Η άνοδος της τιμής του πετρελαίου που στην Ελλάδα απασχολεί σχεδόν μόνο τους οδηγούς των αυτοκινήτων και τις νοικοκυρές που ακόμη δεν έχουν καταφέρει να λύσουν τον γρίφο «γιατί η άνοδος της τιμής του πετρελαίου ακριβαίνει τα ραπανάκια στη λαϊκή», στέλνει κύματα πληθωρισμού σε ολόκληρο τον κόσμο και ανοίγει την ψαλίδα μεταξύ πλουσίων και φτωχών.
Αυτό μπορεί να μας ακούγεται λίγο πολύ αδιάφορο αφού εμείς νομίζουμε ότι βρισκόμαστε μεταξύ των πλουσίων - είναι και αυτή μια από τις εκατοντάδες ψευδαισθήσεις που μας κατακυριεύουν -, αλλά με δημόσιο χρέος 250 δισ. ευρώ και ΑΕΠ 240 δισ. ευρώ, χαμηλή ανταγωνιστικότητα και μέσο μισθό 700 ευρώ τον μήνα πολύ αμφιβάλλω αν είμαστε τόσο πλούσιοι όσο νομίζουμε. Και μπορεί οι έλληνες οδηγοί - αυτοκινητοκένταυροι - να μη μειώνουν τις άσκοπες καθημερινές βόλτες τους, αλλά με το πετρέλαιο κοντά στα 140 δολάρια το βαρέλι, η παγκόσμια οικονομία έχει μπει σε έναν πολύ επικίνδυνο κύκλο ανατιμήσεων.
Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη καθώς η κερδοσκοπία οδηγεί την τιμή του πετρελαίου σε ολοένα και υψηλότερα επίπεδα και αυτό επηρεάζει όλες τις τιμές των βιομηχανικών προϊόντων, αλλά και όλων των άλλων καθώς στις τελικές τιμές - της πατάτας φερ' ειπείν - ενσωματώνονται και τα κόστη μεταφοράς της, αλλά και όλα τα έξοδα που έχει ο παραγωγός, ο μεσάζων και το μανάβικο που την πουλάει. (Μια αστεία αλλά χαρακτηριστική περίπτωση της επίδρασης της τιμής του πετρελαίου σε όλα είναι αυτή που έχει στην αύξηση της τιμής των καμηλών. Επειδή το πετρέλαιο ακρίβυνε, ακρίβυναν και οι καμήλες που χρησιμοποιούνται σε πολλές χώρες του Τρίτου Κόσμου ως τρακτέρ για τις γεωργικές καλλιέργειες. Στην Ινδία η τιμή μιας αρσενικής καμήλας με προσδόκιμο ζωής 60-80 χρόνια τετραπλασιάστηκε τους τελευταίους δώδεκα μήνες, φθάνοντας τις 40.000 ρουπίες από 10.000 που ήταν πέρυσι.)
Ο πληθωρισμός λοιπόν διαχέεται παγκοσμίως μειώνοντας την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών, θα οδηγήσει τις τράπεζες σε αυξήσεις των επιτοκίων, θα πιέσει τους δανειολήπτες που δεν θα μπορούν να πληρώσουν με ευκολία τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνειά τους και θα εξαφανίσει τις μικρές αποταμιεύσεις. Την ίδια στιγμή όσοι κερδοσκοπούν στα χρηματιστήρια με την τιμή του πετρελαίου θα συγκεντρώνουν δισεκατομμύρια στους λογαριασμούς τους και θα απολαμβάνουν τεράστια ετήσια έσοδα από τους τόκους των καταθέσεών τους.
Ολα αυτά συμβαίνουν επειδή το δολάριο υποτιμάται και καθώς αυτό είναι το νόμισμα αποτίμησης του πετρελαίου, οι Αραβες που πουλάνε πετρέλαιο θέλουν περισσότερα δολάρια για να διατηρήσουν την αγοραστική τους δύναμη. Πάνω σε αυτή την παράλογη επιθυμία των Αράβων προστίθεται η απληστία των απανταχού κερδοσκόπων επενδυτών που ανεβάζουν την τιμή του πετρελαίου και όλων των εμπορευμάτων στα διεθνή χρηματιστήρια. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί τεράστια προβλήματα στους φτωχούς λαούς, με μείζον το πρόβλημα της πείνας που οδηγεί στον θάνατο ή στην εξέγερση μεγάλους πληθυσμούς του Τρίτου Κόσμου.
Προβλήματα όμως θα αντιμετωπίσουν και οι αναπτυγμένες χώρες που βλέπουν την παραγωγή τους να μειώνεται και τις οικονομίες τους να μπαίνουν σε ύφεση. Οι ΗΠΑ ήδη βιώνουν αυτή την υποχώρηση της οικονομικής ανάπτυξης - τα πράγματα για τον μέσο Αμερικανό έχουν σφίξει πολύ - και η Ευρώπη σιγά σιγά διαπιστώνει ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να τη γλιτώνει. Ακόμη και οι πετρελαιοπαραγωγοί χώρες αντιμετωπίζουν προβλήματα από την αύξηση της τιμής του πετρελαίου διότι ως γνωστόν οι χώρες αυτές δεν είναι δημοκρατίες, αλλά καθαρές ή συγκεκαλυμμένες δικτατορίες. Τα δισεκατομμύρια δολάρια που εισρέουν στα δημόσια ταμεία τους δεν χρησιμοποιούνται ούτε για υποδομές που θα βελτίωναν το βιοτικό επίπεδο ούτε μοιράζονται στους πολίτες. Μεταφέρονται σε προσωπικούς λογαριασμούς των ανεκδιήγητων βασιλέων, εμίρηδων και δικτατόρων τους στην Ελβετία και χρησιμοποιούνται ώστε οι «ηγέτες» αυτοί να παραμείνουν εσαεί στην εξουσία.
Ολοι λοιπόν έχουν πρόβλημα με αυτή την κατάσταση εκτός, ίσως, των Ελλήνων οι οποίοι είτε δεν μπορούν να αντιληφθούν το πρόβλημα και συνεχίζουν απτόητοι την κατανάλωση - ακόμη και ορυκτελαίου - είτε βρίσκουν διέξοδο αναλαμβάνοντας εποχιακές δουλειές στα ελληνικά νησιά τα καλοκαίρια όπου μπορούν να χαλαρώσουν, να διασκεδάσουν και να διαλογιστούν, μακριά από τα προβλήματα της υπόλοιπης υφηλίου. Μαγικός τόπος...
(Από την εφημερίδα Το ΒΗΜΑ, 25/05/2008)