Της Μιράντας Ξαφά
Είναι θετικά αυτά που ανακοίνωσε η κυβέρνηση, αλλά ουσιαστικά συνιστούν ένα ευχολόγιο. Δεν είναι προφανές με ποια μέτρα θα επιτευχθούν, ενώ επιπλέον ορισμένοι στόχοι μοιάζουν αντικρουόμενοι. Για παράδειγμα, η κυβέρνηση λέει ότι θα εξασφαλίσει πόρους, επειδή θα μειωθούν οι δαπάνες για τόκους. Αυτό προϋποθέτει μείωση του χρέους. Oμως, τα μέτρα που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός είναι προς την κατεύθυνση της αύξησης των δαπανών και της μείωσης των εσόδων και άρα είναι προφανές με ποιο τρόπο θα μειωθεί το χρέος.
Επιπλέον, σε σχέση με τον στόχο για τη σύγκλιση των εισοδημάτων, τίθεται το ερώτημα πώς θα επιτευχθεί, από τη στιγμή που υπάρχει το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της ελληνικής οικονομίας και της διατήρησης του ρυθμού ανάπτυξης μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και το τέλος του Γ' ΚΠΣ. Η ανταγωνιστικότητα μειώνεται, όπως φαίνεται από τον διπλάσιο πληθωρισμό που έχει η Ελλάδα σε σχέση με την ευρωζώνη και τη μείωση των ελληνικών εξαγωγών. Εξάλλου, δεν πρόκειται να υπάρξει Δ' ΚΠΣ, στην έκταση του Γ' ΚΠΣ. Τι θα υποκαταστήσει, λοιπόν, τις εισροές από την Ευρωπαϊκή Ενωση; Σίγουρα όχι οι άμεσες ξένες επενδύσεις, που ήταν μόλις 50 εκατ. δολάρια το 2002, σύμφωνα με τα στοιχεία της UNCTAD.
Αν η Ελλάδα μπορούσε να καταστεί πόλος έλξης ξένων επενδύσεων, τότε ναι, θα μπορούσε και να επιτύχει υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης. Oμως, η πολυνομία και η διαφθορά παραμένουν αμείωτα. Ετσι, οι ρυθμοί ανάπτυξης 3,5% και 4% έχουν ημερομηνία λήξεως.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τις διαρθρωτικές αλλαγές, αυτές εξαγγέλονται 10 χρόνια τώρα και δεν αλλάζει τίποτα στη διάρθρωση της οικονομίας. Πάρτε ως παράδειγμα την Ολυμπιακή ή τα νοσοκομεία. Η κυβέρνηση περιορίζεται στο να πουλά ορισμένα πακέτα μετοχών των δημοσίων επιχειρήσεων. Όμως, μόνο αν το μάνατζμεντ πάει σε ιδιώτες θα λειτουργήσουν οι επιχειρήσεις με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια.
*Η Μιράντα Ξαφά είναι σύμβουλος της διοίκησης της Τράπεζας Πειραιώς
(Από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ 11/09/03)