Του Γ. Κ. Στεφανάκη
I. Κάτι λείπει από την σύγχρονη πολιτική μας σκέψη. Και χωρίς την επισήμανσή του δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό το υπό κοινοβουλευτικούς όρους παράδοξο φαινόμενο της επί δύο σχεδόν δεκαετίες, περίπου αδιάκοπης, νομής της εξουσίας από το κυβερνών κόμμα. Και το παράδοξο αυτό τονίζεται έτι μάλλον όταν κανείς αναλογισθεί ότι το ιστορικό εκτόπισμα της Ν.Δ. στην μεταδικτακτορική μας πορεία είναι συντριπτικά επιβλητικό. Αναπνέουμε πολιτικά στον ρυθμό του Κων. Καραμανλή. Αποτελεί έργο του το Σύνταγμά μας, που έχει ήδη θεμελιώσει την μακρότερη διαδρομή ομαλότητας του νέου ελληνισμού. Είναι επίσης έργο του η ένταξή μας στην τότε Ε.Ο.Κ., που προίκισε την χώρα με αυτοπεποίθηση και ήδη αποτελεί μοναδικό έρεισμα για την άριστη προοπτική εκκαθάρισης λεπτομερειών –πλέον- στο κυπριακό ζήτημα.
II. Παρά ταύτα, συγκλίνουσες ενδείξεις δηλούν ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί ν’ απώλεσε την αυτοδυναμία, η Αριστερά όμως, δεν έχει χάσει την εξουσία. Η αναμέτρηση στην ΚΕΔΚΕ είναι χαρακτηριστική. Η κ. Μπακογιάννη με την θριαμβευτική της επιτυχία στις δημοτικές εκλογές αποτελούσε ασφαλώς την καλύτερη επιλογή. Εν τούτοις, στην ΚΕΔΚΕ, τελικώς, επικράτησαν συνασπισμένες οι αριστερές δυνάμεις.
Και η προοπτική τέτοιου συνασπισμού σ’ ευρύτερη μάλιστα βάση (που είναι και του συρμού στην Ευρωπαϊκή Ένωση) είτε προεκλογικά είτε μετεκλογικά συνιστά φανερό εμπόδιο τόσο για την ανάκτηση της εξουσίας από την ΝΔ όσο και –κυρίως- για την άσκησή της, από την τελευταία. Ό,τι ακριβώς συμβαίνει τις ημέρες αυτές στην Γαλλία είναι άκρως διδακτικό.
ΙΙΙ. Ο ελληνικός λαός, για λόγους που υπερακοντίζουν το παρόν, τελεί σε κατάσταση ψυχογενούς ομηρείας από παλαιομαρξιστικά συνθήματα. Δεν είναι τυχαίο ότι στην Ευρ. Ένωση είμεθα οι περισσότερο αντιαμερικανοί, ενώ ταυτόχρονα την διαφυγή μας από την σταλινική αρπάγη, εμείς, την οφείλουμε κατ’ εξοχήν στους Αμερικανούς (!!!).
Και την ανιστόρητη αυτή εν τούτοις όμως απτή πραγματικότητα, ασφαλώς στο έπακρο θα εκμεταλλευθεί ο κ. Λαλιώτης, προς αντιδεξιό φανατισμό των πολιτών.
IV. Και ήδη ό,τι κυρίως λείπει είναι μια διαφορετική και πιο σύγχρονη «ανάγνωση» των κοινωνικών δεδομένων. Που θα εξηγήσει δηλαδή στον άνω κύριο και τους ομοίους του, πρωτίστως, όμως, στον ελληνικό λαό ότι: Η διεξοδική, πράγματι, ερευνητική μέθοδος του Κ. Marx ανήκει σήμερα ως παρακαταθήκη στο Αρχείο της Ανθρωπότητας, λόγω αναντιστοιχίας της πλέον προς την σημερινή μας πραγματικότητα. Η πάλη των τάξεων έχει νυν υποκατασταθεί από την άμιλλα των πολιτών. Η Ελευσίνα δεν μάχεται την Γλυφάδα. Οι κάτοικοι της πρώτης αγωνίζονται να μετακομίσουν στην δεύτερη. Και το σημαντικότερο: Πολλοί το κατορθώνουν. Ελπίζουν την επιτυχία μέσα στο σύστημα. Έτσι το σύστημά μας αναδεικνύει κυρίως σημεία σύγκλισης και όχι απόκλισης των μελών του, όπως επισήμανε λίγο πριν από τον θάνατό του και, ο ως νέος ακραίος σοσιαλιστής, Roy Jenkins.
V. Το τέλος της Ιστορίας δεν ήλθε. Έπαυσε όμως –το γενύν έχον- η κυριαρχία των θεωρημάτων. Γι’ αυτά σφάζονται μόνον οι υπανάπτυκτοι. Στον προηγμένο κόσμο τίποτα δεν εφαρμόζεται ως εδιδάχθη. Ζούμε σε φάση πρακτικών προσεγγίσεων. Ασκούμεθα πολιτικά δια της εμπειρίας.
Επιτέλους η μεγάλη πρόκληση της εποχής, η ίδια η Ευρ. Ενωση, δεν απέρρευσε από οιοδήποτε σπουδαίο θεώρημα, πρακτικοί σκοποί παγίωσης της ειρήνης και οικονομικής απόδοσης την επέβαλαν. Ας διαβασθούν με προσοχή τα ιδρυτικά κείμενα και οι διακηρύξεις του Robert Schuman.
Συνεπώς και η Ν.Δ. για να ανακτήσει (μάλιστα δε και ως οργανική της βάση) αντίστοιχο προς εκείνο της αφετηρίας της πολιτικό εκτόπισμα έτσι, πιστεύω, πρέπει να πολιτευθεί.
Να εξηγήσει δηλαδή χωρίς προκαταλήψεις τους όρους της κοινωνικής εξέλιξης, κυρίως όμως –λεπτομερειακά- γιατί η δική της πρόταση είναι, κατ’ αποτέλεσμα, πρακτικά δηλαδή, ατομικά καλύτερη για τον κάθε πολίτη έναντι οιασδήποτε άλλης. Έτσι, άλλωστε, δυνατόν να αντιμετωπισθεί και το γνωστό φαινόμενο. Ό,τι δηλαδή, η Αριστερά μετατασσόμενη στην αντιπολίτευση μετακινείται έτι αριστερότερα προς κήρυξη «εθνικής αντίστασης» κατά οιαδήποτε άλλης νόμιμης, εν τούτοις, εξουσίας.
Απ’ εκεί και πέρα, ο λαός μας μόνον από ηλιθίους δεν αποτελείται.
(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ 27/05/03)