Ναι, είναι οι ίδιοι Κούρδοι που με την βοήθεια των Αμερικανών έδιδαν τον γενναίο αγώνα κατά των τζιχαντιστών του ISIS. Έτσι και στο Αφγανιστάν όταν αποφάσισαν να αποχωρήσουν από την χώρα, δεν δίστασαν να αφήσουν τις ντόπιες δυνάμεις στο έλεος των Ταλιμπάν, οι οποίοι όλως τυχαίως ανακατάλαβαν την χώρα μέσα σε λίγες ημέρες. Και το ερώτημα που γεννάται είναι αν οι σύμμαχοι των Αμερικανών μπορούν πλέον να αισθάνονται ασφαλείς. Ότι οι ΗΠΑ δεν θα τους γυρίσουν την πλάτη όταν η εξωτερική τους πολιτική αλλάξει στόχευση.
Φυσικά όλη αυτή η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Μέση Ανατολή δεν θα μπορούσε να μην έχει σοβαρό αντίκτυπο και στα γειτονικά κράτη, όπως την Ελλάδα και την Τουρκία. Ορθώς η Άγκυρα ανησυχεί για μαζικά κύματα προσφύγων που θα φθάσουν στα τουρκικά σύνορα μέσω Ιράν και φυσικά όπως συνηθίζει παίζει αυτό το «χαρτί» για να πιέσει τους Ευρωπαίους. Επιπλέον, προσεγγίζει τους Αμερικανούς, προβάλλοντας τον εαυτό της ως το διαμεσολαβητή μεταξύ Δύσης και Ταλιμπάν και ως εγγυητή της σταθερότητας στο Αφγανιστάν εφόσον θέσει υπό τον έλεγχο της το αεροδρόμιο της Καμπούλ με την συνεργασία του Κατάρ. Πράγματι, η Τουρκία συγκαταλέγεται στους μεγάλους κερδισμένους της κρίσης στο Αφγανιστάν, καθώς έχει πετύχει την επαναπροσέγγιση με τις ΗΠΑ μετά από μια περίοδο ψυχρών σχέσεων.
Τι σημαίνει όμως αυτό για την Ελλάδα; Σημαίνει ότι η Ουάσιγκτον θα ρίξει τους τόνους στην αντιπαράθεση με την Άγκυρα για τους S-400 και φυσικά για τις συνεχείς παραβιάσεις Αιγαίο και το παράνομο άνοιγμα της Αμμοχώστου. Οι επιστολές Αμερικανών βουλευτών στον ΟΗΕ για τα Βαρώσια είναι μεν καλοδεχούμενες, αλλά άνευ ουσίας. Ήδη κάποιοι αναλυτές ανησυχούν ότι αν το επιβάλλουν τα συμφέροντά τους, οι Αμερικάνοι δεν θα διστάσουν να πουλήσουν για ακόμη μια φορά την Κύπρο και να προδώσουν τον απανταχού ελληνισμό. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν Αμερικανοί αξιωματούχοι μιλούν για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, δεν κάνουν πλέον καμία αναφορά στην τουρκική προκλητικότητα στην Μεσόγειο και το Κυπριακό, ενώ αντιθέτως δίνεται έμφαση στην ενεργειακή συνεργασία των δύο χωρών και την αναβάθμιση του λιμανιού της Αλεξανδρούπολης. Προ ολίγων ημερών ο Αμερικανός πρέσβης Τζέφρυ Πάιατ δήλωσε χαρακτηριστικά σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ότι η Ελλάδα είναι βασικός εταίρος της Αμερικής στην οικοδόμηση της διαφοροποίησης των πηγών και διαδρομών ενέργειας στη Νοτιοανατολική Ευρώπη. Ερωτηθείς για τις εξελίξεις με την ολοκλήρωση του αγωγού Nord Stream 2, που συνδέει τη Ρωσία και τη Γερμανία κι έχει προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις από την πλευρά της Ουάσιγκτον, ο Αμερικανός πρέσβης ανέφερε: «Ο Nord Stream 2 καθιστά ακόμη πιο σημαντική τη στενή συνεργασία των Ηνωμένων Πολιτειών με τους Ευρωπαίους εταίρους μας για την οικοδόμηση της ενεργειακής ασφάλειας και της διαφοροποίησης των πηγών». «Project όπως η Ρεβυθούσα, ο FSRU στην Αλεξανδρούπολη, ο αγωγός ΤΑΡ συμβάλλουν με κρίσιμο τρόπο στην ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης και βοηθούν στην ανάσχεση των κακών σημάτων που έρχονται από τον Nord Stream 2», ανέφερε με νόημα. Επιπλέον βρίσκεται στην τελική ευθεία η υπογραφή της αμυντικής συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Ελλάδας, που όπως αποκάλυψε ο Πρωθυπουργός στην ΔΕΘ θα είναι πενταετής διάρκειας και θα ανανεώνεται κάθε χρόνο. Το πιο ενδιαφέρον είναι ότι ενδέχεται να δούμε αμερικανικές δυνάμεις σε περιοχές όπου δεν έχουν εγκατασταθεί μέχρι τώρα, όπως στην Αλεξανδρούπολη και την Σκύρο, ενώ ρυθμίζονται θέματα που αφορούν τη βάση της Σούδας και πιο συγκεκριμένα τη χρήση της προβλήτας στο Μαράθι.
Κοντολογίς, το γεγονός ότι ενισχύεται η αμερικανική παρουσία στην Ελλάδα αλλά και η συνεργασία μεταξύ των Ενόπλων Δυνάμεων των δύο χωρών αποτελεί αναμφίβολα ένα αντίβαρο στην συνεχή τουρκική προκλητικότητα αλλά και τα επεκτατικά σχέδια της Άγκυρας. Αυτό όμως που θεωρείται εξαιρετικά αμφίβολο είναι το κατά πόσο οι Αμερικανοί θα θέλουν να εμπλακούν ενεργά σε μια ελληνο-τουρκική διένεξη, παραμερίζοντας την πολιτική των ίσων αποστάσεων που έχουν υιοθετήσει στο παρελθόν.