Προς τι όλος αυτός ο θόρυβος; Η αμυντική συμμαχία Ηνωμένων Πολιτειών, Μεγάλης Βρετανίας και Αυστραλίας (AUKUS) επιχειρεί να λύση το τεράστιο αμυντικό πρόβλημα της 4ης ηπείρου, Αυστραλίας, η οποία έχουσα την μεγαλυτέρα ακτογραμμή απ’ όλα τα κράτη, αδυνατεί ν’ αντιμετωπίσει μόνη τον ενδεχόμενο κίνδυνο Κινεζικής αποβάσεως ειδικών μονάδων από υποβρύχια.

 

Θα μάθει την εισβολή την επομένη μέρα αλλά θα είναι πολύ αργά για την αποτρέψει. Με πληθυσμό μόλις 25 εκατομμυρίων αδυνατεί να αντιπαραταχθεί στο 1,5 δισεκατομμύριο των Κινέζων με ιδικά της μέσα είτε με Γαλλικά συμβατικά υποβρύχια. Η μόνη αποτροπή είναι δύο, τρία πυρηνικά υποβρύχια ,κρυμμένα στον βυθό του Ειρηνικού ωκεανού  και εφοδιασμένα με διηπειρωτικούς πυραύλους  πυρηνικής γομώσεως , οπότε ο δυνητικός εισβολεύς θα διακινδυνεύει την καταστροφή των μεγάλων αστικών κέντρων, Πεκίνου, Σαγκάης κλπ. Δικαίως ο Αυστραλός πρωθυπουργός Σκοτ Μόρρισον έκαμε χρήσιν της ο ψ ι ό ν και ματαίωσε την παραγγελία στα Γαλλικά ναυπηγεία που σερνόταν περισσότερο απ’ ό,τι η επιλογή 4 φρεγατών υπό της κυβερνήσεως του Κούλη.

Η προτίμηση της Αγγλοσαξωνικής πυρηνικής τεχνολογίας είναι σύμφωνη με την σύγχρονη δοκιμασμένη τεχνολογία και με την γεωπολιτική προϊστορία του νοτίου Ειρηνικού. Στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο το Σίδνεϋ ανέμενε εισβολή των Ιαπώνων και μεταπολεμικώς επλανάτο στον αέρα η Αμερικανική εγγύηση για την άμυνα της Αυστραλίας. Ήλθεν ο καιρός οι Αυστραλοί ν’ αναλάβουν την ευθύνη της αμύνης των, δοθέντος ότι η Αμερική δεν θα διακινδύνευε ποτέ τις ιδικές της μεγαλουπόλεις από ένα πυρηνικό πόλεμο με την Κίνα χάριν προστασίας της Αυστραλίας. Η προσθήκη της Μ. Βρετανίας στη νέα συμμαχία είναι αποτέλεσμα του «Μπρέξιτ» και της Ευρωπαϊκής αμυντικής …ασυμφωνίας. Τώρα αν οι ηγεσίες της Ευρωπαϊκής…διαιρέσεως αιφνιδιάσθηκαν από την απόφαση ολίγον μετράει. Ας πρόσεχαν.

Η AUKUS έχει εν τούτοις τα χαρακτηριστικά σημαντικής γεωστρατηγικής πολιτικής. Κατ’ αρχήν επικυρώνει την στροφή της Αμερικανικής προσοχής προς τις χώρες του  Ειρηνικού και Ινδικού ωκεανού και ολιγότερο στην Ευρώπη. Δεύτερο αντιλαμβάνεται ότι ο κίνδυνος δεν προέρχεται από την Ρωσία αλλά μάλλον από την Κίνα της οποίας η ηγεσία εμφανίζεται αδίστακτος. Πρώτος στόχος της Κίνας είναι η κυριαρχία στην Νοτία Σινική Θάλασσα, κατόπιν η ενσωμάτωση της Ταϊβάν και ακολούθως η παγκόσμιος επικράτηση.

Όλα σύμφωνα με την πρόβλεψη του Θουκυδίδη. Η Αμερική ως υπερδύναμη αντιδρά όπως η αρχαία Σπάρτη όταν η Αθηναϊκή δημοκρατία έκαμε το «Μεγαρικό ψήφισμα» αποκλείοντας την δωρική πόλη από το λιμάνι της Ελευσίνας και μη επιτρέπουσα τις εξαγωγές της από εκεί. Ο Πελοποννησιακός πόλεμος ήταν αναπότρεπτος. 

Η σημερινή συμμαχία έχει ενδιαφέρον και δια τα καθ’ ημάς: Υπάρχει μία αναλογία μεταξύ Κίνας και Τουρκίας. Αμφοτέρων η ηγεσία κινείται με επιθετική διάθεση, μεγαλαυχία και απειλές εισβολής σε γειτονικές χώρες, με Ναυτέξ ή άνευ. Και οι δύο χώρες την μόνη γλώσσα που ξέρουν είναι της αποτρεπτικής ισχύος αλλά στην περίπτωση της Ελλάδος η ηγεσία δεν τολμά να κηρύξει την ΑΟΖ της και ν’ αντιμετωπίσει τις Τουρκικές προκλήσεις «στο πεδίο», κατά την προσφιλή έκφραση του Ερντογάν-χαλίφη.

Εν τω μεταξύ η Τουρκία κτίζει πυρηνικό εργοστάσιο στην Μερσίνα επί της ακτής της Μεσογείου με σκοπό την απόκτηση πυρηνικών όπλων. Η μόνη ελπίς της Ελλάδος είναι το Ισραήλ αλλά μπορεί μία χώρα να στηρίζει την αποτροπή αντιπάλου εις αποφάσεις τρίτων;

Η AUKUS απεφάνθη αρνητικώς.