Κατά την 1η Μαρτίου θα διεξαχθούν στο Ιράν βουλευτικές εκλογές, αλλά και εκλογές για το 88μελές Συμβούλιο των Ειδικών και Επιστημόνων το οποίο έχει 8ετή θητεία. Το Συμβούλιο των Ειδικών και Επιστημόνων ακολούθως θα εκλέξει τον νέο Ανώτατο Ηγέτη του Ιράν, δεδομένου ότι ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ είναι πλέον 85 ετών και βαριά άρρωστος. Μεταξύ 1997 και 2005, αλλά και μεταξύ 2013 και 2021, ο Χαμενεΐ πειραματίστηκε πολιτικά προκρίνοντας ουσιαστικά για τη θέση του Προέδρου του Ιράν πραγματιστές πολιτικούς, όπως ο Μοχάμμεντ Χαταμί και ο Χασάν Ρουχανί.
Παρά το ότι ο Ρουχανί ήταν ακόμη στην εξουσία το 2020, οι Ηνωμένες Πολιτείες αποφάσισαν να αποσυρθούν από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, που ήταν εμπνεύσεως Ρουχανί, ενώ ο Χαμενεΐ είχε ήδη αποφασίσει να εκπαραθυρώσει τους πραγματιστές από τις θέσεις εξουσίας και να στηριχθεί στους αποκαλούμενους σκληρούς και φανατικούς της Ισλαμικής Επανάστασης.
Στις βουλευτικές εκλογές του 2020 όλοι οι πραγματιστές, όσοι δηλαδή ήταν και πιο κοντά στον τρόπο σκέψης και τις αξίες της Δύσης, εξωθήθηκαν στο πολιτικό περιθώριο και δεν επανεξελέγησαν, όλοι όσοι πίστευαν ότι μια συμφωνία με τη Δύση είναι απαραίτητη για το μέλλον το Ιράν απομονώθηκαν, ενώ κυριαρχούν πλέον όσοι πιστεύουν και εκφράζουν την αντι δυτική πολιτική πτέρυγα των Ισλαμιστών και των Φρουρών της Επανάστασης.
Τις προεδρικές εκλογές του 2021 κέρδισε ο Ιμπραχίμ Ραΐσι, εκλεκτός του Ανώτατου Θρησκευτικού Ηγέτη του Ιράν και σκληρός αντιδυτικός, ενώ ο μετριοπαθής Αντιπρόεδρος Εσάκ Τζαχανγκίρι και ο πραγματιστής Πρόεδρος του Κοινοβουλίου Αλί Λαριτζανί αποκλείστηκαν από προεδρικοί υποψήφιοι. Ο Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ και το Ανώτατο Συμβούλιο του Ιράν απέκλεισαν αυτούς και εκατοντάδες άλλους ανεπιθύμητους υποψηφίους από τις προεδρικές εκλογές, εντείνοντας τη λαϊκή δυσαρέσκεια και ωθώντας προς τα πάνω την αποχή στις προεδρικές εκλογές που έφτασε το 60%.
Αν το 2021 ψήφιζαν στις προεδρικές εκλογές όσοι είχαν ψηφίσει το 2017 ο Ραΐσι πιθανόν να είχε χάσει, ενώ οι πραγματιστές είναι εκείνοι που αντιτάχθηκαν στις παρεμβάσεις και τις βίαιες ενέργειες του Ιράν στη Συρία, το Ιράκ και το Πακιστάν. Το Ισραήλ δεν επιθυμεί οι ΗΠΑ και η ΕΕ να άρουν τις κυρώσεις κατά του Ιράν αλλά ρεαλιστικά γνωρίζει και πιστεύει ότι οι κυρώσεις δεν είναι και θα συνεχίσουν να μην είναι αποτελεσματικές ως μοχλός πίεσης προς τη Τεχεράνη, καθώς Μόσχα και Πεκίνο έχουν αποφασίσει και συνεχίζουν να αγνοούν τις δυτικές κυρώσεις.
Με άλλο λόγια το Ισραήλ γνωρίζει ότι η σκληρή ηγεσία του Ιράν, εκτός από τη στήριξη σε εξτρεμιστικές οργανώσεις που θέλουν την καταστροφή του Ισραήλ, θα συνεχίσει τον εμπλουτισμό ουράνιο και το πυρηνικό πρόγραμμα με στόχο την απόκτηση πυρηνικών όπλων, κάτι που φέρνει τον πόλεμο όπως γράφουν διεθνείς αναλυτές όλο και πιο κοντά.