Προκαλεί εντύπωση αλλά μια και τα στοιχεία προέρχονται από επίσημο φορέα, πρέπει να ληφθούν υπόψη. Σύμφωνα λοιπόν με το United Nations Population Fund (2002) η Ελλάδα βρίσκεται στη δέκατη θέση της λίστας με τους μεγαλύτερους -κατά κεφαλήν- καταναλωτές πετρελαίου. Με τις ΗΠΑ πρώτες (10,86 λίτρα ανά κάτοικο ημερησίως) η Ελλάδα βρίσκεται υπερβολικά κοντά (συνεκτιμώντας όλους τους άλλους παράγοντες) με 6,93 λίτρα την ημέρα για τον καθένα από μας.
Και επειδή αυτό δεν το καταναλώνουμε διασχίζοντας ή μεταφέροντας προϊόντα στις τεράστιες εκτάσεις της χώρας μας, είναι μάλλον προφανές πως αυτή η υπερβολική ποσότητα έχει να κάνει με την ενεργειακή σπατάλη.
Οταν μάλιστα στη σχετική λίστα η Ελλάδα είναι μπροστά από χώρες με βιομηχανική παράδοση όπως η Ιταλία, η Αυστραλία, η Γερμανία, η Γαλλία και η Αγγλία, τότε το πρόβλημα φαίνεται ακόμη μεγαλύτερο.
Η Shah στην έρευνά της (και στο βιβλίο της) αναδεικνύει και αυτή την υπερβολικά ξένη με την εποχή του Ιντερνετ και της καινοτομίας οικονομία της υπερ-συγκέντρωσης. Το 2003 τα εισοδήματα από το πετρέλαιο ξεπερνούσαν για την ExxonMobil τα 187 δισεκατομμύρια δολάρια, για την BP τα 174 δισεκατομμύρια δολάρια, για τη Shell τα 135 δισεκατομμύρια, για τη Chevron Texaco τα 135, όταν τα έσοδα της Σαουδικής Αραβίας μόλις άγγιξαν τα 58 δισεκατομμύρια δολάρια και της Βενεζουέλας τα 46!
Περίπου 700 - 800 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου έχουν παραμείνει στον πλανήτη σε εκμεταλλεύσιμη μορφή (από αυτά περίπου τα μισά βρίσκονται στη Σαουδική Αραβία - ακολουθούν Ιράκ, Kουβέιτ, Ιράν και Αμπού Ντάμπι) αλλά η ζήτηση προβλέπεται ότι τα έχει ήδη «ξεπεράσει». Το 2025, γράφει η Shah (παρουσιάζοντας σχετικές έρευνες), στις ΗΠΑ θα χρειάζονται 28.300.000 βαρέλια την ημέρα, άλλα 12.800.000 στην Κίνα και 6.400.000 στις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Συνολικά, μόνο σε 17 χώρες θα απαιτούνται ημερησίως περίπου 100.000.000 βαρέλια πετρελαίου. Μια μάλλον απλή αριθμητική πράξη δείχνει το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί ο λόγος αποθεμάτων/ζήτησης.
(Από την εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03/01/2009)