Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα που προκαλεί έχουν κάνει το ¨λόμπι των πυρηνικών¨ να αναθαρρήσει, το οποίο έχει βρει στήριξη ακόμη και σε πρώην εχθρούς του!. Ο Πάτρικ Μουρ είναι μια τέτοια περίπτωση: υπήρξε ένας από τους ιδρυτές της Greenpeace, αλλά έπειτα από 15 χρόνια δραστηριότητας ενάντια στην πυρηνική ενέργεια έκανε στροφή 180 μοιρών και τώρα υποστηρίζει την πυρηνική βιομηχανία μέσω της Greenspirits, μιας εταιρείας συμβούλων που εδρεύει στον Καναδά. Οι παλιοί του σύντροφοι τον επικρίνουν ανελέητα. Ο Τζιμ Ρίτσιο, αναλυτής της Greenpeace, λέει ότι απλώς ¨τα παίρνει¨ από την πυρηνική βιομηχανία εκφράζοντας τα συμφέροντα της καθώς η εταιρεία του χρηματοδοτείται από το Ινστιτούτο Πυρηνικής Ενέργειας (ΝΕΙ), που αποτελεί βασικό μέσο πίεσης του ¨πυρηνικού λόμπι¨.
Ο Μουρ όμως έχει τα αντεπιχειρήματά του: ¨Η Greenpeace επιτίθεται ενάντια στο πρόσωπό μου γιατί είναι ανίκανη να πραγματευθεί γεγονότα, θέματα και ιδέες. Εμείς διαλέγουμε με ποιον να δουλέψουμε. Στο πρόγραμμά μας έχουμε να προωθήσουμε ορισμένες τεχνολογίες και πολιτικές που πιστεύουμε ότι θα συμβάλουν στη βιωσιμότητα. Η Greenspirit χρησιμοποιεί τις σχέσεις της με το ΝΕΙ για να ενισχύσει πιο αποτελεσματικά την ανάγκη χρήσης της πυρηνικής τεχνολογίας απέναντι στην πρόκληση της κλιματικής αλλαγής. Το Ινστιτούτο ενισχύει το πρόγραμμά μας. Η σχέση αυτή είναι συμβιωτική. Είναι μια σχέση από τις πιο οικολογικά επιθυμητές καθώς και οι δύο οργανισμοί επωφελούνται¨ σημειώνει σε συνέντευξη που έδωσε στους ¨Sunday Times¨.
Αργυρώνητος ή όχι, ο Μορ κάνει πάντως γερή δουλειά για την προώθηση των πυρηνικών. Την περασμένη εβδομάδα είχε στην Τσεχία για να προωθήσει τις πυρηνικές απόψεις σε μια ιδιωτικής συνάντηση με τον πρόεδρο της χώρας Βάτσλαβ Κλάους. Ένα από τα επιχειρήματα του είναι ότι η Ευρώπη προσφέρει ένα ζωντανό παράδειγμα των ωφελειών της πυρηνικής τεχνολογίας. ¨Η Γερμανία έχει ξοδέψει δισεκατομμύρια ευρώ για να επιδοτήσει τον άνεμο και τον ήλιο ως πηγές ενέργειας, για να ικανοποιήσει τα οράματα των Πρασίνων. Δεν έχουν όμως καταφέρει να μειώσουν τις εκπομπές τους σε διοξείδιο του άνθρακα από τα ορυκτά καύσιμα, που παραμένουν από τις υψηλότερες στην Ευρώπη (10,4 τόνοι/ανά κεφαλήν/έτος, υψηλότερες και από τους 9,5 το 2000). Αυτό γίνεται γιατί ο άνεμος και ο ήλιος είναι αυξομειωμένες και αναξιόπιστες πηγές ενέργειας. Κάθε ηλιακή εγκατάσταση και κάθε ανεμογεννήτρια πρέπει να στηριχθούν με ένα σύστημα διατήρησης της ενέργειας όταν ο αέρας δεν φυσάει¨ υποστήριξε ο Μουρ.
Κατά τον βρετανό σύμβουλο, η Σουηδία έχει τις χαμηλότερες κατά κεφαλήν εκπομπές CO2 στην Ευρώπη (ετησίως 6,3 τόνους κατ’ άτομο) και η Γαλλία τη δεύτερη χαμηλότερη (ετησίως 6,8 τόνους κατ’ άτομο). Και αυτό γιατί η ενέργεια στη Σουηδία είναι κατά 50% υδροηλεκτρική και κατά 50% πυρηνική. Στη Γαλλία η ενέργεια είναι κατά 80% πυρηνική, κατά 10% υδροηλεκτρική και μόνο κατά 10% χρησιμοποιεί ορυκτά καύσιμα. Η Δανία έχει την υψηλότερη εκπομπή CO2, με 11,0 τόνους κατ’ άτομο ετησίως, ¨επειδή το μείγμα τους είναι 18% άνεμος και 82% ορυκτά καύσιμα. Είναι σαφές ότι όσο πιο υδροηλεκτρικό και πυρηνικό είναι το μείγμα των πηγών ενέργειας τόσο χαμηλότερες θα είναι και οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ο άνεμος έχει δευτερεύοντα ρόλο να παίξει και ο ήλιος δεν αξίζει καν την επένδυση¨ επιμένει ο Μουρ.
Οι οικολόγοι βέβαια λένε ότι αυτά είναι σοφιστείες. Ότι ο Μουρ κρύβει τους τεράστιους κινδύνους που ελλοχεύουν όχι μόνο σε περιβαλλοντικό αλλά ακόμη και σε οικονομικό επίπεδο. Ο Ρίτσιο εξήγησε ότι ¨οι πρώτοι 75 αντιδραστήρες στις ΗΠΑ κόστισαν 100 δις. Δολάρια. Είναι εξαιρετικά ακριβός τρόπος για να βράσει κανείς νερό¨. Και ότι το κάθε δολάριο που δαπανάται για εξοικονόμηση ενέργειας ή για ανανεώσιμες πηγές είναι ¨επτά ως δέκα φορές πιο αποτελεσματικό από ένα δολάριο που δαπανάται στα πυρηνικά¨.