Πριν από δύο χρόνια, ο Τζορτζ Μπους δήλωσε ότι η Αμερική είναι «εθισμένη στο πετρέλαιο» και εμφανίστηκε αποφασισμένος να κάνει κάτι γι’ αυτή την κατάσταση. Εντέλει, τα λεγόμενά του αποδείχθηκαν πομφόλυγες. Ζήτησε μάλιστα πρόσφατα από τη Σαουδική Αραβία, τον μεγαλύτερο εξαγωγέα πετρελαίου παγκοσμίως, να αυξήσει κατά τι την ημερήσια παραγωγή της, ίσα ίσα ώστε να αποτρέψει μια ενδεχόμενη στροφή προς τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Στη συνέχεια, στράφηκε προς το Κογκρέσο προσπαθώντας, διά εκβιασμών, να αποσπάσει τη συναίνεσή του για την άρση της απαγόρευσης που ισχύει για εξορυκτικές δραστηριότητες στην αιγιαλίτιδα ζώνη και στις προστατευόμενες περιοχές της Αρκτικής. Εν ολίγοις, ως άλλος έμπορος ναρκωτικών, μας λέει: «Ορίστε, κύριοι εθισμένοι, πάρτε λίγο ακόμα από τη δόση σας, έχω καλό πράγμα. Σας υπόσχομαι, από του χρόνου θα είμαστε καθαροί, θα βάλω ανεμογεννήτρια ακόμα και στην προεδρική μου βιβλιοθήκη. Προς το παρόν όμως, αρκεστείτε σε μια καλή δόση αργού».
Είναι πράγματι δύσκολο να βρει κανείς λόγια για να περιγράψει το πόσο δόλια και αξιοθρήνητη είναι αυτή η ενεργειακή πολιτική που μας προτείνει. Δυστυχώς, όμως, δεν σταματάει εδώ. Θέτει και προθεσμία για να πάρουμε τη δόση μας: «Γνωρίζω ότι η ηγεσία των Δημοκρατικών αντιτίθεται στις πολιτικές μου. Η στάση της συνέβαλε στην εκτίναξη των τιμών των καυσίμων σε επίπεδα ρεκόρ. Τους ζητώ να αναθεωρήσουν, αλλιώς θα φτάσουμε στην 4η Ιουλίου και θα πρέπει να λογοδοτήσουν στους πολίτες». Είναι τα λόγια ενός προέδρου που εδώ και έξι χρόνια αρνήθηκε να θέσει οποιοδήποτε όριο στις εκπομπές ρύπων των αυτοκινήτων. Ενός προέδρου που αδράνησε σε όλα τα θέματα που αφορούν την προστασία του περιβάλλοντος. Ενός προέδρου που «ευνούχισε» την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, σε σημείο που ο πρόεδρός της να είναι παντελώς άγνωστος ακόμη και στους πιο ενημερωμένους πολίτες. Πάνω απ’ όλα όμως, είναι τα λόγια ενός προέδρου που δεν έχει κουνήσει το δαχτυλάκι του για να εφαρμόσει το μοναδικό νομοσχέδιο που θα μπορούσε πράγματι να βελτιώσει την ενεργειακή ασφάλεια των ΗΠΑ και να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.
Πρόκειται για τον νόμο 6049 «Περί Ανανεώσιμων πηγών ενέργειας», που ψήφισε το Κογκρέσο το 2008, ο οποίος παρέχει φορολογικά κίνητρα για επενδύσεις σε ανανεώσιμες και ήπιες μορφές παραγωγής ενέργειας. Οι υφιστάμενες φοροελαφρύνσεις θα λήξουν στο τέλος του τρέχοντος έτους, με αποτέλεσμα να παγώσουν οποιεσδήποτε δραστηριότητες στον τομέα των ΑΠΕ. Οι άνθρωποι συχνά ξεχνούν ότι η ηλιακή και η αιολική ενέργεια είναι ήδη εδώ, μπορούν να τεθούν σε λειτουργία στην οροφή κάθε σπιτιού από αύριο κιόλας. Το μόνο που χρειάζεται είναι η δημιουργία μιας μεγάλης αγοράς γι’ αυτά τα συστήματα, ούτως ώστε να μειωθεί το υψηλό μέχρι σήμερα κόστος τους και να συναγωνιστούν έτσι επί ίσοις όροις τον άνθρακα, το πετρέλαιο και την πυρηνική ενέργεια.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 24/06/2008)