η παραγωγή κινείται αυτό το διάστημα στα ίδια επίπεδα, με τη συμμετοχή του ορυκτού καυσίμου στο μείγμα να κυμαίνεται μεταξύ σχεδόν 9-12% (χθες το πρωί της Πέμπτης 14 Ιουλίου 2022), ή 700-750 MW, αναλόγως της ζήτησης που προκύπτει.
Αυτή την περίοδο, τόνισε, η ΔΕΗ προσπαθεί να ανταποκρθεί στις δύσκολες συνθήκες που είναι πιθανό να υπάρξουν στο επόμενο χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να διατηρεί χαμηλή την παραγωγή σε σχέση με τη δυναμικότητα που έχει. Μπορεί, για παράδειγμα, να φθάσει στο 30% της ζήτησης, δηλαδή, στα 2.300 MW παραγωγή, ενώ σήμερα κινείται στα όρια των 700 MW.
Αυτό συμβαίνει επειδή περιμένουμε τα χειρότερα σε σχέση με τις πιθανές ελλείψεις φυσικού αερίου και έτσι να υπάρχει διαθέσιμη λιγνιτική ισχύς προς έγχυση στο σύστημα όταν φθάσει η κρίσιμη ώρα.
Σε ερώτησή μας για το αν είναι ορατό το ενδεχόμενο αύξησης και της εξόρυξης λιγνίτη, ο κ. Αδαμίδης ήταν κάθετος και είπε πως αυτό δεν υφίσταται ως ενδεχόμενο. «Η αύξηση της παραγωγής καθαυτή μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή, όπως έγινε την Τρίτη επειδή το απαίτησαν οι συνθήκες της ζήτησης με αποτέλεσμα η αυξηθεί αντίστοιχα και η συμμετοχή του λιγνίτη».
Το σημείο –κλειδί είναι να είναι διαθέσιμες οι επτά μονάδες, πράγμα που συμβαίνει. Χθες, στην κορύφωση της συμμετοχής του λιγνίτη στο μείγμα ηλεκτροπαραγωγής, δηλαδή, όταν το ποσοστό του ανήλθε στο 12% σε ενδοημερήσια βάση, η παραγωγή των 700-750 MW εξυπηρετήθηκε από μόλις τρείς μονάδες οι οποίες, μάλιστα δεν δουλεύουν στο «φουλ», αλλά με μικρότερη δυναμικότητα απ’ ότι έχουν.
Τώρα, σε ό,τι αφορά στο σχέδιο που κατέθεσε χθες στο Μαξίμου, υπό τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της ΔΕΗ, Γιώργος Στάσσης περιελάμβανε τέσσερα σημεία με προεξέχoν το διπλασιασμό της λιγνιτικής παραγωγής στις 10 TWh.
Επίσης, την κατά προτεραιότητα ένταξη των λιγνιτικών μονάδων στον ημερήσιο προγραμματισμό για την κάλυψη του φορτίου, δεδομένων των τεχνικών τους χαρακτηριστικών που δεν επιτρέπουν την συνεχή αυξομείωση της παραγωγής τους, τη διασφάλιση επαρκούς χρονικού ορίζοντα ώστε να αποπληρωθούν οι επενδύσεις που θα απαιτηθούν για την εντατική εκμετάλλευση των υφιστάμενων λιγνιτωρυχείων και τη διάνοιξη νέων και οι οποίες υπολογίζονται στα 150 εκατ. ευρώ, την εγγύηση κάλυψης των δαπανών ΔΕΗ και εργολάβων σε περίπτωση που ανατραπεί το σκηνικό στην διεθνή αγορά ενέργειας και καταρρεύσουν οι τιμές του φυσικού αερίου και τέλος την κατάργηση της ρήτρας που προβλέπει ότι η ΔΕΗ ως το 2023 θα διαθέτει το 40 - 50 % της λιγνιτικής παραγωγής ως αντιστάθμισμα για την υπόθεση της μονοπωλιακής πρόσβασης της ΔΕΗ στον λιγνίτη (Anti-Trust Case), της περιόδου του 2007.
Στην πραγματικότητα το σχέδιο Στάσση προβλέπει ότι η λιγνιτική παραγωγή θα υποκαταστήσει μεγάλο μέρος εκείνης με φυσικό αέριο.Με δεδομένο ότι από το ξεκίνημα του Ιουλίου έχει επιβληθεί ανώτατο όριο τιμών στην αποζημίωση των ηλεκτροπαραγωγών, κάθε λιγνιτική μεγαβατώρα αποζημιώνεται με 208 ευρώ, όταν η αντίστοιχη από τις μονάδες φυσικού αερίου ξεπερνά τα 400 ευρώ!
Μπορεί λοιπόν, ποσοστιαία, ο λιγνίτης να έρχεται τρίτος και καταϊδρωμένος, στο μείγμα, ωστόσο προαλείφεται, όπως τουλάχιστον σχεδιάζουν οι αρμόδιοι φορείς, για μια εκκωφαντική επιστροφή, εξαιτίας της ιδιάζουσας κατάστασης που δημιούργησε στην Ευρώπη και στη χώρα μας, η ενεργειακή κρίση του τελευταίου έτους με αποκορύφωμα τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ήδη, όπως έχει ενημερώσει ο ΑΔΜΗΕ, η λιγνιτική παραγωγή παρουσιάζει υπερδιπλασιασμό και αντιπροσωπεύει πλέον πάνω από το 20% του συνολικού μείγματος παραγωγής, όταν μόλις πριν λίγες εβδομάδες οι λιγνίτες παρουσίαζαν ελάχιστη συνεισφορά στην κάλυψη των αναγκών του συστήματος.
Σε κάθε περίπτωση, επειδή ουδείς μπορεί να γνωρίζει τί μέλλει γενέσθαι με την κρίση και τις λύσεις που απαιτούνται για την αντιμετώπισή της, καλό είναι να διαβάσετε το ιδιαίτερα επίκαιρο άρθρο που δημοσιεύει σήμερα το energia. gr EΔΩ