Όντως, είναι ανεπιθύμητη η ραγδαία πτώση του δολαρίου. Bεβαίως είναι γνωστή η πρόθεση της Ουάσιγκτον να μην πέσει το δολάριο ανεξέλεγκτα, οπότε προσπαθεί να δημιουργήσει με συνεχείς δηλώσεις του Πόλσον ένα ισχυρό λεκτικό ανάχωμα. Ομως, το Τόκιο ανησυχεί σφόδρα καθώς η αλματώδης άνοδος του γιεν έναντι του δολαρίου θα αποτελέσει φραγμό στην ώθηση που επιθυμεί να δώσει στις θρυλούμενες μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό της ιαπωνικής οικονομίας. Το ισχυρό γιεν θα παρεμποδίσει τη δρομολογούμενη βελτίωση της οικονομίας της Ιαπωνίας.
Ενώ οι Αμερικανοί επαναλαμβάνουν ότι τίποτε δεν έχει αλλάξει και πως εξακολουθούν να εφαρμόζουν την πολιτική του «ισχυρού δολαρίου»!!! Για την περιβόητη αυτή πολιτική διαβεβαίωσε ξανά και ξανά ο Aμερικανός υπουργός Οικονομικών Χένρι Πόλσον και επισήμανε ότι η μακροπρόθεσμη δομική ισχύς της αμερικανκής οικονομίας θα επιφέρει ξανά τη «λάμψη» του δολαρίου. Ωστόσο, η ρητορική αυτή του Πόλσον δεν ξεγελάει πλέον τις αγορές. Το αμερικανικό νόμισμα κατέρρευσε προχθές Πέμπτη κάτω από τα επίπεδα των 100 γιεν, στο ναδίρ των 99,77 γιεν, που είναι τα χαμηλότερα επίπεδα του δολαρίου από το 1995 έναντι του γιεν, για να ανακάμψει ελαφρώς στη συνέχεια. Η πτώση του δολαρίου από τα μέσα του περασμένου έτους είναι ιδιαίτερα μεγάλη έναντι του γιεν και ανέρχεται στο 23%.
Το Τόκιο πάση θυσία θα προσπαθήσει να διαφυλάξει τα επίπεδα των 100 γιεν και να αποτρέψει την πτώση του δολαρίου κάτω από τα επίπεδα αυτά. Η προάσπιση της ισοτιμίας των 100 γιεν αποτελεί κρίσιμο στόχο-κλειδί για την αποφυγή των δεινών του παρελθόντος. Nα θυμίσω ότι την τελευταία φορά που το δολάριο έπεσε κάτω από τα 100 γιεν το 1995, στη συνέχεια εντός τριών μηνών κατέρρευσε στα 80 γιεν. Kαι ο κίνδυνος αυτός πρέπει να αποτραπεί.
Αναπόφευκτα, λοιπόν, θα εξαναγκαστεί η Ιαπωνία να προβεί σε παρεμβάσεις. Ομως θέλει να αποφύγει τις πρακτικές του παρελθόντος. Aξίζει να θυμίσω ότι η πολιτική των παρεμβάσεων από το Tόκιο τερματίστηκε τον Μάρτιο του 2004.
Τότε, η Kεντρική Tράπεζα της Iαπωνίας ξόδεψε τους τρεις πρώτους μήνες (του 2004) 15 τρισ. γιεν, αφού είχε ήδη δαπανήσει στο σύνολο του 2003 το ποσό ρεκόρ των 20 τρισ. γιεν (δηλαδή περίπου το διπλάσιο του τότε εμπορικού πλεονάσματός της), με στόχο να αποτραπεί η ενίσχυση του γιεν έναντι του δολαρίου ώστε να προστατεύσει την ανταγωνιστικότητα των εξαγωγών της χώρας.
Το 9μελές συμβούλιο της Kεντρικής Tράπεζας της Iαπωνίας ύστερα από διήμερη συζήτηση, αποφάσισε ομόφωνα να κρατήσει τα επιτόκια στο 0,5%! Η απόφαση της τράπεζας ήταν αναμενόμενη από τους πάντες λόγω της συνεχιζόμενης θύελλας στις αγορές και των φόβων ύφεσης της αμερικανικής οικονομίας.
Τόσο τα κερδοσκοπικά κεφάλαια όσο και τα πετροδολάρια εγκατέλειψαν μαζικώς το δολάριο, με συνέπεια το αμερικανικό νόμισμα να σημειώσει νέα πτώση - ρεκόρ έναντι του ευρώ και να καταρρεύσει στα 1,5651 δολάρια ανά ευρώ και στα 1,0062 ελβετικά φράγκα. Το αμερικανικό νόμισμα κατολίσθησε, επίσης, έναντι των έξι κυριοτέρων νομισμάτων με βάση εμπορικούς όρους, σε νέο ιστορικό ναδίρ.
Η ραγδαία πτώση του δολαρίου από τις αρχές του έτους είναι της τάξεως του 6,98% ως προς το ευρώ, 10,81% έναντι του ελβετικού φράγκου και 9,65% έναντι του γιεν.
Οι φόβοι της ύφεσης, που έχει ήδη κυκλώσει την αμερικανική οικονομία, πήραν διαστάσεις μετά τη δραματική πτώση κατά 0,6% των λιανικών πωλήσεων στις ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί καταναλωτές είναι σε απόγνωση από την υπερχρέωση των νοικοκυριών και τη «φούσκα» των τιμών στην αγορά κατοικίας. Και σε συνδυασμό με την ουσιαστική χρεοκοπία του θυγατρικού επενδυτικού fund του ομίλου Carlyle, πυροδότησαν αρχικώς σκηνές πανικόβλητης φυγής από το δολάριο...
Ομως, ηρέμησαν ελαφρώς τα πνεύματα μόλις ο αμερικανικός οίκος πιστοληπτικής αξιολόγησης Standard & Poors ανακοίνωσε ότι ενδεχομένως να τελειώσει σύντομα η τραγωδία των διαγραφών ζημιών για τις αμερικανικές τράπεζες που έχουν συσωρευθεί λόγω της κατάρρευσης της αξίας των ομολόγων που κατέχουν από τιτλοποιημένα στεγαστικά δάνεια της subprime αγοράς, καθώς απαλύνονται οι φόβοι για επιδείνωση της πιστωτικής κρίσης και οι τραπεζικές μετοχές έγιναν ανάρπαστες. Ωστόσο, ο S&P εκτίμησε ότι οι διαγραφές θα ανέλθουν στα 285 δισ. δολάρια.
n Παράλληλα, σε κυβερνητικό επίπεδο έχει αναπτυχθεί η εκτίμηση ότι η Ιαπωνία, η οποία είναι η μεγαλύτερη κάτοχος ομολόγων του αμερικανικού Δημοσίου, θα πρέπει να επενδύσει μέρος εκ των συναλλαγματικών διαθεσίμων της σε περιουσιακές αξίες υψηλότερων αποδόσεων.
Τα εν λόγω κεφάλαια μπορούν να τοποθετηθούν εναλλακτικά σε μετοχές ή σε εταιρικά ομόλογα, καθώς και ότι πρέπει να δημιουργηθεί ένα ειδικό Ταμείο το οποίο θα έχει επίσης την ευθύνη για τη σταδιακή διαφοροποίηση των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας σε ευρώ, δολάρια Αυστραλίας καθώς και σε νομίσματα κρατών με αναδυόμενες αγορές.
Σε δηλώσεις του ο ανώτατος οικονομολόγος του Daiwa Institute of Research στο Τόκιο, Γιουτζί Καμεόκα, υποστηρίζει ότι αν και η Iαπωνία θα πρέπει να εκμεταλλευθεί καλύτερα τα συναλλαγματικά διαθέσιμά της, ακολουθώντας το παράδειγμα της Σιγκαπούρης, ένα ποσόν της τάξεως των 300 δισ. δολαρίων θα αποτελούσε καλύτερη επιλογή, διότι θα ήταν πιο εύκολη η ασφαλής διαχείρισή του.
Με συναλλαγματικά διαθέσιμα αξίας που έχουν αγγίξει τα 1.000 δισ. δολάρια, η Ιαπωνία έρχεται δεύτερη στον κόσμο, με πρώτη την Κίνα.
Πάντως, η Ιαπωνία έχει ανάγκη συναλλαγματικών διαθεσίμων αξίας 200 δισ. δολαρίων, τοποθετημένων σε άμεσα ρευστοποιήσιμους τίτλους, όπως είναι τα αμερικανικά ομόλογα, ώστε αν χρειασθεί, να μπορεί να παρέμβει στην αγορά συναλλάγματος.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 15/03/2008)