Στο πλαίσιο του υβριδικού πολέμου που διεξάγει η Τουρκία, από της επομένης της Συνθήκης της Λωζάννης με την Ελλάδα το 1923, οι Τούρκοι πού δεν ικανοποιούνται ποτέ από τα κεκτημένα τους κυκλοφόρησαν διαφόρους χάρτες μετά το 1972 με τις νέες διεκδικήσεις τους στο Αιγαίον Πέλαγος και στην ανατολική Μεσόγειο Θάλασσα, άνευ όμως των όσων κατέκτησαν στην Κύπρο (38%) ως εισβολείς-εγγυήτρια δύναμις» της …ανεξαρτησίας της, το 1974.

Στους χάρτες αυτούς απήντησε διεξοδικώς με 16 χάρτες το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, για να πληροφορηθούν η εκτός Ελλάδος διεθνής κοινή γνώμη αλλά κι οι εντός διάφοροι …Νενέκοι, που «το πάει η Τουρκία». Όχι μόνον στο Αιγαίον αλλά και στην δυτική Θράκη, όπου προβάλλεται ως «ηγέτιδα χώρα» στην περιοχή απ’ το 1939 που κατέλαβε την επαρχία Χατάυ της Συρίας, την οποία και προσάρτησε ακολούθως.

Οι παρουσιασθέντες χάρτες δεν εξαντλούν το ζήτημα του Τουρκικού επεκτατισμού τα τελευταία πεντακόσια χρόνια, για να δείξουν την ιστορία του Τουρκικού ιμπεριαλισμού και εν συνεχείᾳ της συρρικνώσεως του Τουρκικού κράτους ως διαδόχου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας, της «κατάρας της Ασίας» (κατά τον Τζωρτζ Χόρντον, Αμερικανό πρόξενο εν Κων/λη το 1922.)

Χρειάζονται συνεπώς οι χάρτες συμπλήρωση ώστε να καταλάβουν οι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι Τουρκολάγνοι περί τίνος πρόκειται. Διότι οι Τούρκοι δεν είναι Ευρωπαϊκός λαός αλλά μία άρπαγα «ορδή» νομάδων της κεντρικής Ασίας, η οποία αφού κατέλαβε την Ινδία το 1000 μ. Χ. και την λεηλάτησε επί 200 κατοπινά χρόνια, μετεκινήθη δυτικότερα για νέα βοσκοτόπια.

Οι Τούρκοι νομάδες μετέφεραν όλα τα υπάρχοντα πάνω στα άλογα τους και με την «άριστη γνώση των τεχνικών της έφιππης τοξοβολίας» (*) επέφεραν καίρια πλήγματα στην πολιτισμένη Βυζαντινή αυτοκρατορία, αρχικά στην μάχη του Μαντζικέρτ το 1071 μ. Χ.(**) και εν τέλει το 1453, με την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως.

Ως συγγενείς τψν Ευρωπαίων Ούννων, οι Τούρκοι όχι μόνο συμπλήρωσαν την κατάκτηση της Ευρώπης και της βορείου Αφρικής από βαρβαρικά φύλα μετά την πτώση της «Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας» αλλά απέσπασαν με την ανοχή των βαρβάρων ηγεμόνων της δύσεως, πού σήμερα μετεξελίχθη στην τυφλή συμπάθεια της διαδόχου των Ευρωπαϊκής «ελίτ» (Τζόνσον, Σόλτζ, Στόλντενμπεργκ, Κουλουμπής + κ.λπ.).

Επειδή όμως οι Τούρκοι είχαν εθισθεί στην αρπαγή και κατάκτηση των άλλων λαών δεν μπόρεσαν ν’ αναπτύξουν ιδικόν τους πολιτισμό –μόλις τον 20όν αιώνα απέκτησαν μη Ισλαμικό πανεπιστήμιο και συνταγματική τάξη της… Σαρίας το 1909.

Εκπαιδευθέντες έκτοτε υπό των Γερμανών, οι Νεότουρκοι εμιμήθησαν κακεκτύπως την δυτική Ευρώπη και την Ελληνική αναγέννηση και κάπως εκπολιτίσθηκαν απ’ τον Ευρωπαϊκό διαφωτισμό πού εβασίσθη στην αρχαία Ελληνική γραμματεία.

Σήμερα, οι Τούρκοι αγοράζουν τα επιθετικά τους όπλα από την Γερμανία (υποβρύχια), μαχητικά αεροπλάνα F-16 από τις ΗΠΑ και πυρηνική τεχνολογία από την Ρωσία (Akuyiu). Από κράτη δηλ. πού καιροσκοπούν και αγνοούν ότι η Ιστορία «επαναλαμβάνεται ως ρίμα», κατά Μάρκ Τουέν (***).

Την συμπλήρωση της Πολιτικής Γεωγραφίας από την αφετηρία έως την κατάληξη της Νεοτουρκικής επικράτειας παρέχομε σήμερα κατωτέρω, ώστε διάφορες γελοίες επινοήσεις των πασάδων της Αγκύρας («Γαλάζια Πατρίδα» κ.λπ.) και του συγχρόνου χαλίφη Ερντογάν (η βεβήλωση της Αγιά-Σοφιάς) να πάρουν την θέση τους στην ολοκλήρωση της φασιστικής Ιστορίας πού βεβαίως δεν έληξε ακόμη ως προφήτευσε ο Χάντιγκτον, αλλά περιμένει ακόμη ένα πυρηνικό Αρμαγεδδώνα.

 

(*) Βλ. σχ.: Ἰνδία, ὑπό Τhomas R.Trautmannn, Ἐκδόσεις Παν/μίου Κρήτης 1919.

 

(**) Ὁ αὐτοκράτωρ Ρωμανός Δ΄ Διογένης ἡττήθη ἀπό τούς Σελτζούκους Τούρκους, μέ… «δυτικοευρωπαϊκά ὅπλα καί ροῦχα» ὡς γράφει ἡ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ.

 

(***) History does not repeat itself but often as rhymes. Mark Twain.