Ο Σαουδάρβας επενδυτής δεν είναι «ψιλικατζής» ούτε ενδιαφέρεται για μικρογεωπολιτικές επενδύσεις. Το κάθε λεπτό της ημέρας του κοστίζει χιλιάδες δολαρίων και αφορά την ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων - όχι πλέον μόνο στον Αραβικό κόσμο αλλά και στον Ευρωπαϊκό που κοντεύει να τον γονατίσει ο νέος τσάρος «πασών των Ρωσιών», Βλαδίμηρος Πούτιν.
Από την άλλη πλευρά, η χώρα μας υποφέρει από απουσία βιομηχανικών επενδύσεων , όπου την έχει καταδικάσει η «συνεταίρος» Γερμανία και ακολουθεί μία άκρως επικίνδυνη οικονομική πολιτική επιδοτήσεως των «παρόχων»ενεργείας με 11 δισ. ευρώ μέχρις τέλους του έτους , που τα δανείζεται από την Ευρωπαϊκή κεφαλαιαγορά, η οποία ξεφορτώνεται τα Ιταλικά ομόλογα κι’αγοράζει...Ελληνικά αλλά υψηλότοκα.
Καιρός να σταματήσει το βιολί αυτό του οικονομικού μπακάλικου-βερεσέ. Επιβάλλεται η κυβέρνηση να εγκύψει με όση προσοχή μπορεί να διαθέσει και να διερευνήσει την πρόταση του Μπίν Σάλμαν και να βουλώσει τ’αυτία στις σειρήνες του Ευρωκομμισαριάτου με τις... «πράσινες κορδέλες». Γιατί πράγματι μπορεί λχ. η έρημος δυτική Ελλάδα να γίνει βιομηχανικός κόμβος υδρογονανθράκων που να διϋλίζει πετρέλαιο με όλες τις περιβαλλοντικές προφυλάξεις και να τυροφοδοτεί την Ευρώπη για να μην τουρτουρίζει τους χειμώνες που επέρχονται.