Ακόμη και ένας περιφερειακός πυρηνικός πόλεμος θα ήταν καταστρεπτικός όχι μόνο για τις χώρες που θα εμπλέκονταν, αλλά θα προκαλούσε τον όλεθρο παγκοσμίως για τουλάχιστον μια δεκαετία, σύμφωνα με ανάλυση που πραγματοποίησαν Αμερικανοί ερευνητές.
Οι τεράστιες πυρκαγιές που θα προκαλούσε ακόμη και μια περιορισμένη τέτοια σύρραξη θα είχε ως αποτέλεσμα την εκτίναξη τόσης αιθάλης στην ατμόσφαιρα που θα δημιουργούσε μια τρύπα όζοντος πάνω από τις πυκνοκατοικημένες περιοχές του πλανήτη, αναφέρουν οι επιστήμονες.
Χωρίς ασπίδα
Το στρώμα του όζοντος που βρίσκεται ψηλά πάνω από την ατμόσφαιρα της γης απορροφά την υπεριώδη ακτινοβολία του ήλιου πριν να φτάσει στη γήινη επιφάνεια. Χωρίς αυτό, σχεδόν όλες οι μορφές ζωής θα βομβαρδίζονταν από αυτή την ενεργητική ακτινοβολία, η αύξηση της οποίας είναι βλαπτική για το DNA και έχει συνδεθεί με τις πιο κοινές μορφές καρκίνου του δέρματος, με το μελάνωμα (τον πιο θανατηφόρο τύπο καρκίνου του δέρματος), καθώς και με την εμφάνιση καταρράκτη.
Από το 1990, τα κρούσματα μελανώματος έχουν διπλασιαστεί. Αυτή η αύξηση θεωρείται αποτέλεσμα της αυξανόμενης έκθεσης στην υπεριώδη ακτινοβολία που οφείλεται στη μείωση του όζοντος, η οποία προκαλείται από τις χημικές ουσίες που καταστρέφουν το όζον, όπως οι χλωροφλωροάνθρακες. Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κολοράντο χρησιμοποίησαν ένα υπολογιστικό μοντέλο προκειμένου να διαπιστώσουν πώς ένας περιφερειακός πυρηνικός πόλεμος (στη συγκεκριμένη περίπτωση μεταξύ του Πακιστάν και της Ινδίας) στον οποίο θα χρησιμοποιούνταν 50 πυρηνικές συσκευές στο μέγεθος της βόμβας που έπεσε στη Χιροσίμα θα είχε επιπτώσεις στα παγκόσμια επίπεδα του όζοντος.
Οι εκρήξεις θα έστελναν τουλάχιστον πέντε εκατομμύρια μετρικούς τόνους αιθάλης σε ύψος 80 χιλιομέτρων στην ατμόσφαιρα. Η αιθάλη και η θερμότητα από την ηλιακή ακτινοβολία θα προκαλούσαν μια σειρά χημικών αντιδράσεων που θα κατέστρεφαν το στρατοσφαιρικό στρώμα όζοντος που προστατεύει τη Γη από την επιβλαβή υπεριώδη ακτινοβολία.
Πτώση
«Θα βλέπαμε μια δραματική πτώση στα επίπεδα του όζοντος που θα παρέμενε για πολλά χρόνια» ανέφεραν οι ερευνητές. «Στα μέσα πλάτη, τις περιοχές που βρίσκονται μεταξύ των τροπικών κύκλων και της Αρκτικής όπου κατοικεί ο μεγαλύτερος αριθμός ανθρώπων, η μείωση του όζοντος θα ήταν μέχρι 40%, και θα είχε τεράστιες επιπτώσεις στην ανθρώπινη υγεία αλλά και σε όλα τα οικοσυστήματα».
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, μια μείωση του όζοντος κατά 40% θα οδηγούσε σε μια αύξηση κατά 132% σε βλάβες στα φυτά και μια αύξηση 213% σε βλάβες στο DNA που συνδέονται με τον καρκίνο του δέρματος.
Μια τέτοια σύρραξη όπως αυτήν που εξετάστηκε στη συγκεκριμένη μελέτη θα χρησιμοποιούσε πυρηνικά όπλα που αντιστοιχούν μόλις στο 1% του παγκόσμιου πυρηνικού οπλοστασίου. Σημειώνεται ότι περίπου 40 χώρες στον πλανήτη κατέχουν αρκετό πλουτώνιο, ουράνιο ή ένα συνδυασμό και των δύο για να κατασκευάσουν πυρηνικά όπλα.
(Από την εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ, 09/04/2008)