όπως σχεδιάζει η κυβέρνηση. Οι αυξήσεις των τιμών είναι της τάξης του 20 με 30% και καθιστούν εξωπραγματικά όλα τα επενδυτικά σχέδια που μπορεί να έχουν οι επιχειρήσεις.
Τα προβλήματα είναι πολύ μεγάλα και επαναφέρουν στο προσκήνιο μία πολύ σκληρή γεωπολιτική διάσταση στην παγκόσμια οικονομία, τουλάχιστον όπως την ξέραμε μέχρι το 2019. Ο λόγος για αυτήν την κατάσταση είναι ότι υπάρχει η επιστροφή της ζήτησης στις οικονομίες της Αμερικής, της Κίνας και από τα Χριστούγεννα απ΄ ότι φαίνεται και στην Ευρώπη, που δημιούργησε μια πρωτόγνωρη κερδοσκοπία γύρω από την εφοδιαστική αλυσίδα, τη μεταφορά, την ενέργεια και φυσικά το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο.
Η Ελλάδα επέλεξε να κάνει μία υπερταχεία αποδέσμευση από το λιγνίτη μέχρι το 2030 και να ρίξει τα χρήματα της στο αέριο το οποίο τώρα εκτινάσσεται, καθιστώντας ανέφικτο να καλύψει σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα τη δέσμευσή της.
Το δεύτερο πρόβλημα εντοπίζεται στο ότι δεν έχει εγκριθεί ακόμα από την Κομισιόν ένας μηχανισμός στήριξης της βιομηχανίας.
Ο συνδυασμός ενεργειακής φτώχειας και έκρηξης τιμών στα προϊόντα, είναι ιδιαίτερα δυσμενής και καθοριστικός για τα φτωχότερα νοικοκυριά τα οποία σε ποσοστό 30% απειλούνται με ενεργειακή φτώχεια.
Αυτό που απαιτείται είναι η στήριξη των νοικοκυριών αλλά και της βιομηχανίας με μέτρα ανακούφισης, σε κανόνες ανταγωνισμού και σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την ενέργεια.
Απαιτείται η εθνική πολιτική για την ενεργειακή μετάβαση να σχεδιαστεί με ένα τρόπο βιώσιμο έτσι ώστε να προφυλάσσει τις βιομηχανίες και τα νοικοκυριά, από το σοκ της μετάβασης. Προφανώς θα πάμε στις ΑΠΕ γιατί είναι και πιο φθηνή μορφή ενέργειας, αλλά χρειάζεται επιμήκυνση του χρόνου για αυτές τις αλλαγές, προκειμένου να διευκολυνθεί η προστασία της κοινωνίας με μεγαλύτερη ρύθμιση από το κράτος, ενισχύοντας και όχι αποδυναμώνοντας τη ΔΕΗ. Αυτό θα επιτευχθεί με πολιτικές που βρίσκονται στον αντίποδα αυτών που κάνει η κυβέρνηση».
avgi.gr