θα φέρει ίσως επικίνδυνες κοινωνικές καταστάσεις στο μέλλον. Τα παραπάνω ίσως λειτουργήσουν ως (επιπλέον) έμμεσος παράγοντας αύξησης του λαϊκισμού και των πολιτικών άκρων στην ΕΕ. Για τους Ευρωπαίους φορολογούμενους, δυστυχώς, ισχύει η εξίσωση: Περιβάλλον = Φόροι. Αυτό πρέπει να σταματήσει τάχιστα».
Τί συνέβη έπειτα από λίγο καιρό; Μετά από 5 μήνες προέκυψε το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων (Νοέμβριος 2018)... Από τον Οκτώβριο του 2015 που υπεγράφη η Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή, το «γρανάζι» των κοινωνικών-πολιτικών-οικονομικών επιπτώσεων ξεκίνησε τη λειτουργία του. Οι ιθύνοντες στην ΕΕ δεν έβλεπαν τις κοινωνικές-πολιτικές-οικονομικές επιπτώσεις που αυτή παρήγε.
Τον Νοέμβριο του 2018, όταν πλέον είχε προκύψει το κίνημα των Κίτρινων Γιλένων, επαναλήφθηκε η εκτίμηση κινδύνου (εδώ) με πρόταση για δομική αλλαγή της Συμφωνίας του Παρισιού: «Πολύ φοβάμαι ότι η πράσινη ιδεοληψία θα φέρει την περαιτέρω αύξηση των πολιτικών άκρων. Η Συμφωνία του Παρισιού για την Κλιματική Αλλαγή χρειάζεται δομική έως και ολική αναδόμηση-διαμόρφωση, ώστε να αποκτήσει πάλι την απαραίτητη κοινωνική αποδοχή από τους ευρωπαϊκούς λαούς. Εάν οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν το αντιληφθούν σύντομα αυτό, τότε, ο κίνδυνος είναι μεγάλος».
Το Δεκέμβριο του 2018 η πρόταση γα αναδιαμόρφωση-επιβράδυνση της Συμφωνίας του Παρισιού επαναλήφθηκε (εδώ): «Ήρθε η ώρα για την αναδιαμόρφωση της Συμφωνίας του Παρισιού. Εάν δεν υιοθετηθούν ηπιότερες μορφές οικονομικής προσαρμογής προς τις ΑΠΕ τότε τα χειρότερα έρχονται. Η αύξηση των άκρων στην Ευρώπη θα δυναμιτιστεί περαιτέρω από τις απαράδεκτες «πράσινες» βίαιες οικονομικές πολιτικές. Από εδώ και στο εξής δεν υπάρχoυν δικαιολογίες. No ifs and buts».
Σήμερα η ΕΕ λούζεται τα αποτελέσματα των εμμονικών πράσινων ιδεοληψιών. Έβαλε μυαλό η Ευρώπη; ΟΧΙ! Ακόμη και σήμερα βλέπουμε Ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις να λαμβάνουν παρανοϊκές αποφάσεις οι οποίες οδηγούν σε πείνα και κοινωνική αναταραχή. Στην Ολλανδία π.χ. η κυβέρνηση αποφάσισε τη μείωση της χρήσης των λιπασμάτων και τη μείωση του αριθμού των ζώων με την ψευδο-δικαιολογία ότι επηρεάζεται το κλίμα! Η πράσινη δικτατορία της Σρι Λάνκα έπεσε πριν λίγες ημέρες ακριβώς εξαιτίας αυτής της ακατανόητης πολιτικής. Αν θέλει κάποιος να διαπιστώσει πως ο πράσινος δικτάτορας της Σρι Λάνκα κατέστρεψε τη χώρα του φέρνοντας πείνα και δυστυχία στο λαό της χώρας του δεν έχει παρά να διαβάσει την ομιλία του στην τελευταία διάσκεψη για το κλίμα (COP26) στη Γλασκώβη (εδώ). Λογικό ήταν ο δικτάτορας να φυγαδευτεί.
Ας δοθεί σήμερα για τέταρτη – και τελευταία(;) – φορά η ίδια εκτίμηση κινδύνου:
1. Υπάρχει η πιθανότητα κατάρρευσης Ευρωπαϊκών κυβερνήσεων εξαιτίας της παρανοϊκής εμμονής στη βίαιη πράσινη μετάβαση. Άραγε στην ΕΕ θα γίνει...της Σρι Λάνκα;
2. Στη Γερμανία ήδη τα συσσίτια αυξάνονται εξαιτίας της πολυετούς εμμονής της στη μονόπλευρη και αποτυχημένη πράσινη μετάβαση. Ορισμένοι χαίρονται με την κατάντια των Γερμανών...Κακώς! Όταν η Γερμανία πεινά, δημιουργούνται (γεω)πολιτικά τέρατα...
Ας επαναληφθούν ορισμένες προτάσεις προς την Ελληνική Κυβέρνηση με την επισήμανση ότι το ενεργειακό συνδέεται άμεσα και με την επίλυση του δημογραφικού προβλήματος:
1. Να προχωρήσει άμεσα η 100% χρήση λιγνίτη.
2. Να προχωρήσει η έρευνα-αξιοποίηση των Ελληνικών υδρογονανθράκων και γενικότερα όλων των ορυκτών πόρων.
3. Μικρό ποσοστό από τα έσοδα του κράτους από τους υδρογονάνθρακες να κατατίθεται σε Ειδικό Ταμείο για την Ενίσχυση της Εθνικής Άμυνας και προς επιστημονική-ακαδημαϊκή έρευνα για νέες μορφές ενέργειας συμπεριλαμβανομένων των ΑΠΕ.
4. Δεν χρειάζονται βιασύνες όσο αφορά την οποιαδήποτε ενεργειακή μετάβαση. Υπάρχει χρόνος. Δεν χρειάζεται να είμαστε θύματα οποιασδήποτε καταστροφολογίας.
5. Να ξεκινήσουν σχέδια για παραγωγή-χρήση πυρηνικής ενέργειας και στην Ελλάδα με εργοστάσιο/α παραγωγής στη χώρα μας.
ΥΓ: Ορισμένοι επιμένουν να αναφέρονται σε πτώση τιμών/κόστους των ΑΠΕ. Είναι να απορεί κανείς με την αισιοδοξία όσων ισχυρίζονται κάτι τέτοιο, όταν οι τιμές των κρίσιμων ορυκτών (τα οποία είναι απαραίτητα για την κατασκευή των ΑΠΕ) σύμφωνα με την ΙΕΑ εκτοξεύονται (εδώ). Σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η πλειοψηφία της αλυσίδας αξίας (value chain) των κρίσιμων ορυκτών δεν βρίσκεται στα χέρια της Δύσης, τότε μετατρέπει τις αισιόδοξες απόψεις για πτώσεις στις τιμές των ΑΠΕ ως...«ψυχεδελικές».