Αφόρητες Πιέσεις προς την Ελλάδα

Η γεωγραφική θέση της Ελλάδος, προσήλκυε πάντοτε το ενδιαφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Έλληνες πολιτικοί ανέκαθεν αναζητούσαν «προστάτιδες δυνάμεις». Μέχρι τέλους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Χώρα μας ήταν υπό την επιρροή της θαλασσοκράτειρας Μεγάλης Βρεταννίας. Αλλά ο πόλεμος αυτός έφερε την τελευταία στα πρόθυρα οικονομικής πτωχεύσεως, με μεγάλη αύξηση του ελλείμματος και της ανεργίας.
Του Β. Α. Κόκκινου
Τετ, 29 Απριλίου 2009 - 10:33
Η γεωγραφική θέση της Ελλάδος, προσήλκυε πάντοτε το ενδιαφέρον των Μεγάλων Δυνάμεων. Οι Έλληνες πολιτικοί ανέκαθεν αναζητούσαν «προστάτιδες δυνάμεις». Μέχρι τέλους του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου η Χώρα μας ήταν υπό την επιρροή της θαλασσοκράτειρας Μεγάλης Βρεταννίας. Αλλά ο πόλεμος αυτός έφερε την τελευταία στα πρόθυρα οικονομικής πτωχεύσεως, με μεγάλη αύξηση του ελλείμματος και της ανεργίας. Προσέφυγε τότε στην οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ, στις οποίες και εξεχώρησε την ζώνη επιρροής της. Από το 1946 η Ελλάδα τελεί υπό την οικονομική εποπτεία της Αμερικής, με τη βοήθεια της οποίας απέκρουσε την κομμουνιστική επιδρομή.

Έκτοτε οι αμερικανικές κυβερνήσεις διοχέτευαν τις επιθυμίες και επιδιώξεις τους, ενίοτε χωρίς διπλωματική αβρότητα και όχι μόνο δια των κορυφαίων οργάνων του Κράτους. Παραλλήλως διέθεταν μονίμως και κάποιο συγκρότημα διαμορφώσεως της κοινής γνώμης. Μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας το 1974, η Χώρα μας αποπειράθηκε να ανεξαρτητοποιηθεί, δια της εντάξεώς της στην ΕΕ. Απεβίωσαν όμως ο Ντε Γκώλ και ο Αντενάουερ, που απέβλεπαν στο όραμα της πολιτικής ενώσεως των Ευρωπαϊκών Κρατών, και η ΕΕ παρεξέκλινε του μεγαλόπνοου σχεδίου των θεμελιωτών της. Οι αντιδράσεις της Αγγλίας, αρνουμένης την πολιτική ένωση των Ευρωπαϊκών Κρατών εξ ορισμού δε υποστηρικτρίας των Αμερικανικών σχεδίων, και η εισδοχή στην ΕΕ κρατών του πρώην σοβιετικού μπλοκ, περιόρισαν την ΕΕ σχεδόν μόνο στο οικονομικό σκέλος της.

Αυτό επεδίωκε και η Αμερική, προς την οποία προσέβλεπαν και ορισμένα πρώην φιλοσοβιετικά κράτη, ευελπιστούντα ότι θα έχουν άφθονη βοήθεια. Επομένως δεν ήταν τυχαία η επιμονή του κ. Ομπάμα προς τον κ. Σαρκοζύ και την κ. Μέρκελ να ενισχύσουν περισσότερο τα νέα μέλη της ΕΕ, που είχαν διατελέσει υπό την Σοβιετική επιρροή. Η άρνηση όμως των άνω δύο ηγετών να υποστηρίξουν το αμερικανικό αίτημα, κάθε άλλο παρά έγινε δεκτή με κατανόηση από τους Αμερικανούς.

Εξ ίσου απαράδεκτη γι΄ αυτούς ήταν η στάση της Ελλάδος, τόσο κατά τις διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία για τον αγωγό φυσικού αερίου, όσο και κατά την προηγουμένη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Παρά τις αντίθετες συστάσεις και προτροπές της τότε Υπουργού Εξωτερικών κ. Ράϊς, η Ελλάδα συνήψε τη συμφωνία που ενοχλούσε τους Αμερικανούς. Και παρά την προαγγελία του κ. Μπους, ότι τα Σκόπια θα γίνουν μέλος του ΝΑΤΟ, ο κ. Καραμανλής επέτυχε να πείσει τους Συμμάχους, να μη σταλεί πρόσκληση στα Σκόπια, για να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ.

Είναι γνωστό ότι οι Αμερικανοί αντιδρούν παρορμητικώς. Το απέδειξαν στη Σερβία, στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ. Επομένως ευλόγως πιστεύουν πολλοί ότι ορισμένες εκδηλώσεις αποσταθεροποιητικές στην Ελλάδα και στη Γαλλία ενδεχομένως να αποτελούν αντιδράσεις ξένων κέντρων προκλήσεως αναταραχών και αποσταθεροποιήσεως. Αξιοσημείωτο είναι, ότι η κινητοποίηση της νεολαίας με SMS και τηλεφωνήματα προς κινητά τηλέφωνα, που έγινε μετά τον ατυχή θάνατο του νεαρού μαθητή, έχει πολλές ομοιότητες με τον τρόπο αποπείρας κινητοποιήσεως της νεολαίας στη Μολδαβία, μετά την εκλογική επικράτηση φιλορωσικού κομμουνιστικού κόμματος.

Πολλά τηλεοπτικά δίκτυα της Ελλάδος επιμένουν στην σκανδαλολογία και την διαδοχολογία, ακόμα και όταν δεν υπάρχουν στοιχεία. Προφανώς ακολουθούν τη συνταγή του Γκαίμπελς, προς επανάληψη των ψευδών, με την βεβαιότητα ότι νομοτελειακώς θα γίνουν κάποια στιγμή πιστευτά. Η επιμονή τούτων και τα όσα έγιναν προσφάτως στην Τουρκία ενισχύουν την υπόνοια, ότι οι καλοί μας σύμμαχοι ενδεχομένως να επιδιώκουν την επιβολή κάποιου αγνώστου ακόμη νέου πολιτικού σχήματος δια της ανατροπής της Κυβερνήσεως Καραμανλή. Οι καναλάρχες που μετέχουν τυχόν ενός τέτοιου σχεδίου, καταχρώνται του δημοσίου αγαθού των συχνοτήτων, που τους παραχωρήθηκαν ευνοϊκώς, για να βλάψουν την Κυβέρνηση της Πατρίδας τους. Και η τελευταία, ανεχομένη την κατάχρηση αυτή κινδυνεύει να θεωρηθεί αναξία των περιστάσεων.

Ο ελληνικός λαός όμως, που στις προηγούμενες εκλογές απέδειξε πως δεν στερείται κρίσεως, είναι πιθανόν να αντιδράσει διαφορετικά. Άλλωστε οι υποκλοπές –θύμα των οποίων ήταν ο κ. Καραμανλής– δεν είναι έργο της σημερινής Κυβερνήσεως. Τα ομόλογα, προϊόν του παγκοσμίου καπιταλισμού, κυκλοφόρησαν από άγνοια ή ιδιοτέλεια διοικητικών στελεχών Ασφαλιστικών Ταμείων που είναι υπόδικα, εμφανίσθηκαν δε με κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η τελευταία ανεγνώρισε και τις αξιώσεις του Βατοπεδίου. Ενώ οι δωροδοκίες της SIEMENS έγιναν επίσης προς στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Και η υπόθεση Παυλίδη είναι ασαφής και δυσδιάγνωστη.

(Από την εφημερίδα ΕΣΤΙΑ, 24/04/2009)