Η ΛΑΡΚΟ παραμένει για πέμπτο μήνα στην ιδιότυπη «αγρανάπαυση» που της έχει επιβάλει η εκκρεμής ακόμη διαγωνιστική διαδικασία, οι 1.060 εργαζόμενοι και αρκετοί ακόμη εργολαβικοί βλέπουν την κλεψύδρα της άεργης αναμονής να αδειάζει, καθώς στις 31/1/2023 εκπνέουν οι τελευταίες ανανεούμενες μηνιαίες ή διμηνιαίες συμβάσεις τους, αλλά οι αριθμοί που περιγράφουν την πολυτιμότητα της ιστορικής μεταλλουργίας εξακολουθούν να ζαλίζουν.
Τουλάχιστον 2,5 εκατομμύρια τόνοι σκόνης μεταλλεύματος που θα μπορούσε να εξασφαλίσει τη λειτουργία της ΛΑΡΚΟ για δύο χρόνια χωρίς καν να χρειάζεται νέα εξόρυξη και να αποδώσει έσοδα τουλάχιστον 700 εκατ. ευρώ με τις σημερινές τιμές του νικελίου (28.000 ο τόνος) περιμένουν ανεκμετάλλευτα την επαναλειτουργία της εταιρείας, την επισκευή και επανεκκίνηση των σβησμένων καμινιών.
Αυτόν τον τεράστιο ανεκμετάλλευτο πλούτο, που κάνει τις προσφορές των διεκδικητών της ΛΑΡΚΟ να φαίνονται… χαρτζιλίκια, θέλουν να προστατεύσουν οι εργαζόμενοι της επιχείρησης από το ενδεχόμενο ενός πλιάτσικου και όχι μόνο για λογαριασμό τους.
Χθες συζητήθηκε στο Πρωτοδικείο Αθήνας αίτηση συντηρητικής κατάσχεσης της αποθηκευμένης σε διάφορες περιοχές σκόνης μεταλλεύματος που κατέθεσαν τα σωματεία των εργαζομένων, έναντι οφειλών και απλήρωτων δεδουλευμένων των εργαζομένων τα χρόνια της συστηματικής απαξίωσης της ΛΑΡΚΟ στο όνομα των οφειλών προς ΔΕΗ και τράπεζες και με πρόσχημα τις σχετικές ευρω-καταδίκες και αποφάσεις της Κομισιόν.
Εναντίον του αιτήματος των εργαζομένων εμφανίστηκαν οι εκπρόσωποι του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ), ισχυριζόμενοι ενώπιον του δικαστηρίου ότι όλα όσα έχουν συμφωνηθεί και νομοθετηθεί από την κυβέρνηση ως υποχρεώσεις έναντι των εργαζομένων, όπως για παράδειγμα τα προγράμματα απορρόφησης όσων είναι άνω των 55 ετών σε θέσεις εργασίας στην Αυτοδιοίκηση, εφαρμόζονται κανονικά.
Ουδέν αναληθέστερον. Για κακή τύχη των εκπροσώπων του Δημοσίου, μόλις προχθές Τρίτη είχε γίνει συνάντηση της ομοσπονδίας που καλύπτει και τους εργαζομένους της ΛΑΡΚΟ με τη γενική γραμματέα του υπουργείου Εργασίας Αννα Στρατινάκη, η οποία δεν είχε τίποτα να τους πει και τους παρέπεμψε στον διοικητή της ΔΥΠΑ (πρώην ΟΑΕΔ).
«Μασάζ» για τον διαγωνισμό
Σημειωτέον ότι έχουν περάσει 10 μήνες από τότε που παρουσιάστηκαν στους εργαζομένους τα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας για τους άνω των 55 ετών και σχεδόν πέντε μήνες από τότε που απολύθηκαν για να επαναπροσληφθούν με μηνιαίες-διμηνιαίες συμβάσεις μέχρι να ολοκληρωθούν οι διαγωνισμοί πώλησης των περιουσιακών στοιχείων της.
Από τη διαγωνιστική διαδικασία, που πάει για ρεκόρ αναβολών και αναμονής, ουδέν νεώτερον. Ως γνωστόν, το ΤΑΙΠΕΔ έχει ανακηρύξει εδώ και έναν μήνα προτιμητέο επενδυτή την κοινοπραξία ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ-AD Holdings που κατέθεσε τη μοναδική προσφορά για το εργοστάσιο και τα μεταλλεία σε Λάρυμνα και Λούτσι, ενώ ο Ειδικός Διαχειριστής έχει πετάξει στις νομικές υπηρεσίες των υπουργείων Περιβάλλοντος-Ενέργειας και Οικονομικών το μπαλάκι του δεύτερου διαγωνισμού (μεταλλεία και μεταλλευτικά δικαιώματα σε πέντε νομούς της χώρας), όπου υπάρχει και δεύτερος διεκδικητής, η ιρλανδική CMI.
Τι ψάχνουν τα συναρμόδια υπουργεία; Αξιολογούν επιστολή της ελληνικής κοινοπραξίας που αποδομεί την αντίπαλη προσφορά με σκοπό να κηρυχθεί έκπτωτη, αν και το τίμημα που προσφέρει είναι πολλαπλάσιο. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως είναι θέμα ημερών, αν όχι ωρών, να λήξει το θρίλερ υπέρ της κοινοπραξίας υπό τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, χωρίς να είναι σαφείς οι προθέσεις της άλλης πλευράς και ιδιαίτερα αν θα μπει στη διαδικασία του shoot out, δηλαδή των αμοιβαίων ανταγωνιστικών προσφορών για το σύνολο της περιουσίας της ΛΑΡΚΟ.
Η κρυφή αγωνία της Ειδικής Διαχείρισης, η θητεία της οποίας για πολλοστή φορά παρατάθηκε με τροπολογία μέχρι τέλη Ιανουαρίου, είναι το ενδεχόμενο δικαστικών προσφυγών κατά αποφάσεών της που ελήφθησαν στα κενά νομιμοποίησής της, καθώς η κυβέρνηση παρά τον ακατάβλητο νομοθετικό οίστρο της, στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ επέδειξε άθλια ανακλαστικά στη διόρθωση των παρενεργειών που προκάλεσε η «λύση» της διάσπασης και εκποίησης της ιστορικής μεταλλουργίας.
Σε κάθε περίπτωση, καθώς ο πολιτικός-εκλογικός χρόνος πυκνώνει επικίνδυνα ειδικά για τους δύο εκλεγόμενους στη Φθιώτιδα υπουργούς (Σταϊκούρα και Οικονόμου), για την κυβέρνηση είναι μονόδρομος να επιφέρει «μια κάποια λύση» το αργότερο μετά τις γιορτές για τη ΛΑΡΚΟ και τις χιλιάδες οικογένειες στην περιοχή που επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα από τη (μη) λειτουργία της.
Προσφυγή στο Στρασβούργο
Τα βάσανα της ΛΑΡΚΟ δεν φαίνεται να έχουν τελειωμό. Μαθαίνουμε ότι το φάντασμα της παλιάς εταιρείας, πριν περιέλθει στο ΤΑΙΠΕΔ, έχει εγερθεί εκ του τάφου και διεκδικεί κάτι από το λιπόσαρκο σώμα της. Δικηγόροι της εκκαθαρισθείσης ΛΑΡΚΟ, εκπροσωπώντας εαυτούς και πιστωτές της εταιρείας, έχουν προσφύγει στο Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο διεκδικώντας αποζημιώσεις από το Δημόσιο.
Η προσφυγή τους αφορά τελεσίδικη απόφαση του Εφετείου Λαμίας, έπειτα από αναίρεση στον Αρειο Πάγο, που απέρριψε προσφυγές πιστωτών της εταιρείας για κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων. Οποιαδήποτε εξέλιξη και απόφαση δεν επηρεάζει, βεβαίως, την πώληση της ΛΑΡΚΟ, αλλά μπορεί να δημιουργήσει νέα κόστη για το Δημόσιο.
(από efsyn.gr)