H έκθεση καταπιάνεται με σειρά θεμάτων που αφορούν την ευρωπαϊκή ναυτιλία και είναι ενδεικτική της πίεσης που ασκεί μια μερίδα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη λήψη περιφερειακών μέτρων περιβαλλοντικού χαρακτήρα για τον ναυτιλιακό κλάδο, προοπτική με την οποία εκφράζει την αντίθεσή της η ευρωπαϊκή ναυτιλία. Μάλιστα, η έκθεση φτάνει να αμφισβητεί τον χαρακτηρισμό της ναυτιλίας ως «διεθνούς δραστηριότητας».
Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει στην έκθεση η εισηγήτρια εκ μέρους της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού του Ευρωκοινοβουλίου Karima Delli: «Το σημαντικό κατά την άποψη της εισηγήτριας είναι να καταδειχθεί χάρη στην έκθεση αυτή ότι είμαστε υποχρεωμένοι να αναλάβουμε δράση σε ευρωπαϊκό επίπεδο εάν θέλουμε να γίνει φιλικότερος προς το περιβάλλον ένας τομέας που μάλλον κακώς θεωρείται αποκλειστικά διεθνούς υπόστασης». Για τον σκοπό αυτό, τονίζεται στην έκθεση, «αποστολή της παρούσης πρωτοβουλίας είναι να προτείνει χάρτη πορείας σε επίπεδο Ε.Ε. με συγκεκριμένα μέτρα για τον περιορισμό των εκπομπών από τον τομέα της ναυτιλίας».
Στην έκθεση, αν και αναγνωρίζεται ότι η ναυτιλία διαδραματίζει κρισιμότατο ρόλο στην ευρωπαϊκή οικονομία, «αφού το 90% των εμπορευμάτων φτάνει διά θαλάσσης στους λιμένες της Ε.Ε.», επισημαίνεται ότι «ο κλάδος των θαλάσσιων μεταφορών είναι ο μεγάλος απών και των Συμφωνιών του Παρισιού για το κλίμα, και της νομοθεσίας της Ε.Ε. για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Επιπλέον, η ναυτιλία χρησιμοποιεί βαρύ μαζούτ, ένα από τα πλέον ρυπογόνα καύσιμα στην αγορά».
Χωρίς διεθνή χαρακτήρα
Ωστόσο, στην εισηγητική έκθεση δεν αναφέρεται στις προσπάθειες της διεθνούς ναυτιλίας για τη μείωση των αερίων ρύπων του θερμοκηπίου με τεχνικά και λειτουργικά μέτρα, αντιθέτως αναφέρονται εντυπωσιακά ποσοστά αύξησης των ρύπων στο μέλλον, όχι όμως σε σύγκριση με άλλες πηγές ρύπανσης. Όπως τονίζεται «σε περίπτωση μάλιστα που δεν ληφθούν δραστικά μέτρα, οι προβλέψεις για τις μελλοντικές εκπομπές από αυτόν τον τομέα αναφέρονται σε εκρηκτική αύξηση των μελλοντικών εκπομπών ως το 2050, από +50% έως και +250%».
Όμως, λίγο πριν η εισηγήτρια είχε δεχτεί ότι το ποσοστό των αερίων ρύπων της ναυτιλίας, η οποία διακινεί το 90% του παγκοσμίου εμπορίου, είναι μόλις 2,5% του συνόλου των παγκοσμίων ρύπων του CO2. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι σύμφωνα με έγγραφα της Ε.Ε. που αναφέρονται στα αποτελέσματα του κανονισμού για την παρακολούθηση, την υποβολή εκθέσεων και επαλήθευση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από θαλάσσιες μεταφορές («κανονισμός ΠΥΕ της Ε.Ε.»), σύμφωνα με τον οποίο από το 2018 συγκεντρώνονται οι ρύποι των πλοίων που πιάνουν ευρωπαϊκά λιμάνια, το 2018 ο στόλος που ελέγχτηκε έφτασε τα 11.653 πλοία και εξέπεμψε 138 εκατ. τόνους CO2, σε 400.000 περίπου ταξίδια, 323 εκατ. ναυτικών μιλίων (1.500 φορές η απόσταση από τη Γη στη σελήνη). Αντιπροσωπεύουν όμως μόλις το 3,7% του συνόλου των εκπομπών CO2 που αναφέρθηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση το 2017, συμπεριλαμβανομένων και των αεροπορικών συγκοινωνιών και είναι περίπου ίσοι με τις εκπομπές CO2 του Βελγίου.
Σε σύγκριση με άλλους τρόπους μεταφοράς, τα 138 εκατομμύρια τόνοι CO2 αντιστοιχούν στο 80% περίπου των συνολικών εκπομπών της αεροπορικής βιομηχανίας της Ε.Ε. ή μόλις το 16% των εκπομπών CO2 των οδικών μεταφορών.
Λιγότεροι οι ρύποι
Με άλλα λόγια η ναυτιλία καθώς εξυπηρετεί το 90% του εμπορίου της Ε.Ε., σύμφωνα με την έκθεση της ευρωβουλευτού εκπέμπει αναλογικά τους λιγότερους ρύπους, είναι επομένως ο πιο φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος μεταφοράς.
Σε κάθε περίπτωση η ευρωπαϊκή όπως και η ελληνόκτητη ναυτιλία αναγνωρίζει την ανάγκη λήψης μέτρων περιορισμού των εκπομπών από τα πλοία.
Μόλις πρόσφατα ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών Θεόδωρος Βενιάμης με αφορμή την κοινή επιστολή της ΕΕΕ με την Ένωση Σουηδών Εφοπλιστών και την περιβαλλοντική Μη Κυβερνητική Οργάνωση (ΜΚΟ) Transport & Environment, για το θέμα της ένταξης της ναυτιλίας στο σύστημα εμπορίας ρύπων, τόνισε μεταξύ άλλων ότι «παρά το γεγονός ότι η ευρωπαϊκή ναυτιλία είναι κατ’ εξοχήν cross-trader και δεν μπορεί να λειτουργήσει κάτω από ένα συνονθύλευμα περιφερειακών μέτρων, ο κλάδος έχει επεξεργαστεί εντατικά και προωθήσει ρεαλιστικές λύσεις που θα συμβάλουν τόσο στην επίτευξη φιλόδοξων περιβαλλοντικών στόχων όσο και στην ενεργειακή μετάβαση της βιομηχανίας στην πλήρη απεξάρτησή της από τον ορυκτό άνθρακα. Ενώνουμε τις δυνάμεις μας με άλλους φορείς και καλούμε την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να λάβει σοβαρά υπόψη τις απόψεις μας κατά τη σύνταξη της πρότασής της».
(από την εφημερίδα "ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ")