ανάμεσα στον Ντόναλντ Τραμπ και τον κινέζο ομόλογό του Σι Τζινπίνγκ. Ο Τραμπ, που ξεκίνησε αυτό τον πόλεμο, μάλλον κάτι δεν μέτρησε σωστά.
Ο αρθρογράφος των FT διαπιστώνει καταρχάς κάποιες αμφιβολίες στην έμφαση που επιδιώκει να προσδώσει στα λόγια του ο Τραμπ όταν χρησιμοποιεί κεφαλαία γράμματα για να γράψει «ΚΑΝΕΝΑΣ δεν “γλιτώνει”» από τους δασμούς. Αυτό συνέβη την Κυριακή (13/4) όταν ο Τραμπ επέμεινε σε μια συγκεχυμένη κατά τους FT διευκρίνιση για μια προηγούμενη ανακοίνωση που έλεγε ότι οι ΗΠΑ θα εξαιρέσουν τα smartphones και τα ηλεκτρονικά είδη ευρείας κατανάλωσης από τους δασμούς.
«Αυτή η εξαίρεση», γράφει ο Ράχμαν, «αποτελούσε από μόνη της μια αλλαγή στην πολιτική της περασμένης εβδομάδας, με την οποία ανακοινώθηκαν “αμοιβαίοι” δασμοί 145% σε όλα τα αγαθά από την Κίνα – η οποία επίσης αποτελούσε από μόνη της μια δραματική αύξηση των συντελεστών που είχαν ανακοινωθεί λίγες ημέρες νωρίτερα. Με παρακολουθείτε μέχρι εδώ;».
Αναδεικνύοντας τη σύγχυση πάνω στη σύγχυση που προκαλεί από μόνος του και εν αιθρία ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πολύπειρος αρθρογράφος των FT σημειώνει ότι ένας απλός παρατηρητής θα μπορούσε να σκεφτεί ότι όλες αυτές οι ξαφνικές αλλαγές στη δασμολογική πολιτική αποτελούν ένδειξη χάους στον Λευκό Οίκο.
Ομως οι οπαδοί του Τραμπ διαφωνούν. Ο Μπιλ Ακμαν, δισεκατομμυριούχος διαχειριστής hedge fund, χαιρέτισε μια προηγούμενη απότομη στροφή του προέδρου των ΗΠΑ ως «λαμπρά εκτελεσμένη», χρησιμοποιώντας μάλιστα και τον τίτλο του βιβλίου για το οποίο υπερηφανεύεται ο Τραμπ: «Κίνηση για εγχειρίδιο, The Art of the Deal (H Tέχνη της Συμφωνίας)» αποφάνθηκε ενθουσιωδώς ο Ακμαν.
Ο Ράχμαν θυμίζει επίσης ότι οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του αμερικανού προέδρου συνεχίζουν να επιμένουν ότι είναι άσσος στη στρατηγική. Αξεπέραστος. Οσοι, δε, υποστηρίζουν το αντίθετο κινδυνεύουν, σύμφωνα με τον ίδιο, να κατηγορηθούν για Trump Derangement Syndrome (TDS – Σύνδρομο Αποσυντονισμού ελέω Τραμπ) – ο νεολογισμός επινοήθηκε από τους οπαδούς του προέδρου των ΗΠΑ, ήδη από την πρώτη θητεία του, για να περιγράψουν την τοξική κατά τους ίδιoυς κριτική εναντίον του. Πιο απλά, σε ελεύθερη μετάφραση, σημαίνει «τα έχουν χάσει με τον Τραμπ» ή αλλιώς «ο Τραμπ τους τρέλανε και του επιτίθενται εμμονικά».
«Δυστυχώς εξακολουθώ να πάσχω από TDS (το εμβόλιο έχει απαγορευτεί)» σημειώνει σκωπτικά ο Ράχμαν, μάλλον για να υπογραμμίσει το γεγονός ότι η δική του δυσπιστία δεν έχει καμφθεί, παρά τα χρόνια που πέρασαν. Η γνώμη του είναι ότι ο Τραμπ «κρατάει πολύ πιο αδύναμα χαρτιά από ό,τι νόμιζε στο παιχνίδι πόκερ με τους δασμούς που παίζει με την Κίνα. Οσο περισσότερο καθυστερεί να το αποδεχτεί οριστικά, τόσο περισσότερα έχουν να χάσουν ο ίδιος και οι ΗΠΑ».
Η αρχική άποψη του Τραμπ και των συνεργατών του ότι η Κίνα βρίσκεται αυτομάτως σε μειονεκτική θέση σε μια σύγκρουση με τις ΗΠΑ με όπλα τους δασμούς αμφισβητείται από τον Ράχμαν και άλλους αναλυτές. Ο Σκοτ Μπέσεντ, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ, υποστήριξε προ ημερών ότι η Κίνα «παίζει με δύο δυάρια (…) Τους εξάγουμε το ένα πέμπτο όσων εξάγουν σε εμάς, οπότε όλο αυτό είναι ένα χαμένος γύρος χαρτί για εκείνους».
Ως προς τα κενά στη λογική του Τραμπ και του Μπέσεντ, ο Ράχμαν παραπέμπει σε ένα πρόσφατο άρθρο του Ανταμ Πόουζεν στο Foreign Affairs. Οπως επισημαίνει ο Πόουζεν, το γεγονός ότι η Κίνα εξάγει πολύ περισσότερα στις ΗΠΑ από ό,τι οι ΗΠΑ στην Κίνα αποτελεί στην πραγματικότητα μια «δυνατότητα μόχλευσης» για το Πεκίνο, και όχι μια αδυναμία.
Οι ΗΠΑ δεν αγοράζουν προϊόντα από την Κίνα επιτελώντας φιλανθρωπία. Οι Αμερικανοί επιθυμούν όντως να αποκτήσουν αυτά που παράγει η Κίνα (ας θυμηθούμε μόνο ότι το 80% των iPhones παράγονται εκεί). Επομένως, αν αυτά τα προϊόντα γίνουν πολύ πιο ακριβά ή εξαφανιστούν εντελώς από τα ράφια, οι Αμερικανοί θα δυσαρεστηθούν και θα αντιμετωπίσουν προβλήματα.
«Το δίδαγμα από το μεγάλο άγχος για τα smartphones είναι ότι ο Τραμπ αναγκάστηκε τελικά να αναγνωρίσει σιωπηρά κάτι που πάντα αρνιόταν: οι δασμοί πληρώνονται από τους εισαγωγείς και όχι από τους εξαγωγείς. Περισσότερα από τα μισά smartphones που πωλούνται στις ΗΠΑ είναι iPhones και το 80% αυτών κατασκευάζονται στην Κίνα. Οι Αμερικανοί θα διαμαρτυρηθούν εντόνως αν υπερδιπλασιαστεί η τιμή τους. Η “Ημέρα της Απελευθέρωσης” (όπως ονόμασε ο Τραμπ την Τετάρτη 2 Απριλίου, όταν ανακοίνωσε τους δασμούς) δεν εξελήφθη από το κοινό ως απελευθέρωση από τα smartphones τους» σχολιάζει ο αρθρογράφος των Financial Times.
Επίσης, έρχεται καλοκαίρι και το 80% των κλιματιστικών παγκοσμίως κατασκευάζονται στην Κίνα, μαζί με τα τρία τέταρτα των ηλεκτρικών ανεμιστήρων που εισάγει η Αμερική. Ενώ, όταν πλησιάσουν τα Χριστούγεννα, πολλοί θα διαπιστώσουν (από τις φουσκωμένες τιμές) ότι τρεις στις τέσσερις παιδικές κούκλες που εισάγουν οι ΗΠΑ κατασκευάζονται επίσης στην Κίνα – το ίδιο ισχύει για τα παιδικά ποδηλατάκια. Και για να φτιαχτούν όλα αυτά τα πράγματα στις ΗΠΑ θα χρειαστεί χρόνος ώστε να δημιουργηθούν νέα εργοστάσια. Και στο τέλος τα προϊόντα θα είναι πιο ακριβά.
«Ο Τραμπ μισεί τους αρνητικούς τίτλους (των ΜΜΕ) και θέλει να εξαφανιστούν. Ετσι, αντί να υπομείνει τον πόνο των ελλείψεων και του πληθωρισμού, είναι πιθανό να προσθέτει όλο και περισσότερα είδη στον κατάλογο των αγαθών που εξαιρούνται από τους δασμούς» εκτιμά ο Ράχμαν.
Υπό τις συνθήκες που περιγράφει ο αρθρογράφος των Financial Times, η Κίνα έχει την πολυτέλεια να παίξει ένα παιχνίδι αναμονής. «Αλλά αν το Πεκίνο αποφασίσει να γίνει δυσάρεστο, τότε έχει μερικά πραγματικά ισχυρά εργαλεία που μπορεί να χρησιμοποιήσει. Η Κίνα παράγει σχεδόν το 50% των συστατικών που χρησιμοποιούνται στα αντιβιοτικά από τα οποία εξαρτώνται οι Αμερικανοί. Το F35, η ραχοκοκαλιά της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, απαιτεί εξαρτήματα που φτιάχνονται από σπάνιες γαίες προερχόμενες από την Κίνα. Οι Κινέζοι είναι επίσης οι δεύτεροι μεγαλύτεροι ξένοι ιδιοκτήτες κρατικών ομολόγων των ΗΠΑ, κάτι που θα μπορούσε να έχει σημασία σε μια εποχή που η αγορά βρίσκεται υπό πίεση» εξηγεί ο Ράχμαν.
Κατά τον ίδιο, ακόμα και αν η κυβέρνηση Τραμπ μπορέσει να βρει μια κατηγορία εισαγωγών που δεν θα λείψει από κανέναν στις ΗΠΑ, μοιάζει απίθανο να καταφέρει να προκαλέσει ζημιά στην Κίνα, η οποία απλώς θα αλλάξει το παιχνίδι. Η αμερικανική αγορά αντιπροσωπεύει μόλις το 14% περίπου των κινεζικών εξαγωγών…
Ο Λευκός Οίκος επαναλαμβάνει μονότονα ότι ο κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ θα πρέπει να σηκώσει το ακουστικό και να τηλεφωνήσει στις ΗΠΑ. «Αλλά με τον Τραμπ ξεκάθαρα να υποχωρεί, δεν υπάρχει κανένα κίνητρο για τον κινέζο ηγέτη να μιλήσει – πόσο μάλλον να παρακαλέσει για έλεος» εκτιμά ο αρθρογράφος των FT και εξηγεί:
♦ Ενα αυταρχικό σύστημα που ελέγχεται αυστηρά από το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα είναι πιθανόν καλύτερα προετοιμασμένο να απορροφήσει μια περίοδο πολιτικού και οικονομικού πόνου από ό,τι οι ΗΠΑ, όπου η οικονομική αναταραχή μεταφράζεται γρήγορα σε πολιτική πίεση.
«Οι Κινέζοι προετοιμάζονται για μια εμπορική αναμέτρηση με τις ΗΠΑ εδώ και πολύ καιρό και έχουν μελετήσει τις επιλογές τους. Αντίθετα, ο Λευκός Οίκος τα βγάζει από το μυαλό του» γράφει κλείνοντας ο Ράχμαν. «Ο Τραμπ έχει μοιράσει στον εαυτό του ένα χαμένο χαρτί. Αργά ή γρήγορα θα πρέπει να αναδιπλωθεί. Η Τέχνη της Διαπραγμάτευσης!»…
Protagon.gr