Του Κ. Κόλμερ
Eις πρόσφατον ομιλία του (9.6.03) στο ΕΒΕΑ, ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος κ. Νίκος Γκαργκάνας παρουσίασε διάφορα στατιστικά στοιχεία, που αφορούν τις επιδόσεις και την πορεία της Ελληνικής οικονομίας. Εξ αυτών, άλλα μεν είναι αληθή, πολλά ημιαληθή και ορισμένα, χονδροειδώς ανακριβή, μ’ αποτέλεσμα την παραμόρφωση της οικονομικής εικόνας, η οποία οπωσδήποτε δεν είναι τόσον ρόδινος όσον ηθέλησεν να παρουσιάσει ο ομιλητής.
Ο κ. Γκαργκάνας ισχυρίσθη ότι «η Ελληνική οικονομία αναπτύσσεται με ταχύτερο ρυθμό από ό,τι οι εταίροι της» στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Ουδέν αναληθέστερον! Αυτό που «αναπτύσσεται» εν Ελλάδι είναι η συνολική δαπάνη και όχι το εθνικό προϊόν. Πέρυσι, το αγροτικόν βιομηχανικόν και τουριστικό εισόδημα εμειώθη κατά 4,5% εις σταθεράς τιμάς, εφέτος δε έτι περισσότερον. Συμφώνως προς το ΙΤΕΠ (Μάϊος 2003) πέρυσι είχομεν:
Βιομηχανική παραγωγή –3%
Αγροτική παραγωγή –6%
Τουρισμόν –5%
Δημόσιες επενδύσεις +5%
Οικοδομές +4%
Εξαγωγές –10%
Αντιθέτως, η δαπάνη της οικονομίας, καταλλήλως υποδαυλιζομένη από τους εισρέοντες αφειδώς –αλλ’ απερισκέπτως- Ευρωπαϊκούς πόρους και από τον πρωτοφανή δημόσιο δανεισμόν, διαστέλλεται χωρίς όμως ν’ αυξάνει την εγχώριο παραγωγή, τις εξαγωγές και την απασχόλησην ως θα ανεμένετο. Αυτά που αυξάνουν είναι η εισαγωγική διείσδυση, τα τοκοχρεωλύσια και η ανεργία. Οι μεν εισαγωγές ανέρχονται με ρυθμόν 10%, η δε εξυπηρέτηση του δημοσίου και ιδιωτικού χρέους κατά 48% - μάλιστα παρά την… πτώση των επιτοκίων! Πέρυσιν, η αποεπένδυσις έλαβε τεράστιες διαστάσεις- ήταν 2,7 φορές μεγαλυτέρα του 2001 και έφθασε τα 4,5 δις. ευρώ. Όσον αφορά στην ανεργία, η στατιστική… ευδοκίμηση της, στο 10% του ενεργού πληθυσμού, οφείλεται στο ότι όποιος απολυόμενος προσληφθεί στα «επιμορφωτικά μαθήματα» του ΟΑΕΔ θεωρείται «απασχολημένος», ενώ όστις εσέρχεται στην αγορά εργασίας άνευ ασφαλιστικών ενσήμων, κηρύσσεται εις… αφάνειαν! Αλλ’ εν τοιαύτη περιπτώσει, η στατιστική απασχολήσεως στερείται οιασδήποτε αξίας.
«Ο πληθωρισμός, υπεστήριξεν ο κ. Γκαργκάνας- εμειώθη από 20% προ 5ετίας σε περίπου 3,5% εφέτος». Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα είναι ο υπερδιπλασιασμός του κόστους ζωής, που δεν «πέρασε» στον τιμάριθμο, κατόπιν της εν παραβύστω αναθεωρήσεως του υπό του κ. Καραβίτη! Το Ινστιτούτο Καταναλωτών υπολογίζει εις 17% την αύξηση των τιμών των τροφίμων, εφέτος. Παραθέτομεν μερικάς αυξήσεις τιμών τυποποιημένων τροφίμων, από του 2000 έως σήμερον:
1 κιλό ψωμί χωριάτικο 340 δρχ. αύξηση 42%
1 κιλό τυρί φέτα 3.171 δρχ. αύξηση 51%
1 κιλό γραβιέρα 4.020 δρχ. αύξηση 91%
227 γραμ. βούτυρο 954 δρχ. αύξηση 87%
1 πλαστικός κεσές γιαούρτης 382 δρχ. αύξηση 34%
1 λίτρο γάλα φρέσκο 448 δρχ. αύξηση 45%
6 αυγά 0,76 ευρώ ή έκαστο 43,2 δρχ. αύξηση 114%
Περί οπωροκηπευτικών, καυσίμων και υπηρεσιών καλύτερα μην αναφέρομε. Πρόκειται περί… «εποχικών αυξήσεων», που άπαξ και σημειωθούν πάντοτε παραμένουν. Εάν η ζήτηση εκ της υπερμέτρου δαπάνης, δεν εύρισκε διέξοδον εις τας εισαγωγάς, ο πληθωρισμός θα ήταν τουλάχιστον διπλάσιος του εμφανιζομένου.
Ο κ. Γκαργκάνας ισχυρήθη, εξ άλλου, ότι «στη μεταποίηση υπάρχουν ενδείξεις ανάκαμψης». Η αλήθεια είναι, ότι η βιομηχανική παραγωγή εμειώθη 3% τον Απρίλιον! «Τα πραγματικά επιτόκια στην ζώνη του ευρώ είναι στο 1%, υπεστήριξεν εν συνεχεία.
Στην πράξιν ευρίσκονται κάτω του πληθωρισμού, ενώ το «εκάρ» των επιτοκίων χορηγήσεων αυξάνει υπέρ των Τραπεζών! Όσον αφορά στα εγχώρια καταθετικά επιτόκια, έπεσαν δύο μονάδες υπό τον επίσημον πληθωρισμόν. Κατόπιν αυτού, πώς να μην διαρρέουν κάθε μήνα 700 εκατομ. Ευρώ στο εξωτερικόν;
Ο κ. Γκαργκάνας «βλέπει ενίσχυση εμπιστοσύνης των επιχειρήσεων και καταναλωτών» και το ΙΟΒΕ συνεχή επιδείνωση, από την αρχή του έτους.
Προσφάτως η ICAP διέγνωσε μείωση των ιδιωτικών επενδύσεων στην μεταποίηση κατά 30%!
Την υιοθέτηση του ευρώ διεκήρυξεν ο κ. Γκαργκάνας ως «μη αναστρέψιμη». Διατί άραγε; Μήπως του «μπήκαν ψύλλοι στ’ αυτιά», άπαξ και ο Μίλτων Φρήντμαν (βραβείον Νόμπελ 1985) έδωσε στην «ΟΝΕ» ζωήν το πολύ μιας 15ετίας! Βεβαίως, ο κ. Γκαργκάνας, ως «ένας εκ των τριών σοφοτέρων Ελλήνων» (κατά δήλωσή του) περιέλαβε στα πλεονεκτήματα του ευρώ και την εξάλειψη του συναλλαγματικού κινδύνου. Εν τούτοις, πολλές εγχώριες βιομηχανίες καλύπτουν, με προθεσμιακό συνάλλαγμα, τις αγορές πρώτων υλών, από την πρόσφατη κατά 35% ανατίμηση του Ευρώ.
Ο κ. διοικητής υπερηφανεύεται ότι το χρέος των ιδιωτών έφθασε στο 61% του ΑΕΠ από 33% προ 8ετίας. Κοντά στο δημόσιο χρέος, που φέρεται υπό του ΟΟΣΑ να αντιπροσωπεύει το 300% του ΑΕΠ, τώρα προστίθεται και το ιδιωτικόν. Οψέποτε ανέλθουν τα επιτόκια, πολλοί οφειλέτες θα κληθούν να πληρώσουν «με μία λίτρα κρέας» τους εγχωρίους Σάϋλοκ.
Ο κ. Γκαργκάνας είπεν, τέλος, και μερικές «αλήθειες», ενώπιον των ακροατών του ΕΒΕΑ, όπως «ότι η χώρα μας έπαυσε να έχει δική της νομισματική και συναλλαγματική πολιτική, οι εισροές κεφαλαίων από τον Κοινοτικό προϋπολογισμό θα μειωθούν σταδιακά και η πραγματική σύγκλιση δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί».
Εξ αντιδιαστολής συμπεραίνεται, ότι η απόκλιση του Ελληνικού βιοτικού επιπέδου, με το μέσον Ευρωπαϊκόν αυξάνει αντί να μειούται, ως έταζεν ο βίαιος εδυτικισμός του. Τούτο ακριβώς υπεστήριζον κι οι ευρωσκεπτικιστές από πρώτης στιγμής της αώρου υιοθεσίας του ευρώ- ενός «ξένου νομίσματος, το οποίον απέρριψεν, λίαν ευφυώς, η απείρως ισχυροτέρα ημών Μεγάλη Βρετανία!
Αλλά επ’ αυτού, ως και δια την διαδεδομένη διαφθοράν στο δημόσιον, την διαπλοκή των ΜΜΕ με τους εθνικούς παραγγελιοδόχους» και τα αίσχη στο Χρηματιστήριον (όπου «σύμβουλος» πρωθυπουργού έπαιξεν 22 δις. δρχ.!), ο κ. Γκαργκάνας εποίησεν την νήσσαν. Εάν ωμολόγει πιθανόν να είχε την τύχην του κ. Μπακούρη, που απελύθη πύξ λάξ από το κυβερνητικό γραφείο, όταν διεπίστωσεν, ότι το μεγαλύτερο εμπόδιον των ιδιωτικών επενδύσεων είναι η γραφειοκρατική φαυλοκρατία. Την βασική διαπίστωση των αιτιών της οικονομικής κακοδαιμονίας της Ελλάδος, απέκρυψεν στο ΕΒΕΑ ο κ. Γκαργκάνας, ως προερχόμενος εξ’άλλης προφανώς χώρας.