Το ηλεκτρικό ρεύμα παρουσιάζει μια πολύ ιδιόμορφη συμπεριφορά το 2024. Ενώ είναι η χρονιά με τις περισσότερες ώρες μηδενικής ή και αρνητικής τιμής κατά περίπτωση (στην Ελλάδα είχαμε 44 ώρες μηδενικής τιμής μέχρι τώρα), οι τιμές που φτάνουν στον καταναλωτή έχουν εκτοξευτεί! Οι επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά παλεύουν να βγάλουν νόημα από τα πολύχρωμα τιμολόγια που υποχρέωσε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας τις εταιρείες να βάλουν όλους τους καταναλωτές, οι οποίοι πλέον πληρώνουν σχεδόν διπλάσια τιμή - και οι πάροχοι έχουν τεράστιο εγγυημένο περιθώριο κέρδους από την τιμή αγοράς απ΄ τον παραγωγό ως την τιμή πώλησης στον καταναλωτή. Ειδικά τα κυμαινόμενα πράσινα τιμολόγια (στα οποία πέρασαν αυτόματα όσοι δεν αφιέρωσαν το χρόνο να μάθουν πώς δουλεύει αυτό το σύστημα, και δεν επέλεξαν κάποιο άλλο χρώμα), δεν δίνουν κανένα κίνητρο στον πάροχο να κλείσει φτηνές συμφωνίες με παραγωγούς, καθώς όσο ακριβότερα αγοράζει, τόσο ακριβότερα πουλάει και τόσο μεγαλύτερη κερδοφορία εξασφαλίζει!

 

Η στρέβλωση του ανταγωνισμού συνεχίζεται όπου το κόστος παραγωγής (απόσβεσης) από ανεμογεννήτριες και φωτοβολταϊκά είναι πολύ κάτω από €20 την μεγαβατώρα, αλλά καταλήγουν να πληρώνονται στην Οριακή Τιμή Συστήματος, δηλαδή τιμή που προσφέρει ο ακριβότερος τελευταίος που γίνεται δεκτός στη δημοπρασία.

Αν δηλαδή ο τελευταίος που παράγει με Φυσικό Αέριο έχει ένα κόστος παραγωγής €120/μεγαβατώρα και προσφέρει €121/μεγαβατώρα, οι παραγωγοί με κόστος €15-€20 θα πληρωθούν €121 και θα κερδίσουν παραπάνω από €100 στη μεγαβατώρα, ενώ τελευταίος που παράγει με το φυσικό αέριο θα έχει κέρδος €1.

Ο σχεδιασμός υπολογισμού της ΟΤΣ πρέπει να αλλάξει και να προσομοιάσει εκείνες των αγορών της Ισπανίας, της Πορτογαλίας και της Ιταλίας, όπου η Οριακή Τιμή Συστήματος λειτουργεί για να μειώσει το κόστος στον καταναλωτή! Όχι για να υποστηρίζει τον κυρίαρχο παίκτη και μάλιστα με δεσπόζουσα θέση άνω του 50% της αγοράς!

Μια άλλη στρέβλωση που βλέπουμε στην ελληνική αγορά είναι τα εμπόδια να έρθει π.χ. ο Γάλλος πάροχος/παραγωγός που έχει περίσσεια από παραγόμενη ενέργεια και να πουλήσει κατευθείαν στον Έλληνα καταναλωτή.

Με ένα παίκτη να έχει διαρκή δεσπόζουσα θέση στην αγορά και την Επιτροπή Ανταγωνισμού να μην επιβάλλει απελευθέρωση του ανταγωνισμού ή στην ύστατη περαιτέρω διάσπαση, ώστε να διορθωθεί αυτή η στρέβλωση, ισοδυναμεί με την υποστήριξη μονοπωλιακών τακτικών από το ελληνικό κράτος!

Όταν όλοι χάνουν και ένας μόνο ή έστω 3-4 κερδίζουν τεράστια ποσά από τον τρόπο που ρυθμίζεται μια αγορά από το κράτος, τότε ισοδυναμεί με ολιγοπώλιο που καθορίζει και προστατεύει το κράτος! Άμα είναι έτσι να ξαναφέρουμε και το μονοπώλιο των σπίρτων...

Το γεγονός ότι εμποδίζεται ο υγιής ανταγωνισμός από εξωτερικούς ισχυρούς και σοβαρούς παίκτες εντός ΕΕ, ενώ έρχεται εκ των υστέρων να προσπαθήσει να διορθώσει μέρος των στρεβλώσεων που έχει πληρώσει το σύνολο της κοινωνίας, μόνο προς αδύναμους και μικρούς καταναλωτές των 500 kWh τον μήνα Ιούλιο και Αύγουστο το κράτος, δείχνει μέτρια σοβαρότητα.

Τι θα πεις στο μεσαίο ξενοδοχείο με 50 δωμάτια που έχει συμφωνήσει κλειστές τιμές ανά κλίνη με τους tour operators πριν έναν χρόνο και ξαφνικά θα πληρώσει τα διπλάσια για ενέργεια; 

Θα του πεις "εσύ είσαι μεγάλος καταναλωτής, θα πληρώσεις την υπερβολική κερδοφορία που προκαλεί το σύστημα ΟΤΣ στους παραγωγούς, και μετά το κράτος θα τα πάρει από εκείνους και θα τα δώσει σε μικρο-καταναλωτές, και ας βγάλεις εσύ ζημιές φέτος!"

Δυστυχώς, δεν βγαίνει αυτή η εξίσωση, και ζημιώνει αδίκως τον Μητσοτάκη που προσπαθεί με διορθωτικά ημίμετρα, τύπου επιδοτήσεων κατανάλωσης, να επισκευάσει λάθη στον σχεδιασμό που θα έπρεπε να έχει αποφευχθεί εξαρχής, και να έχουμε 5-10 παρόχους από διάφορες χώρες της ΕΕ για να πέφτουν οι τιμές, αντί έναν με δεσπόζουσα θέση και 3-4 που παλεύουν να μείνουν ανοιχτοί για την επόμενη μέρα!

Έχει ακούσει κανείς να έκανε τίποτα η Επιτροπή Ανταγωνισμού για την Ενέργεια;
Εγώ πάντως, όχι.

Τεράστια έκπληξη στον μέσο άνθρωπο προκαλεί το γεγονός ότι, τόσα χρόνια μετά την απελευθέρωση της Ενέργειας, η Οριακή Τιμή Συστήματος όπως είναι στημένη στην Ελλάδα προκαλεί ζημιά: αντί να χαμηλώνει τις τιμές των ακριβών παραγωγών, ανεβάζει τις τιμές των φτηνών!

Παραδείγματα καλής εφαρμογής ευτυχώς υπάρχουν. 
Δεν θα μας βάλει κανένας βαθμό κάτω από τη βάση για αντιγραφή!
Ας τα αντιγράψουμε!

Εξάλλου, αν είχαμε τιμές Ισπανίας και Πορτογαλίας (που μπορούμε με μια εγκύκλιο), ένα μεγάλο κομμάτι της δυσανασχέτησης της ελληνικής κοινωνίας για την ακρίβεια θα εξαφανιζόταν!

Χωρίς επιδοτήσεις τιμολογίων, χωρίς μέτρα κατά της κερδοφορίας και αναδρομικούς φόρους, χωρίς να τρομοκρατούμε υποψήφιους επενδυτές ότι οι κανόνες αλλάζουν εκ των υστέρων!

Βέβαια εκεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού δουλεύει για τον καταναλωτή: προάγει τον ανταγωνισμό στην Ενέργεια!

Εδώ;


[Αν μάθω, θα σας το πω σε επόμενο άρθρο]

(του Άγη Βερούτη, από capital.gr)