Τον τελευταίο καιρό πολλά κράτη προκειμένου να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν περισσότερη ενέργεια, να μειώσουν την ενεργειακή τους εξάρτησή και φυσικά να απαλλαγούν από τους ρύπους CO2 που δημιουργούνται κατά το μεγαλύτερο ποσοστό από την ηλεκτροπαραγωγική διαδικασία έχουν αρχίσει να συζητούν εκ νέου τη λύση της πυρηνικής ενέργειας η οποία πολλές φορές εμφανίζεται ως από μηχανής θεός που θα σώσει δια μαγείας όπως πιστεύουν πολλοί τα οποιαδήποτε ενεργειακά προβλήματα.
Πράγματι η εμπειρία κρατών τα οποία ήδη χρησιμοποιούν εδώ και χρόνια την πυρηνική ενέργεια όπως επί παραδείγματι η Γαλλία και η Σουηδία έχει δείξει ότι υπάρχει αφενός σημαντική μείωση των αερίων του θερμοκηπίου αλλά και εκ των πραγμάτων οδηγεί επίσης και σε μεγαλύτερη ενεργειακή απεξάρτηση. Ιδιαίτερα μάλιστα, οι αντιδραστήρες τρίτης γενιάς (European Pressurised Reactor ή Evolutionary Power Reactor, EPR) που εξασφαλίζουν πολύ μεγαλύτερη ασφάλεια μειώνοντας ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες για ένα πιθανό ατύχημα πρόσθεσαν στη φαρέτρα των επιχειρημάτων όσων υποστηρίζουν με θέρμη την πυρηνική ενέργεια έναν ακόμα θετικό κριτήριο για την αξιοπιστία της πυρηνικής λύσης.
Ωστόσο κάποια γεγονότα που διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό στην Γαλλία, μία χώρα της οποίας ως γνωστόν η ηλεκτροπαραγωγή της εξαρτάται κατά 80% περίπου από την πυρηνική ενέργεια, δημιουργούν την πεποίθηση ότι πρέπει να είμαστε ακόμα αρκετά επιφυλακτικοί αναφορικά με την υπάρχουσα τεχνολογία απ’ την μια αλλά και με την πιθανότητα κάποιου ανθρώπινου λάθους ή κακοτεχνίας από την άλλη. Πιο συγκεκριμένα στα μέσα της προηγούμενης βδομάδας η γαλλική εταιρεία ηλεκτρισμού EDF, υποχρεώθηκε από την Ρυθμιστική Αρχή Πυρηνικής Ασφαλείας της Γαλλίας (NSA) να σταματήσει τα έργα για την κατασκευή του πρώτου γαλλικού αντιδραστήρα EPR κοντά στην πόλη Flamanville στην Βορειοδυτική Γαλλία.
Η αναβολή των εργασιών κρίθηκε αναγκαστική λόγω κατασκευαστικών παρατυπιών οι οποίες διαπιστώθηκαν έπειτα από έλεγχο της Ρυθμιστικής Αρχής. Πρέπει να σημειωθεί ότι στην μονάδα της Flamanville υπάρχουν άλλοι δύο παλαιότερου τύπου αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 2.660 MW ενώ ο τρίτος που είναι υπό κατασκευή θα παράγει ισχύ 1750 MW. Σύμφωνα με τα χρονοδιαγράμματα της EDF η κατασκευή του αντιδραστήρα ο οποίος θα είναι ο 59ος στην γαλλική επικράτεια, θα ολοκληρωθεί το 2012 ενώ το συνολικό κόστος διεκπεραίωσης του έργου υπολογίζεται ότι θα ανέλθει πάνω από 3 δισεκατομμύρια Ευρώ.
Η διακοπή των εργασιών στην οποία υπεβλήθη η γαλλική εταιρεία συνέβη επειδή παρατηρήθηκαν ρωγμές στο σκυρόδεμα της βάσης του αντιδραστήρα και συγκεκριμένα στο μεταλλικό πλέγμα του σκυροδέματος κάτι το οποίο σύμφωνα με την NSA δεν αποτελεί βέβαια κίνδυνο και δεν θα απειλήσει άμεσα την ασφάλεια και την λειτουργία του αντιδραστήρα αλλά παρουσιάζει όμως στοιχεία ασυνέπειας, απροσεξίας και έλλειψης αυστηρού ελέγχου αναφορικά με τα χρησιμοποιηθέντα υλικά. Η διεύθυνση της εταιρείας βέβαια έσπευσε να δικαιολογηθεί λέγοντας ότι τα προβλήματα αυτά είχαν διαπιστωθεί νωρίτερα από την ίδια την EDF η οποία με δική της πρωτοβουλία είχε σταματήσει τις εργασίες προκειμένου να δοθούν οι απαραίτητες λύσεις. Στην ανακοίνωση μάλιστα που εξέδωσε η γαλλική εταιρεία ανέφερε ότι δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας κι ότι δεν πρόκειται να αλλάξουν τα χρονοδιαγράμματα σχετικά με την ολοκλήρωση του έργου.
Είναι αλήθεια ότι αυτό που ανησυχεί την γαλλική εταιρεία είναι μια πιθανή καθυστέρηση που θα την βγάλει έξω από τον προγραμματισμό της και θα την εκθέσει ανεπανόρθωτα. Ήδη η κατασκευή ενός αντιδραστήρα EPR στην Φιλανδία από την Areva τον γαλλικό κολοσσό στην πυρηνική ενέργεια, η οποία ανέπτυξε και τελειοποίησε τους αντιδραστήρες τρίτης γενιάς, πρόκειται να καθυστερήσει 2 χρόνια σε σχέση με τα αρχικά χρονοδιαγράμματα δηλαδή θα είναι έτοιμος το 2011 αντί του 2009. Ο λόγος της καθυστέρησης αυτής έχει να κάνει πάλι με κατασκευαστικά προβλήματα και για άλλη μία φορά το πρόβλημα εστιάζεται στην ποιότητα του σκυροδέματος.
Οι παραπάνω καθυστερήσεις και αναβολές έχουν κατά κάποιο τρόπο στιγματίσει τις δύο γαλλικές εταιρείες στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας κι έτσι η σημασία να εξασφαλιστεί η γαλλική αξιοπιστία στο έπακρο αρχίζει να γίνεται επιτακτική. Άλλωστε αυτό διαφαίνεται από τις δηλώσεις του Γάλλου πρωθυπουργού Francois Fillon την περασμένη Παρασκευή (30 Μαΐου) στην φιλανδική πρωτεύουσα όπου αναφέρθηκε εκτεταμένα στις καθυστερήσεις τόσο του φιλανδικού EPR όσο και στην διακοπή των εργασιών στην πόλη Flamanville λέγοντας ότι οι οποιεσδήποτε καθυστερήσεις γίνονται για να διασφαλισθεί ότι το αποτέλεσμα θα είναι το καλύτερο δυνατόν και από άποψη ασφάλειας αλλά και από πλευρά λειτουργικότητας δεδομένου ότι στην πυρηνική ενέργεια το παραμικρό λάθος μπορεί να αποβεί μοιραίο.
Ωστόσο είναι αλήθεια ότι οι Γάλλοι προσπαθούν να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και για έναν επίσης σημαντικό λόγο. Η EDF είναι ο βασικότερος υποψήφιος για την αγορά της British Energy Group η οποία δραστηριοποιείται κυρίως στον τομέα της πυρηνικής ενέργειας στην Μ. Βρετανία. Οπωσδήποτε ένα γεγονός το οποίο θα εμφάνιζε την γαλλική εταιρεία ως αναξιόπιστη αναφορικά και με τα χρονοδιαγράμματα αλλά και με την ποιότητα των υπηρεσιών της θα ήταν ένα ανεπανόρθωτο πλήγμα στις προσπάθειες σχετικά με την εξαγορά της βρετανικής εταιρείας. Ήδη ακούγονται αρκετές φωνές στο Λονδίνο οι οποίες είτε θεωρούν απαράδεκτο είτε βλέπουν με μεγάλη καχυποψία ότι μια γαλλική εταιρεία, της οποίας μάλιστα το 84,9% ανήκει στο γαλλικό κράτος θα αναλάβει εξολοκλήρου την βρετανική πυρηνική ενέργεια. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αντιδρώντας σε μια τέτοια προσπάθεια εξαγοράς παρουσίασαν την διακοπή των εργασιών στην πόλη Flamanville ως ένα σοβαρό στοιχείο που θέτει ζήτημα αναξιοπιστίας της γαλλικής εταιρείας.
Βέβαια όπως διαμήνυσε η Ρυθμιστική Αρχή Πυρηνικής Ασφαλείας της Γαλλίας, η γαλλική εταιρεία παίρνει όλες τις προφυλάξεις σε θέματα ασφάλειας κι ότι τελικά τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί αφορούν θέματα γενικότερου προγραμματισμού που δεν επηρεάζουν αρνητικά την αξιοπιστία της EDF. Όποιες βέβαια θετικές δηλώσεις κι αν γίνουν είτε από την NSA είτε από την EDF είτε ακόμα κι από την γαλλική κυβέρνηση είναι δεδομένο ότι οι Βρετανοί στο μέλλον πρόκειται να αντιδράσουν με ακόμα πιο έντονο τρόπο εν όψει της εξαγοράς της British Energy Group από την EDF δημιουργώντας έναν επιπλέον πονοκέφαλο στους Γάλλους οι οποίοι τώρα πια γνωρίζουν ότι οποιαδήποτε επιπλέον κατασκευαστική καθυστέρηση θα θέσει σε κίνδυνο τα συμφέροντα της εταιρείας.