Του Γιάννη Καρτάλη
Η πλήρης περιφρόνηση του ΟΗΕ από τις Ηνωμένες Πολιτείες (επειδή δεν πέτυχαν στο Συμβούλιο Ασφαλείας αυτό που επεδίωκαν) και η επιστροφή στην εποχή των κανονιοφόρων και των τελεσιγράφων σηματοδοτεί μια πολύ αρνητική και συνάμα ανησυχητική εξέλιξη για ολόκληρο τον κόσμο. Η πιο ισχυρή χώρα στον πλανήτη, η οποία στο παρελθόν είχε κατηγορήσει άλλες χώρες ως «κράτη-παρίες» (δηλαδή ως κινούμενες εκτός της διεθνούς νομιμότητας), αγνοεί η ίδια τους διεθνείς κανόνες και τη λειτουργία των διεθνών οργανισμών που έχουν θεσπισθεί όχι μόνο για τη διατήρηση της ειρήνης αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να διεξάγονται οι πόλεμοι.
Αυτά ακριβώς προβλέπει με κάθε λεπτομέρεια ο Χάρτης των Ηνωμένων Εθνών και αυτά ακριβώς είναι που πετούν στο καλάθι των αχρήστων οι κυβερνώντες σήμερα τις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι διατάξεις του Χάρτη θεσπίστηκαν την επομένη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και είχαν ως στόχο να αποτρέψουν την επανάληψη των πολεμικών συγκρούσεων που είχαν οδηγήσει δύο φορές, μέσα σε μια γενιά, την ανθρωπότητα στην καταστροφή. Έθεσαν κανόνες και για το πώς θα πρέπει να διατηρείται η ειρήνη και πώς να διεξάγονται οι πόλεμοι, ώστε να σταματήσει η λήψη αυθαίρετων μονομερών αποφάσεων για την κήρυξη πολέμου. Οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν πρωτοστατήσει τότε στη θέσπιση των κανόνων αυτών.
Σε αντίθεση με την πολιτική αυτή, ο πρόεδρος Μπους, αφού έθεσε προηγουμένως ένα 24ωρο τελεσίγραφο στο Συμβούλιο Ασφαλείας (γεγονός που δεν έχει συμβεί ποτέ) για να συμφωνήσει με τις απόψεις του και αφού διαπίστωσε ότι δεν μπορούσε να εξασφαλίσει θετικό γι’ αυτόν αποτέλεσμα, απέσυρε το ψήφισμα που είχε υποβάλει και αποφάσισε μονομερώς να θέσει ένα δεύτερο τελεσίγραφο, προς τον διαβόητο Σαντάμ Χουσεΐν τη φορά αυτή, προτού προχωρήσει στον εδώ και μήνες προαποφασισμένο πόλεμό του. Την επομένη, μάλιστα, δήλωσε στο διάγγελμά του ότι «οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν το κυρίαρχο δικαίωμα να χρησιμοποιήσουν τη βία για να διαφυλάξουν την εθνική τους ασφάλεια».
Κατά τον κ. Μπους, η ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών απειλείται επειδή ο τρομερός και φοβερός Σαντάμ μπορεί κάποια ημέρα να εξοπλίσει τρομοκράτες οι οποίοι θα επιτεθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες με πυρηνικά και βιοχημικά όπλα. Είναι όμως προφανές ότι αυτός είναι ένα αυθαίρετος συλλογισμός, ο οποίος δεν στηρίζεται πουθενά και πάντως όχι στις διαπιστώσεις των ανεξάρτητων διεθνών οργάνων, δηλαδή των επιθεωρητών του ΟΗΕ, οι οποίοι στις αλλεπάλληλες εκθέσεις του προς το Συμβούλιο Ασφαλείας ανέφεραν ότι δεν είχαν ανακαλύψει τέτοια όπλα, ότι το Ιράκ συνεργαζόταν ικανοποιητικά μαζί τους και ότι χρειαζόταν και άλλος χρόνος για να ολοκληρώσουν τις έρευνές τους. Αυτά επρόκειτο να επαναλάβουν οι κκ. Μπλιξ και Ελ Μπαραντέι στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Ασφαλείας που δεν έγινε. Ο κ. Μπους δεν τους άφησε, δηλαδή, να μιλήσουν επειδή θα ανέτρεπαν με τα λεγόμενά τους ολόκληρο το σκηνικό του για την κήρυξη του πολέμου. Όπως άλλωστε είναι γνωστό, δεν έχει υπάρξει απολύτως καμία απόδειξη ότι ο Σαντάμ συνεργάζεται με διεθνείς τρομοκρατίες οργανώσεις.
Το χειρότερο ωστόσο είναι ότι ο κ. Μπους αναλαμβάνει να παίξει ο ίδιος τον ρόλο που ανήκει στο Συμβούλιο Ασφαλείας και να επιβάλει μονομερώς τη διεθνή τάξη και ασφάλεια.
Είπε το εξής απίστευτο και συνάμα άκρως επικίνδυνο: «Το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών δεν ανταποκρίθηκε στις ευθύνες του και για τον λόγο αυτόν θα αναλάβουμε εμείς τις δικές μας». Φαντασθείτε ο κάθε αρχηγός κράτους να μπορεί να πει κάτι ανάλογο. Τότε η διεθνής κοινότητα θα μετατραπεί σε ζούγκλα, όπου θα ισχύει το δίκαιο του ισχυρότερου.
Όλα αυτά δείχνουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες υπό την ηγεσία του προέδρου Μπους και του κύκλου των γερακιών που τον περιβάλλουν, στηριζόμενες αποκλειστικά στην τεράστια πολιτική και στρατιωτική ισχύ τους, απομακρύνονται σταθερά από τις δεσμεύσεις που επιβάλλει το Διεθνές Δίκαιο. Η περιφρόνηση του Συμβουλίου Ασφαλείας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Ένα ποτήρι που ήταν ήδη γεμάτο από την άρνηση της Ουάσιγκτον να μετάσχει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, να υπογράψει το Πρωτόκολλο του Κιότο για την προστασία του περιβάλλοντος, το Πρωτόκολλο για τη χρήση των βιολογικών όπλων, τη Συνθήκη για τον πλήρη τερματισμό των πυρηνικών δοκιμών κτλ.
(Από την εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ, 19/03/03)