Οι στρεβλώσεις της ελληνικής κοινωνίας ανεδείχθησαν και πάλι εξ αιτίας των απεργιακών κινητοποιήσεων και του όλου πλέγματος των αντιδράσεων που έχει προκαλέσει η προσπάθεια επιλύσεως του χρονίζοντος ασφαλιστικού. Μόλις χθες η "Καθημερινή" απεκάλυψε ότι κάθε συνταξιούχος της ΔΕΗ θα κοστίση στο Κράτος κατά το τρέχον έτος 16.212 ευρώ, όταν ο συνταξιούχος ελεύθερος επαγγελματίας κοστίζει μόλις 627.
Ο ελεύθερος επαγγελματίας αποτελεί τον στυλοβάτη της οικονομίας και της αναπτύξεως, ενώ ο υπάλληλος της ΔΕΗ, όπως και κάθε άλλος εργαζόμενος του "ευρυτέρου δημοσίου τομέως", απολαμβάνει προνομίων και σιγουριάς, την οποία ελάχιστοι έμποροι και επαγγελματίες ονειρεύθηκαν ποτέ κατά την σταδιοδρομία τους.
Απεργούν λοιπόν τώρα οι προνομιούχοι, οι οποίοι επιβαρύνουν τον καθένα από τους Έλληνες φορολογουμένους προκειμένου να απολαμβάνουν παχυλές συντάξεις και να ομιλούν περί "κεκτημένων". Το αν και κατά πόσον είναι δίκαιο να απολαμβάνουν αυτών των προνομίων τα οποία εβαπτίσθησαν "κεκτημένα" ουδένα φαίνεται να απασχολή. Γεγονός που αποτελεί χαρακτηριστικό σύμπτωμα των προαναφερθεισών στρεβλώσεων…
Αποδεικνύεται μεν ότι υπάρχει ανεπαρκής ενημέρωσις των πολιτών για την πραγματικότητα όσον αφορά στα "κεκτημένα" των απεργών, αλλά η ίδια η κοινωνία επιδεικνύει μιαν αρρωστημένη απάθεια απέναντι στην κατάσταση. Ανέχεται τους όγκους των απορριμμάτων που εσωρεύθησαν στους δρόμους όπως ανέχεται και το θράσος των απεργών της ΔΕΗ, εξ αιτίας των οποίων έχουμε καθημερινές πλέον διακοπές ηλεκτροδοτήσεως.
Ο καταναλωτής ουδόλως ενδιαφέρεται για την διαμάχη που εντέχνως προεβλήθη μεταξύ διοικήσεως της ΔΕΗ και των συνδικαλιστών για το ποιος φταίει. Έχει όμως έχει την απαίτηση από το υπεύθυνο Κράτος να παρέμβη κατά τρόπο ριζικό. Και αν φταίη η διοίκησις να την καθαιρέση, αν όμως φταίνε οι απεργοί να τους επιστρατεύση και να εφαρμόση όλα όσα προβλέπει ο νόμος.
Όσο λογικό όμως και αν ακούγεται αυτό, είναι πολύ αμφίβολο αν η σημερινή ή οποιαδήποτε άλλη ελληνική Κυβέρνησις θα είχε την τόλμη να επιστρατεύση απεργούς και να τους "καθίση στο σκαμνί" στην περίπτωση που αντιδράσουν. Εκεί έχουμε καταντήσει. Ακόμη χειρότερα δε, τα μέλη της ΓΣΕΕ, ασφαλισμένα στο ΙΚΑ ως επί το πλείστον, απεργούν και διαδηλώνουν υπέρ των προνομίων των ολίγων. Την σύνταξη των οποίων πληρώνουν και οι ίδιοι με τους φόρους τους.
Βεβαίως ελάχιστα απασχολεί όλους αυτούς η ζημία την οποία υφίσταται η εθνική οικονομία από τις κινητοποιήσεις. Δεν θα αναφερθούμε εδώ στα προβλήματα των επιχειρήσεων του κέντρου των Αθηνών και των εμπορικών καταστημάτων, οι εργασίες των οποίων υποχρεωτικώς αναστέλλονται. Θα περιορισθούμε στην ζημία που υφίστανται όλοι οι παραγωγικοί κλάδοι της οικονομίας από το γεγονός ότι κάποιοι μεταξύ των άλλων προνομίων τους, έχουν την δυνατότητα να κατεβάζουν τους διακόπτες του ρεύματος.
Αποτελεί δε απόδειξη απυθμένου θράσους, το γεγονός ότι οι ίδιοι οι απεργοί της ΔΕΗ, όταν καλούνται να απολογηθούν για την κατάσταση αυτή απαντούν ότι μπορεί η Κυβέρνησις να διακόψη την ηλεκτροδότηση της βιομηχανίας προκειμένου να μην έχουν διακοπές ρεύματος τα νοικοκυριά!
Υποστηρίζουν δηλαδή οι κύριοι αυτοί ότι πρέπει να διακοπή η παραγωγή, να μένουν άπραγοι οι εργαζόμενοι των βιοτεχνιών και βιομηχανιών, προκειμένου αυτοί να διεκδικούν τα χρήματα των φορολογουμένων δια των οποίων χρηματοδοτείται το υγιές κατά τα άλλα ταμείο τους. Αυτό βεβαίως δίδει και το μέτρο, όχι μόνον της κοινωνικής ευαισθησίας τους (!) αλλά και των αισθημάτων αλληλεγγύης προς τους λοιπούς εργαζομένους, οι οποίοι δεν τυγχάνουν προνομίων αναλόγων προς τα δικά τους. Ανάλογη είναι βέβαια, η έλλειψις τέτοιων ευαισθησιών και από τα κόμματα της αριστεράς, τα οποία ακρίτως υποστηρίζουν κάθε είδους κινητοποιήσεις.
Το βαθύτερο πρόβλημα είναι πώς όλα αυτά, που θα έπρεπε να είναι αυτονόητα, ουδέ κάν απασχολούν τον μέσο πολίτη. Τον πολίτη ο οποίος κατά κυριολεξία πληρώνει τα διάφορα προνόμια. Και δεν φταίει μόνον η ελλιπής ενημέρωσις. Φταίει η νοοτροπία του λαϊκισμού που καλλιεργήθηκε συστηματικώς κατά τις προηγούμενες δεκαετίες. Νοοτροπία την οποία θα έπρεπε η σημερινή φιλελεύθερη Κυβέρνησις να προσπαθή να εκρριζώση. Διότι όσο υπάρχη ουδεμία ουσιαστική μεταρρύθμισις μπορεί να προχωρήση επιτυχώς.
(από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 18/03/2008)