Οι υποκινητές της αυτονομήσεως του Κοσσόβου, που είναι και εμπνευστές της Μεγάλης Αλβανίας, δεν εξυπηρετούν τα αληθινά συμφέροντα των αλβανικής καταγωγής Κοσσοβάρων. Ούτε βεβαίως των Σέρβων και όλων των άλλων λαών της Βαλκανικής Χερσονήσου. Εξυπηρετούν ίσως τα παράλογα σχέδια των διαδόχων του Κίσσινγκερ, οι οποίοι εμπνεύσθηκαν και προσπαθούν να επιβάλουν την επαναχάραξη των συνόρων των βαλκανικών κρατών. Αδίστακτοι και ανιστόρητοι καθώς είναι, δεν αναλογίζονται πως μία τέτοια ενέργεια θα αποτελέσει μόνιμη αιτία αιματηρών αντιδράσεων των λαών που θα αδικηθούν. Ο Τζων Κίσλιγνκ στο βιβλίο του «Μαθήματα Διπλωματίας» αφήνει να διαφανεί ότι αν η σύγχρονη Υπερδύναμη εφήρμοζε τις αρχές του Πλουτάρχου και του Θουκυδίδη, θα είχε τη συμπάθεια της υφηλίου.
Αν το Κόσσοβο παραμείνει ως τμήμα του Σερβικού κράτους, οι κάτοικοί του θα γίνουν πολίτες της ΕΕ, με τη βεβαία είσοδο της Σερβίας στην Ευρώπη. Αν όμως παραμείνει ως ανεξάρτητο κράτος, έστω και αν ενωθεί με την Αλβανία, δεν θα είναι δυνατό να εισέλθει στην ΕΕ πριν περάσουν 30 έτη. Με τη συμμετοχή της Σερβίας στην ΕΕ, οι Κοσσοβάροι εξασφαλίζουν αμέσως ισονομία και ισοπολιτεία με όλους τους άλλους κατοίκους της.
Το αυτό ισχύει και για τους Τουρκοκυπρίους. Αφού η Κύπρος είναι μέλος της ΕΕ όλοι οι πολίτες της, ανεξαρτήτως θρησκεύματος και εθνικής καταγωγής, κατά το κρατούν στις χώρες της ΕΕ πάγιο νομικό καθεστώς, απολαμβάνουν πλήρους ισονομίας και ελευθερίας, κινήσεως και επαγγελματικής εγκαταστάσεως. Επομένως το πραγματικό συμφέρον των Τουρκοκυπρίων είναι να ενταχθούν στην Κυπριακή Δημοκρατία, όπως και οι ελληνικής καταγωγής πολίτες της, χωρίς να έχουν κανένα κίνδυνο δυσμενούς μεταχειρίσεώς τους, λόγω θρησκευτικών πεποιθήσεων ή εθνικότητος. Σε όλα τα κράτη της Ευρώπης οι μειονότητες προστατεύονται πλήρως και έχουν όλα τα δικαιώματα των άλλων πολιτών της πλειονότητος.
Αλλά η Τουρκία, για καθαρώς επεκτατικούς λόγους, προωθεί την αυτοτέλεια και αυτονομία του Τουρκοκυπριακού Κράτους, εναντίον των συμφερόντων των Τουρκοκυπρίων. Βοηθείται βεβαίως από τον κακό δαίμονα, που δεν διευθετεί τις διαφορές των λαών, αλλά τις υποδαυλίζει και τις κατευθύνει κατά τα σχέδια νοσηρών εγκεφάλων. Αυτών που σχεδιάζουν τις εξελίξεις, επί «σχιζοφρενικού επιπέδου», όπως ακριβώς κάνουν και κάποιοι σκηνοθέτες κινηματογραφικών ταινιών του Νέου Κόσμου.
Το ίδιο πράττει και η Αλβανία, σε σχέση με το Κόσσοβο, για τους αυτούς λόγους. Η Ελλάδα, ευρισκομένη στο νευραλγικότερο σημείο των Βαλκανίων, σε καλύτερη δε οικονομική κατάσταση των άλλων βαλκανικών κρατών, οφείλει να προστατεύσει τα συμφέροντά της, που συμπίπτουν με αυτά των γειτονικών λαών. Επί πλέον είναι ανεπίτρεπτο και εθνικώς απαράδεκτο να εγκαταλείψει την Κύπρο, στην προσπάθειά της να διατηρήσει την κρατική της οντότητα ή να εμφανισθεί διαφωνούσα με την υπερήφανη πολιτική της.
Είναι προφανές ότι η απόσχιση του Κοσσόβου από τη Σερβία θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου και θα πυροδοτήσει παρόμοια σχέδια όλων των άλλων μουσουλμανικών πληθυσμών, που κατοικούν στα Σκόπια (το 40% είναι Μουσουλμάνοι κατοικούντες σε έδαφος συνεχόμενο του Κοσσόβου), στη Βουλγαρία (το 20% του πληθυσμού της είναι Τούρκοι, κατοικούντες σε έδαφος συνεχόμενο της Τουρκίας), την Κύπρο και αυτή την ελληνική Θράκη. Κατ’ ακολουθίαν είναι αδιανόητο η Ελλάδα με την εξωτερική της πολιτική να θέσει ολέθρια θρυαλλίδα στην εθνική κυριαρχία της και την εδαφική της ακεραιότητα. Οφείλει να διακηρύξει απεριφράστως και από τώρα ότι δεν θα αναγνωρίσει ποτέ ως ανεξάρτητο κράτος το Κόσσοβο.
Εν όψει του ότι τη θέση αυτή ακολουθεί σθεναρώς όχι μόνο η Ρωσία αλλά και η Ρουμανία, είναι δυνατόν, με την προσθήκη και της Ελλάδος στα αντιδρώντα κράτη, να αναβληθεί η ανακήρυξη του Κοσσόβου ως ανεξαρτήτου κράτους και η απόσχισή του από τη Σερβία. Εν τω μεταξύ δε, δια της προωθήσεως της εισόδου της Σερβίας στην ΕΕ είναι ενδεχόμενο οι αλβανικής καταγωγής Κοσσοβάροι να επανεξετάσουν τη θέση τους ως πολιτών της Ευρωπαϊκής Ενώσεως και να εγκαταλείψουν τα σχέδια των υπονομευτών της ειρηνικής συμβιώσεως των λαών της Ευρώπης.
Οι χειριζόμενοι την εξωτερική πολιτική της Ελλάδος οφείλουν να σταθμίσουν πολύ τις συνέπειες της τυχόν αποσχίσεως του Κοσσόβου. Η φιλοπατρία τους, η εντιμότητά τους και οι παραδόσεις τους δεν επιτρέπουν αμφιβολία περί του ότι θα σκεφθούν και τις επόμενες γενεές και δεν θα ξεχωρίσουν την πολιτική από την ηθική και το δίκαιο. Δεδομένου δε ότι οι Μουσουλμάνοι της Θράκης δεν αποκρύπτουν τις αυτονομιστικές επιδιώξεις τους, τις οποίες μεθοδικώς και ποικιλοτρόπως υποθάλπει το Τουρκικό Προξενείο, ο ελληνικός λαός και η ιστορία δεν θα συγχωρήσουν ποτέ σφάλματα στο χειρισμό του Κοσσόβου, που είναι δυνατόν να δημιουργήσουν κινδύνους για την ελληνική Θράκη.
Εξ άλλου, οι «μεγάλοι φίλοι» μας τα τελευταία πενήντα χρόνια απέδειξαν ότι συνηθίζουν να χρησιμοποιούν πολιτικούς και στρατιωτικούς, για την ευόδωση των σχεδίων τους, στη συνέχεια δε να τους πετούν στον κάδο των απορριμμάτων της Ιστορίας ή να τους εγκαταλείπουν στο έλεος των πολιτικών αντιπάλων τους.
(δημοσιεύτηκε στην ΕΣΤΙΑ στις 8/2/2008)