Το θέμα των blogs, το οποίο απασχολεί τις τελευταίες ημέρες την επικαιρότητα αποτελεί μιαν ακόμη απόδειξη του γεγονότος ότι ως χώρα και ως κοινωνία έχουμε μείνει τραγικά πίσω έναντι των νέων τεχνολογιών. Ακόμη χειρότερα, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το εύρος των νέων οριζόντων που έχει ανοίξει η ψηφιακή τεχνολογία και εμφανιζόμεθα να αντιδρούμε κατά τον ίδιο τρόπο με το οποίο κάποιοι ορεσίβιοι των προπολεμικών χρόνων αντιδρούσαν στην πρώτη επαφή τους με τον ηλεκτρισμό.

Το θέμα των blogs, το οποίο απασχολεί τις τελευταίες ημέρες την επικαιρότητα αποτελεί μιαν ακόμη απόδειξη του γεγονότος ότι ως χώρα και ως κοινωνία έχουμε μείνει τραγικά πίσω έναντι των νέων τεχνολογιών. Ακόμη χειρότερα, δεν έχουμε συνειδητοποιήσει το εύρος των νέων οριζόντων που έχει ανοίξει η ψηφιακή τεχνολογία και εμφανιζόμεθα να αντιδρούμε κατά τον ίδιο τρόπο με το οποίο κάποιοι ορεσίβιοι των προπολεμικών χρόνων αντιδρούσαν στην πρώτη επαφή τους με τον ηλεκτρισμό.

Πράγματι προσφάτως απεκαλύφθη μια δικτυακή ασυδοσία με επίκεντρο ένα blog, το οποίο εδώ και πολύν καιρό αυτοπροβάλλεται στο διαδίκτυο ως τόπος "καθημερινής ενημερώσεως πολιτικών και δημοσιογράφων". Δεν είναι η πρώτη φορά όμως που από τις σελίδες του είχαν σπιλωθή πρόσωπα, περισσότερο ή λιγότερο γνωστά, κάποια από τα οποία είχαν κινηθή δικαστικώς για την προστασία της υπολήψεώς των. Απλώς φαίνεται ότι τώρα ξεχείλισε το ποτήρι.

Και τώρα γίνεται εμφανές ότι πολλοί από αυτούς που αναφέρονται στο θέμα αγνοούν τις βασικές του παραμέτρους.
Τα "blogs" αποτελούν την ανοικτή μορφή επικοινωνίας της νέας εποχής. Παρέχονται δωρεάν και δεν εμπίπτουν σε κανενός είδους έλεγχο. Η ουσιαστική διαφορά τους σε σχέση με τις παλαιότερες μορφές ανοικτής ενημερώσεως είναι ότι σε αυτά δεν υπάρχη "κατά νόμον υπεύθυνος". Συνεπώς δημιουργείται μια δυνατότης εκτοξεύσεως συκοφαντικής λασπολογίας, οι υπεύθυνοι της οποίας είναι οχυρωμένοι πίσω από μιαν ιδιότυπη όσο και καινοφανή μορφή ασυλίας.

Στην πραγματικότητα όμως, όπως θα μπορούσαν κατά το παρελθόν να αναζητηθούν οι υπεύθυνοι ενός λαθροβίου συκοφαντικού εντύπου, έτσι μπορούν σήμερα, δια της εφαρμογής των δυνατοτήτων της ίδιας της ψηφιακής τεχνολογίας να αναζητηθούν και όσοι χρησιμοποιούν τα blogs με ανάλογο παράνομο τρόπο.

Η Αστυνομία μας διαθέτει υπηρεσία διώξεως ηλεκτρονικών εγκλημάτων, η οποία μάλιστα χαίρει εκτιμήσεως ως ιδιαιτέρως αποτελεσματική. Υπάρχει όμως άραγε νομικό πλαίσιο, το οποίο θα της επιτρέψη την πλήρη αξιοποίηση της ικανότητος των στελεχών της; Και πέρα από αυτό, είναι σήμερα δυνατόν η διοικητική ιεραρχία της Αστυνομίας να αντιληφθή τις ανάγκες μιας τέτοιας σύγχρονης υπηρεσίας; Και από την άλλη πλευρά, αν η διοίκησις δεν είναι εις θέσιν να αντιληφθή τις ανάγκες, πώς θα ήταν δυνατόν να αντιληφθή και το πραγματικό της έργο; Εν τοιαύτη περιπτώσει όμως διαφαίνεται ένα θεσμικό κενό. Πώς διασφαλίζεται το ότι κάποιος ασυνείδητος δεν θα κάνη κάποτε κακή χρήση των δυνατοτήτων που του δίδει η θέσις του;

Οι πτυχές του ζητήματος είναι πολλές. Διότι το διαδίκτυο όπως και κάθε έκφανσις της ανθρωπίνης δραστηριότητος έχει καλές και κακές πλευρές. Ούτε μπορεί συλλήβδην να καταδικασθή, ούτε όμως και να αφεθή σε ασυδοσία. Το ζήτημα είναι να ευρεθή το "μέτρο". Και εδώ επανερχόμεθα στην ανωριμότητα της κοινωνίας μας απέναντι στην "ηλεκτρονική επανάσταση" που έχει συντελεσθή.

Πριν 20 περίπου χρόνια, το ελληνικό κράτος επεξεργαζόταν νομοθεσία με στόχο τον έλεγχο της διαδόσεως των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Εσκόπευαν να θεσπίσουν αδειοδότηση της κατοχής των υπολογιστών ανάλογη με αυτήν της κατοχής όπλων! Στα χρόνια που διέρρευσαν η νοοτροπία των δημοσίων υπηρεσιών μας ελάχιστα διαφοροποιήθηκε. Ναι μεν το κύμα των εξελίξεων απέτρεψε την εφαρμογή ανοήτων μέτρων όπως το προαναφερθέν, όμως η κατάστασις αντιμετωπίζεται απλώς ως "αναγκαίο κακό". Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που επεβλήθη υποχρέωσις δημοσιοποιήσεως των τηρουμένων ηλεκτρονικών αρχείων, χάριν δήθεν της προστασίας των προσωπικών δεδομένων!

Κατά τι εβελτιώθη η προστασία αυτών των δεδομένων από την δημοσίευση μιας παραγράφου δια της οποίας ένας οργανισμός ή ένα σωματείο εδήλωνε ότι τηρεί ηλεκτρονικά μητρώο των μελών του, ουδείς έχει προσδιορίσει. Όταν μάλιστα η τήρησις τέτοιων μητρώων "σε χαρτί" ουδεμία υποχρέωση δημοσιοποιήσεως συνεπάγεται.

Κατ' ανάλογο τρόπο αντιμετωπίζονται και τα blogs. Από ανθρώπους που δεν κατανοούν τις εξελίξεις της εποχής και που εν ονόματι ενίοτε της ελευθερίας, στρέφονται εναντίον των νέων δυνατοτήτων ελευθέρας διαδόσεως ιδεών και απόψεων. Αν αντιτίθενται σε αυτήν την ελευθερία, ας το δηλώσουν ευθαρσώς. Πριν όμως αρχίσουν να προβαίνουν σε αφορισμούς, ας φροντίσουν να αποκτήσουν ένα ελάχιστο υπόβαθρο γνώσεων.

(από την Εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 3/3/2008)