ότι την επικροτεί, σημειώνει επίσης ότι «τυχόν μέτρα που συντελούν μόνο στην επιβάρυνση του κόστους μεταφοράς χωρίς πραγματικό αντίκτυπο στην προστασία του περιβάλλοντος, κινδυνεύουν να επιβαρύνουν υπέρμετρα τον επιβάτη της ελληνικής ακτοπλοΐας, αλλά και τη μεταφορά αγαθών πρώτης ανάγκης στα ελληνικά νησιά», ενώ προσθέτει: «Στις επιβατικές μεταφορές δεν υφίσταται μετακύλιση του κόστους σε άλλους τρίτους, παρά μόνον στο επιβατικό κοινό και στην εμπορική ζωή του τόπου. Θα πρέπει να ληφθεί ειδική μέριμνα για τα επιβατηγά πλοία, ειδικά σε νησιωτικές χώρες όπως η Ελλάδα, συνυπολογίζοντας το “εξωτερικό” κόστος όλων των νέων πρωτοβουλιών στην οικονομική ανάπτυξη και συνοχή της χώρας».
Αφού επίσης τονίζει ότι «για την επίτευξη των στόχων μας είναι απαραίτητη η χρήση εναλλακτικών καυσίμων», σημειώνει πως «είναι σημαντικό τα όποια μέτρα να στηρίζονται σε επαρκείς μελέτες για τον τύπο των καυσίμων αυτών και τις τεχνικές προδιαγραφές για τη χρησιμοποίησή τους, καθώς και απτά στοιχεία επάρκειάς τους». Υπενθυμίζεται ότι η σύνδεση της ηπειρωτικής με τη νησιωτική χώρα γίνεται κυρίως με επιβατηγά πλοία για τους επιβάτες και σχεδόν αποκλειστικά για τα εμπορεύματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την εδαφική συνοχή και ακεραιότητα της χώρας μας, αλλά και την οικονομική της ανάπτυξη.
Το «αποτύπωμα»
Το επιβατικό μεταφορικό έργο των πλοίων στην Ελλάδα αποτελεί το 18% των ενδομεταφορών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2019 μεταφέρθηκαν 35.500.000 επιβάτες, 8.800.000 οχήματα Ι.Χ. και 1.300.000 φορτηγά.
Επίσης, σύμφωνα με μελέτη του ΙΟΒΕ τον Ιανουάριο του 2021, η Επιβατηγός Ναυτιλία συμμετέχει με 13,6 δισ. ή με 7,4% στο ΑΕΠ της χώρας.
(Από τη Ναυτεμπορική)