Η έκφραση «άνθρακας ο θησαυρός» στις μέρες μας έχει χάσει μάλλον την αξία της, καθώς η τιμή του άνθρακα έχει υπερδιπλασιαστεί τον τελευταίο χρόνο, και έχει σχεδόν πενταπλασιαστεί από τα μέσα του 2002, όταν και άρχισε το «ράλι» συνολικά των εμπορευμάτων στον παρόντα οικονομικό κύκλο. Με τη ζήτηση μάλιστα στις αναδυόμενες οικονομίες να αυξάνει, τη στιγμή που τα καιρικά φαινόμενα και τα προβλήματα στις υποδομές προβληματίζουν, δεν είναι να απορεί κανείς που οι ειδικοί προβλέπουν σημαντικά κέρδη για τον άνθρακα και το 2008.
Οι μεγαλύτεροι εξαγωγείς άνθρακα στον κόσμο είναι σήμερα η Αυστραλία, η Ινδονησία, η Νότιος Αφρική και η Κίνα, ενώ οι τοπ παραγωγοί είναι η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Αυστραλία, η Ρωσία και Ν. Αφρική, οι τοπ καταναλωτές είναι η Κίνα, οι ΗΠΑ, η Ινδία, η Γερμανία, η Ρωσία και η Ιαπωνία. Την ίδια στιγμή τα παγκόσμια αποθέματα κυμαίνονται σε 1,01 τρις. τόνους, με τις ΗΠΑ να κατέχουν 270,7 δις. τόνους, τη Ρωσία 173,07 δις. τόνους, την Κίνα 126,2 δις. τόνους και την Ινδία 101,9 δις. τόνους.
Η ισχυρή εγχώρια ζήτηση από εξαγωγικές χώρες περιορίζει σήμερα την προσφορά σε παγκόσμιο επίπεδο, ωθώντας ανοδικά τις τιμές. Η Κίνα π.χ., από καθαρός εξαγωγέας, έχει πλέον καταστεί καθαρός εισαγωγέας άνθρακα (οι εισαγωγές υπερβαίνουν τις εξαγωγές).
Στις 24 Ιανουαρίου μάλιστα οι καταστρεπτικές χιονοπτώσεις ανάγκασαν το Πεκίνο να διακόψει τις εξαγωγές άνθρακα τουλάχιστον για δύο μήνες, με αποτέλεσμα οι τιμές να αυξηθούν περισσότερο από 30%. Ενώ οι ανάγκες της Κίνας σε άνθρακα αυξάνονται, με αποτέλεσμα να εκτιμάται ότι οι εισαγωγές της θα διπλασιαστούν τα επόμενα χρόνια, η ζήτηση είναι πιο έντονη και από χώρες όπως η Ιαπωνία, η Ινδία και η Ινδονησία.
Παράλληλα οι πλημμύρες σε μεγάλα ορυχεία της Αυστραλίας και οι ενεργειακές ελλείψεις στη Ν. Αφρική και στη Ρωσία περιορίζουν την παγκόσμια προσφορά.
Οι αναλυτές εμπορευμάτων εκτιμούν λοιπόν ότι οι τιμές άνθρακα που σημειώνουν ήδη άνοδο 40% εφέτος, θα παραμείνουν υψηλές και θα συνεχίσουν την ανοδική πορεία τους τα επόμενα 2-3 χρόνια καθώς, πέρα από το νέο περιβάλλον στη σχέση προσφοράς και ζήτησης, οι τιμές πιέζονται ανοδικά και από τις αυξημένες δαπάνες, αλλά και τις ανοδικές συναλλαγματικές ισοτιμίες σε χώρες-παραγωγούς, ενώ τα ισχυρά θεμελιώδη μεγέθη στηρίζονται και στη σπουδή επενδυτικών χαρτοφυλακίων να εισέλθουν σε μια αγορά όπου θα μπορούσαν να αντισταθμίσουν τον κίνδυνο των μετοχών.