Σύμφωνα με όσα μετέδωσαν τα τουρκικά και τα ρωσικά μέσα, ο Ερντογάν είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Πούτιν με θέμα τον καθορισμό «ασφαλών διαδρόμων» στη Μαύρη Θάλασσα για τις εξαγωγές σιτηρών καθώς και τις τελευταίες εξελίξεις στη βόρεια Συρία. Το Κρεμλίνο ανέφερε ότι οι δύο ηγέτες συζήτησαν τον συντονισμό των προσπαθειών τους για τις εξαγωγές σιτηρών και την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας στη Μαύρη Θάλασσα. Οι συνομιλίες αυτές, πρόσθεσε η ανακοίνωση της ρωσικής προεδρίας, έγιναν ενόψει της ρωσοτουρκικής Συνόδου Κορυφής που θα διεξαχθεί «στο εγγύς μέλλον».
Από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος όλα τα εμπορικά πλοία που μεταφέρουν ποσότητες τροφίμων από την Ουκρανία μέσω Μαύρης Θάλασσας παρεμποδίζονται είτε από το ρωσικό πολεμικό ναυτικό είτε από άλλους. Το αποτέλεσμα είναι σχεδόν ολόκληρος ο πλανήτης να είναι στα πρόθυρα επισιτιστικής κρίσης. Και ειδικώς οι υποανάπτυκτες χώρες, δεδομένου ότι η Ρωσία και η Ουκρανία παρέχουν το 40% των ποσοτήτων σίτου που χρειάζεται ολόκληρη η Αφρική. Οι θάλασσες έχουν ναρκοθετηθεί με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν και τα πλοία και τα πληρώματα τους, ενώ Ρωσία, Ουκρανία και Τουρκία βρίσκονται σε διαπραγματεύσεις με τον ΟΗΕ για την δημιουργία ασφαλούς θαλάσσιας οδού για τη μετακίνηση των εμπορικών πλοίων, ακόμη και αν όμως οι διαπραγματεύσεις φέρουν αποτέλεσμα, η εφαρμογή και υλοποίηση των αποφάσεων, για ένα και μόνο πλοίο θα πάρει εβδομάδες ή και μήνες.
Η Τουρκία ελέγχει πλήρως τη διέλευση πλοίων και φορτίων από την Ουκρανία και τη Ρωσία μέσω του Βοσπόρου και όπως είναι λογικό ο Τούρκος Πρόεδρος άδραξε και πάλι την ευκαιρία να επωφεληθεί γεωπολιτικά. Η Άγκυρα έχει δύο επιλογές: είτε να κρατήσει τα φορτία σίτου για δική της χρήση, εξοργίζοντας μεν το Κρεμλίνο, θωρακίζοντας δε τη δική της οικονομία από τις επιπτώσεις τις παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης, είτε να ανακατευθύνει τα φορτία σίτου σε χώρες και αγορές δικής της επιλογής με τα γνωστά ανταλλάγματα. Σε πρόσφατη συνέντευξη Τύπου προς Τούρκους και ξένους δημοσιογράφους ο Πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ξεκάθαρα ότι η Τουρκία θα επανεξάγει σε χώρες που έχουν ανάγκη ποσότητες σιταριού, κριθαριού και ηλιελαίου που κατάσχονται στη θάλασσα. Και ο καθένας αντιλαμβάνεται τι σημαίνει αυτό.
Αυτό όμως που έχει ενδιαφέρον και περικλείει όλη την ουσία είναι η επιστολή που έστειλαν ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στον ΟΗΕ και νυν Γενικός Διευθυντής στο Turkish Democracy Project, Μαρκ Γουάλας και την Εκτελεστική Διευθύντρια του Turkish Democracy Project, Μαντελέιν Τζόελσον στους Financial Times. Χωρίς περιστροφές επισημαίνουν ότι το ΝΑΤΟ θα πρέπει να είναι έτοιμο να εκδιώξει την Τουρκία από την Συμμαχία, απαντώντας στον αρθρογράφο της εφημερίδος ίντεον Ραχμάν, ο οποίος πρότεινε να δοθούν οικονομικά ανταλλάγματα στον Ταγίπ Ερντογάν για να δώσει το πράσινο φως για την ένταξη της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ. «Το πρόβλημα με αυτή τη στρατηγική είναι ότι ενθαρρύνει την κακή συμπεριφορά του Ερντογάν και να πιέσει για περισσότερες παραχωρήσεις την επόμενη φορά που το ΝΑΤΟ θα χρειαστεί ομόφωνη ψηφοφορία για να αποτρέψει μια κρίση. Κάθε παραχώρηση της Συμμαχίας θα χαρακτηρίζεται ως διπλωματική νίκη απ τον Ερντογάν, βοηθώντας τον να συγκεντρώσει εγχώρια υποστήριξη και να τον βοηθήσει να επανεκλεγεί το επόμενο έτος.
«Όσο ο Ερντογάν γνωρίζει ότι τα μέλη της συμμαχίας δεν είναι διατεθειμένα να κάνουν το τελικό βήμα αποκλεισμού της Τουρκίας, έστω και προσωρινά, θα εξακολουθεί να έχει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις» τονίζουν και συνεχίζουν: Εάν οι κανόνες του ΝΑΤΟ άλλαζαν για να επιτρέψουν την αναστολή των κρατών μελών μέχρι οι ηγέτες τους να επαναπροσανατολιστούν στις αξίες και τα συμφέροντα της συμμαχίας, τότε ο Ερντογάν θα κατανοούσε την προοπτική των πραγματικών οικονομικών και στρατηγικών συνεπειών των πράξεών του.