο υψηλής περιεκτικότητας σε θείο στα 250 με 300 δολάρια τον τόνο χαμηλότερα από το πετρέλαιο υψηλής περιεκτικότητας σε θείο.

Ωστόσο, η πτώση των τιμών του πετρελαίου λόγω της πανδημίας άλλαξε τα δεδομένα και έριξε τη διαφορά στα 40 με 60 δολάρια τον τόνο και πιο συγκεκριμένα την περίοδο Απριλίου - Νοεμβρίου 2020.

Αυτό σήμαινε ότι η εξοικονόμηση μειώθηκε από τα 16.000 δολάρια την ημέρα τον Ιανουάριο του 2020 σε μόλις 3.000 δολάρια την ημέρα για τα VLCCs (στο route TD3C) για το μεγαλύτερο μέρος του 2020.

Παρά τη δραματική μείωση της διαφοράς, δεν είχαμε ακυρώσεις παραγγελιών για εγκατάσταση πλυντηρίδων, σημειώνουν οι Gibson.

Με την είσοδο του 2020 οι τιμές του πετρελαίου ακολουθούν ανοδική τάση, με αποτέλεσμα η διαφορά των τιμών ανάμεσα στα δύο καύσιμα να κυμαίνεται μεταξύ 80 και 100 δολαρίων τον τόνο και το «κέρδος» να ξεπερνά τα 5.000 δολάρια.

Όσον αφορά τις επενδύσεις σε scrubber, οι Gibson σημειώνουν ότι καταγράφεται κατά πρώτο λόγο στα VLCC και κατά δεύτερο λόγο στα suezmax (150.000 τόνοι) και λιγότερο στα μικρότερα μεγέθη πλοίων.

Προσθέτει ότι το 32% του τρέχοντος βιβλίου παραγγελιών VLCC αναμένεται να είναι εξοπλισμένο με αυτή την τεχνολογία. Αυτό σημαίνει ότι περίπου το 40% του στόλου VLCC θα είναι εξοπλισμένος με πλυντηρίδες μέχρι το τέλος του έτους.

Αβεβαιότητα

Σύμφωνα με τον ναυλομεσιτικό οίκο, παρά το γεγονός ότι οι επενδύσεις σε scrubber θεωρούνται σημαντικές για τα VLCC πλοία, δεν είναι πιθανό η τάση αυτή να συνεχιστεί. Ήδη οι μεγαλύτεροι κατασκευαστές scrubber αναφέρουν μείωση του ρυθμού νέων παραγγελιών, ενώ παράλληλα και ο κατάλογος με τα λιμάνια που απαγορεύουν τη χρήση scrubber αυξάνεται διαρκώς. Υπάρχουν και περιοχές, όπως η Ευρωπαϊκή Ένωση, που προτείνουν τη σταδιακή κατάργηση της συγκεκριμένης τεχνολογίας ή ακόμα και την άμεση απαγόρευσή της (Καναδάς).

*(Από τη Ναυτεμπορική)