Του Στάμου Ζούλα
«Το ΠΑΣΟΚ προβληματίζεται εντονότατα για τα κίνητρα, τα αίτια και τους υποκινητές των νέων αποκαλύψεων σχετικά με τον παράνομο τζόγο στελεχών του στο Χρηματιστήριο» Αυτό αναφέρει επί ημέρες το πολιτικό ρεπορτάζ όλων των εφημερίδων. Η δε προχθεσινή δήλωση του κ. Σημίτη δεν ήταν απλώς πολύ καθυστερημένη, αλλά και απαραδέκτως αμφίσημη. Στην ουσία οι ιθύνοντες του κυβερνώντος κόμματος δεν ενδιαφέρονται αν οι καταγγελίες είναι ακριβείς και στοιχειοθετημένες. Αν τα κατονομαζόμενα στελέχη της κυβερνήσεως και του ΠΑΣΟΚ είναι ένοχα και τιμωρητέα. Αλλά τους απασχολεί έντονα αν οι αποκαλύψεις προήλθαν από τη σύγκρουση συμφερόντων των επιχειρηματιών του «Αλτερ». Αν εντάσσονται στις εσωκομματικές έριδες του ΠΑΣΟΚ και στα συντροφικά μαχαιρώματα. Αν αποβλέπουν στην εξουδετέρωση των ευμενών εντυπώσεων που πέτυχε η κυβέρνηση με τη σύνοδο κορυφής και την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. αποσκοπούν στην παραίτηση του Κ. Σημίτη και στην εκλογή νέου αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ , κ.λπ.
Αυτή η απόπειρα «υπερβάσεως» του πραγματικού προβλήματος δηλώνει περισσότερο από κάθε τι άλλο τον πολιτικό παχυδερμισμό που έχει καταλάβει το ΠΑΣΟΚ, προφανώς λόγω της πολυετούς ασκήσεως και νομής της εξουσίας. Αυτή η απώλεια επαφής με την πραγματικότητα εκδηλώνεται σε δύο διαστάσεις. Η πρώτη αφορά την αίσθηση ασυδοσίας και ατιμωρησίας των κυβερνώντων και η δεύτερη την πεποίθησή τους ότι ο απλός πολίτης διακατέχεται από ακρισία και αμνησία.
Βάσει, λοιπόν, της δεύτερης διαστάσεως το μεγάλο σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου είχε μόνο θύματα και όχι θύτες. Τα εκατομμύρια των μικροεπενδυτών «έπαιξαν και έχασαν». Όπως συμβαίνει στα ανά την επικράτεια καζίνο και γενικώς στα τυχερά παίγνια, που πολλαπλασιάσθηκαν επί «σοσιαλιστικού» ΠΑΣΟΚ. Αν η «υπεύθυνη» κυβέρνηση δεν μερίμνησε, όπως είχε καθήκον, να διασφαλίσει σε αυτό το «παιχνίδι» στοιχειωδώς τίμιους όρους, αν υπουργοί, βουλευτές και στελέχη της εμφανίζονται αναμεμιγμένοι σε παράνομα κόλπα, στα οποία παγιδεύτηκαν οι μικροεπενδυτές και πλούτισαν οι ίδιοι, αυτό δεν έχει σημασία. Οι χαμένοι «ας πρόσεχαν», όπως παρατήρησε προ μηνών ο κ. Σημίτης…
Αλήθεια, ποια ερμηνεία μπορεί να δοθεί στην παρατήρηση αυτή; Διότι η πλέον εύλογη είναι ότι στις ημέρες μας ο απλός πολίτης δεν πρέπει να απαιτεί από τους κυβερνώντες ήθος, δικαιοσύνη προστασία, Αλλά να «τους προσέχει» και να αυτοπροστατεύεται από τις λαθροχειρίες, τις παγίδες και τις δολιότητές τους (!) Και μη χειρότερα.
(Από την εφημερίδα Καθημερινή 23/04/03)