Του Andrew Lundquist
Το black-out που έπληξε τις Ηνωμένες Πολιτείες τον περασμένο μήνα αποτελεί την πιο πρόσφατη υπενθύμιση ότι η ενέργεια είναι ο «αιμοδότης» μίας βιομηχανοποιημένης οικονομίας. Η ταχύτατη προώθηση του εθνικού ενεργειακού πλάνου από τον πρόεδρο Μπους -το νομικό πλαίσιο του οποίου αναμένει έγκριση από το Κογκρέσο- αποτελεί σαφέστατη ένδειξη αναγνώρισης της σπουδαιότητας της ενέργειας στη διαμόρφωση της οικονομικής πολιτικής των ΗΠΑ.
Μέχρι πρόσφατα τα φαινομενικά απεριόριστα αποθέματα και προσφορά φυσικού αερίου προσέδιδαν στις ΗΠΑ την πολυτέλεια να αποφεύγουν τις «σκληρές» αποφάσεις. Για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι η παραγωγή αργού πετρελαίου μειώθηκε κατά 38% από το 1973 δεν πάρθηκαν μέτρα που θα επέτρεπαν την ανάπτυξη στον τομέα αυτό. Παράλληλα, παρά την αυξανόμενη ανησυχία για τη συνεισφορά των υδρογονανθράκων στην παγκόσμια κλιματική αλλαγή καμία νέα πυρηνική μονάδα δεν παραγγέλθηκε για χρονικό διάστημα πλέον των τριών δεκαετιών.
Παρά το γεγονός ότι το φυσικό αέριο είναι το τρέχον «καύσιμο επιλογής», ειδικά για νέες μονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, οι ΗΠΑ δεν έχουν υποστηρίξει την κατασκευή αγωγού μεταφοράς του φα από την Αλάσκα, ούτε έχουν προχωρήσει οι εργασίες για την κατασκευή εγκαταστάσεων υγροποιημένου φυσικού αερίου. Ακόμα και το υδρογόνο το οποίο θεωρείται το καύσιμο το μέλλοντος αποτελεί μορφή ενέργειας σε πρωτογενή ανάπτυξη.
Όμως, χρόνια απραξίας και συγκρουόμενες πολιτικές φθάνουν στο τέλος τους. Μετά το black-out, η έλλειψη επενδύσεων προκειμένου να ενισχυθεί, ικανοποιητικά και σύμφωνα με τις τρέχουσες απαιτήσεις, η ηλεκτρική υποδομή οδήγησε το δίκτυο στα όρια του. Οι ΗΠΑ δεν έχουν εγκαταστήσει ένα «έξυπνο δίκτυο» το οποίο να μπορεί να αντιδρά από μόνο του και να προβαίνει σε διορθωτικές κινήσεις ανταποκρινόμενο στιγμιαία σε κάθε εναλλαγή.
Επιπρόσθετα, οι ανεπαρκείς επενδύσεις στην εξόρυξη υδρογοναθράκων είχαν ως αποτέλεσμα τα αποθέματα του φυσικού αερίου να φθάσουν στα όρια της εξαφάνισης, ενώ η παραγωγή αργού συνεχίζει μειούμενη. Το ίδιο μπορεί να υποστηριχθεί και όσον αφορά τους αγωγούς, τα διυλιστήρια και άλλα στοιχεία της ενεργειακής υποδομής των ΗΠΑ.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να δώσουν μεγαλύτερη προσοχή στην ενεργειακή συντήρηση αλλά και στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας .Παρά το γεγονός ότι η χρήσης ενέργειας ανά μονάδα του ΑΕΠ έχει μειωθεί ορατά, θα μπορούσε μακράν να είναι πιο αποτελεσματική.
Μερικοί ισχυρίζονται ότι οι ΗΠΑ απλά χρειάζονται να αυξήσουν τις εισαγωγές υγροποιημένου φυσικού αερίου. Αλλοι πάλι αντιτείνουν ότι η συντήρηση και προστασία του ενεργειακού συστήματος και οι ΑΠΕ είναι ο μόνος δρόμος, ενώ δεν είναι λίγοι εκείνοι που πιστεύουν πως η Αμερική χρειάζεται να παράγει περισσότερο πετρέλαιο και αέριο. Ολοι έχουν δίκαιο και ταυτόχρονα άδικο.
Θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας την αλληλοεξαρτώμενη φύση της ενέργειας. Παρ’ ότι δεν είναι όλες οι ενεργειακές μορφές εναλλασσόμενες (υπό την έννοια της αντικατάστασής τους), η προσφορά κάθε μίας επηρεάζει τη ζήτηση για τις υπόλοιπες. Για παράδειγμα η απόσυρση των μονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που χρησιμοποιούν άνθρακα οδηγεί την κατασκευή ανάλογων μονάδων που λειτουργούν με βάση το φυσικό αέριο ή την πυρηνική ενέργεια, εάν επιθυμούμε η παροχή ενέργειας να διατηρηθεί.
Επιπρόσθετα, η αυξημένη χρήση πυρηνικής ενέργειας μειώνει την ανάγκη νέων μονάδων παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος από φα και αφήνει ελεύθερο το πεδίο για τη χρήση του φυσικού αερίου στον βιομηχανικό και οικιακό τομέα.
Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι δεν υπάρχει μόνο μία λύση. Κανένα καύσιμο, και καμία τεχνολογία δεν αποτελούν τη μοναδική λύση του προβλήματος.
Μία ισχυρή ενεργειακή πολιτική απαιτεί ποικιλομορφία. Παράλληλα, απαιτεί ρυθμιστική σταθερότητα, γεγονός το οποίο προσελκύει επενδυτικά κεφάλαια για τις απαραίτητες υποδομές. Οι επενδύσεις σε πετρέλαιο, αέριο, πυρηνική και υδροηλεκτρική ενέργεια, άνθρακα, ανανεώσιμες πηγές, προωθούμενες συνολικά συνιστούν μία ισχυρή ενεργειακή πολιτική.
Κατ’ αρχάς, λαμβάνοντας αυτά τα δεδομένα υπόψη ένα προς ένα, υπάρχουν περιοχές των ΗΠΑ που διαθέτουν μεγάλες δυνατότητες για επιπρόσθετη παροχή πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Οι έρευνες θα πρέπει να επιτραπούν να προχωρήσουν και να διεξαχθούν με τρόπο υπεύθυνο προς το περιβάλλον, ενώ η Πολιτεία θα πρέπει να ενισχύει την κατασκευή αγωγού που θα μπορεί να προσεγγίσει τα τεράστια αποθέματα φυσικού αερίου στην Αλάσκα.
Δεύτερον, οι ΗΠΑ αποτελούν τη… Σαουδική Αραβία του.. άνθρακα. Είναι υπεύθυνος για περισσότερο από τη μισή παραγωγή ηλεκτρισμού της χώρας, ενώ δεν υπάρχει αρκετό φυσικό αέριο για να τον αντικαταστήσει. Θα πρέπει να ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας για την υποστήριξη «καθαρότερης τεχνολογίας» προκειμένου να ελαττώσουμε τις περιβαλλοντικές συνέπειες από τη χρήση του άνθρακα
Τρίτον, η χρήση πυρηνικής ενέργειας αποτελεί την καλύτερη ευκαιρία για την παραγωγή ενέργειας, αλλά και την αναβάθμιση ταυτόχρονα της ποιότητας του αέρα.
Τέταρτον, η παραγωγή, η διανομή, η μεταφορά τεχνολογίας, οι μονάδες παραγωγής ενέργειας συνδυασμένου κύκλου, τα «έξυπνα δίκτυα», καθώς και οι κυψέλες καυσίμων, είναι μερικά σημεία της ενεργειακής πολιτικής, η εξέλιξη των οποίων θα πρέπει να διερευνηθεί πλήρως.
Τέλος, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά και η συντήρηση του υπάρχοντος συστήματος, είναι απαραίτητα στοιχεία μία ενεργειακής πολιτικής τα οποία θα πρέπει να ακολουθηθούν με σθένος.
Το Κογκρέσο επέστρεψε από τις θερινές διακοπές του και καλείται να αποφασίσει τι επιθυμεί να πράξει. Μπορεί να καθυστερήσει περισσότερο και να ρισκάρει την ανανέωση τον αποθεμάτων και την αυξομείωση των τιμών, ή μπορεί να θέσει σε εφαρμογή μία περιεκτική ενεργειακή πολιτική πριν εμφανιστεί μία νέα κρίση. Ο καιρός για δράση και έργα είναι τώρα.
(Από Financial Times, 5/9/2003)