Γράφει ο Τηλέμαχος Μαράτος
Πολλοί διανοούμενοι και αναλυτές της ιστορίας, έχουν προβλέψει τα συμβαίνοντα. Ούτε εξαιρετική οξυδέρκεια ούτε ειδική πληροφόρηση ήταν αναγκαία για να δει κανείς την αιματοχυσία από την μία άκρη του πλανήτη μέχρι την άλλη και να παρατηρήσει ότι από τις Φιλιππίνες και την Ινδονησία μέχρι την Νιγηρία, το Μαρόκο και την Νέα Υόρκη, τα "επεισόδια" είχαν κοινό στοιχείο: το Ισλάμ. Μία πλευρά του φανατικού Ισλάμ έστω, αλλά αυτό λίγο ενδιαφέρει τα θύματα.
Η αναζήτηση των αιτιών αυτών των επιθέσεων είναι εξ ίσου ακαδημαϊκού ενδιαφέροντος, για το άμεσο μέλλον, στην παρούσα κατάσταση, όταν άνθρωποι φορτώνουν αυτοκίνητα με εκρηκτικά ή τα ζώνονται οι ίδιοι για να ανατιναχθούν. Μεταξύ των επικρατέστερων απόψεων για τα αίτια είναι η Αμερικανική παντοκρατορία και η φτώχεια του Τρίτου Κόσμου. Οι βομβιστές της Ινδονησίας και των Φιλιππίνων δεν φαίνεται να εμπνέονται όμως από τέτοια αισθήματα εναντίον της καταπιέσεως των ΗΠΑ. Ποίας; Όσο για τους φτωχούς του κόσμου αυτοί προσπαθούν να μεταναστεύσουν στις πλούσιες χώρες, όχι να τις καταστρέψουν.
Αυτά όμως είναι θεωρητικά και οι συζητήσεις τους γίνονται συνήθως υπό το κράτος εμπεδωμένων προκαταλήψεων και μεγάλης συναισθηματικής φορτίσεως. Στον υπαρκτό κόσμο, σήμερα, η "Σύγκρουσις των Πολιτισμών" που περιγράφει ο Χάντινγκτον βρίσκεται εν πλήρει εξελίξει. Η απελευθέρωσις (ή κατάληψις αν θέλετε) του Ιράκ από τους Αμερικανούς, Αγγλους -αλλά και άλλους- απετέλεσε το ισχυρότερο πλήγμα που υπέστη ο Ισλαμικός και Αραβικός κόσμος από την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η πιθανότης τελικής επιτυχίας αυτής της επιχειρήσεως, να μεταβληθεί δηλαδή το Ιράκ σε ένα ελεύθερο δημοκρατικό κράτος, αντιμετωπίζεται ως κάτι εφιαλτικό για τις γειτονικές του χώρες. Όλες δικτατορίες.
Το Ιράν ζει υπό την καταπίεση των Σιιτών Μουλλάδων, η Σαουδική Αραβία υπό την μεσαιωνικής μορφής εξουσία μιας οικογενείας και η Συρία, υπό την οικογενειακή, και εκεί, δικτατορία του εθνικο-σοσιαλιστικού Μπάαθ. Μία ελεύθερη χώρα στην περιοχή θα ήταν φοβερή και άμεση απειλή για αυτά τα καθεστώτα. Και οι τρεις χώρες, κάθε μία με τον τρόπο της, στέλνουν συνεχώς στο Ιράκ "μαχητές" χρηματοδοτούμενους με ατέλειωτα κεφάλαια, που σε συνεργασία με τους φανατικούς οπαδούς του Σαντάμ, την Αλ Κάιντα και άλλες οργανώσεις κάνουν, και θα συνεχίσουν να κάνουν, το παν για να κάμψουν την αποφασιστικότητα των Αμερικανών και να επιτύχουν ο καθένας τον σκοπό του, όχι πάντοτε τον ίδιο. Οι Ιρανοί με τους Σιίτες του Νότου, ισλαμικό κράτος με την "Σαρία", Μπούρκες κ.λ.π, οι "Γουαχάμπι" της Σαουδικής Αραβίας κάτι παρόμοιο -στην παραλλαγή των Ταλιμπάν- και η Συρία που θέλει να επαναφέρει το προηγούμενο καθεστώς.
Η μέθοδος της κάμψεως του ηθικού των Αμερικανών διά βομβών και αυτοκινήτων αυτοκτονίας έχει δοκιμασθεί με επιτυχία στο παρελθόν. Είς τον Λίβανο το 1982-84 και στην Σομαλία το 1992-93. Το λένε άλλωστε καθαρά: "Όταν αρχίσουν να φτάνουν τα πτώματα σε σάκκους..." (Πολλοί ελπίζουν πράγματι να δουν αυτό το θέαμα και την εγκατάλειψη του λαού του Ιράκ στην τύχη του. Περισσότεροι ξένοι παρά Ιρακινοί. Παραδόξως). Εάν συνέβαινε κάτι τέτοιο, η τρομοκρατία των φανατικών Ισλαμιστών θα θριάμβευε με αποτέλεσμα την γιγάντωση των επιθέσεων σε άλλη κλίμακα πλέον. Διστάζει κανείς να το γράψει, υπό το παρόν κλίμα που αρνείται ακόμη και την πρόθεση παραγωγής όπλων μαζικής καταστροφής, αλλά το είδος των ανθρώπων που αποβλέπουν στον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων -αδιακρίτως- δυστυχώς δεν αφήνει αμφιβολίες.
Οι τρομοκρατικές αυτές επιθέσεις πηγάζουν από τις τρεις γειτονικές χώρες του Ιράκ. Η Αλ Κάιντα από την Σαουδική Αραβία, η Χαμάς, Χεζμπολάχ κ.λπ. από το Ιράν σε φανερή συνεργασία με την Συρία. Εάν τα καθεστώτα σε αυτές τις χώρες δεν αντικατασταθούν, κατά προτίμηση εκ των έσω, ο πόλεμος αυτός, ο παγκόσμιος πόλεμος δεν θα τελειώσει και κανείς μας δεν θα είναι ασφαλής πουθενά. Θυμηθείτε το "Σίτυ όφ Πόρος", τους πολυβολισμούς στο αεροδρόμιο του Ελληνικού κ.ά
Οι "εγκέφαλοι" της τρομοκρατίας δεν μετράνε όπλα ή στρατιώτες. Μετράνε ηθικό, φόβο, κουράγιο και έχουν δίκιο! Βασίζονται στην "Πέμπτη Φάλαγγα" στην Δύση που είναι ο μεγαλύτερός τους σύμμαχος. Πρώτη είδηση επί εβδομάδες στην -μαχομένη με νεκρούς- Αγγλία, το λεκτικό του γραφείου Τύπου του Μπλαιρ! Το BBC ιδανικός σταθμός. Η Δύση κάποτε θα αναγκασθεί να συνειδητοποιήσει ότι απειλείται στο σύνολό της. Η βόμβα στα γραφεία των Ηνωμένων Εθνών στην Βαγδάτη κάτι λέει.
(Από την ΕΣΤΙΑ 23/08/03)