Μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης με τις υψηλότερες πραγματικές
τιμές στα αυτοκίνητα παραμένει η Ελλάδα, καθώς οι Ελληνες καταναλωτές
καλούνται να καταβάλουν για την αγορά ενός νέου οχήματος φόρους που
μπορεί να ξεπερνούν ακόμη και το 30% της αξίας του προ φόρων. Ετσι, αν
και σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, όπως αυτά
δημοσιεύονται στην ετήσια έκθεσή της για τις τιμές των αυτοκινήτων στην
Ε. Ε., η Ελλάδα παραμένει η δεύτερη φθηνότερη χώρα στην Ευρωζώνη, μετά
τη Φινλανδία, με βάση τις προ φόρων τιμές αυτοκινήτων, όταν
συμπεριληφθούν οι φόροι τότε ανεβαίνει στις υψηλότερες θέσεις της
σχετικής κατάταξης με τις ακριβές αγορές.
Βεβαίως και σε αυτήν
την περίπτωση αποκαλύπτεται το παράδοξο του ελληνικού φορολογικού
συστήματος: από τη μια επιβαρύνει υπέρογκα την αγορά ενός καινούργιου
και λιγότερο ρυπογόνου αυτοκινήτου και από την άλλη επιδοτεί στην ουσία
τη χρήση του με τη χαμηλή φορολογία στα καύσιμα. Το επιχείρημα δε ότι
τα ακριβά αυτοκίνητα συμβάλλουν στην προστασία του περιβάλλοντος είναι
τουλάχιστον υποκριτικό: η Ολλανδία και άλλες δυτικοευρωπαϊκές χώρες με
χαμηλή φορολογία στα αυτοκίνητα έχουν αστικά κέντρα με ελάχιστη κίνηση
και αποτελούν παράδεισο για πεζούς, ποδηλάτες και χρήστες μέσων μαζικής
μεταφοράς.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης (τα οποία αφορούν
τις τιμές κατασκευαστών την 1/1/2009 και δεν έχουν συμπεριλάβει την
προσωρινή ρύθμιση για μείωση των τελών ταξινόμησης κατά 50%), ενώ η
τιμή στην Ελλάδα για ένα ιταλικό αυτοκίνητο 1.400 κ. ε., 120 ίππων
είναι η χαμηλότερη χωρίς τους φόρους (14.227 ευρώ), με τους φόρους η
τελική τιμή διαμορφώνεται σε 18.300 ευρώ που αποτελεί την πέμπτη
υψηλότερη μεταξύ των χωρών της Ευρωζώνης.
Γερμανικό αυτοκίνητο
2.000 κ. ε. έχει τιμή στην Ελλάδα, χωρίς τους φόρους, 17.875 ευρώ, την
ένατη υψηλότερη στην Ευρωζώνη. Με τους φόρους η τιμή του φτάνει τα
27.510 ευρώ και είναι πλέον η δεύτερη υψηλότερη. Η τιμή για πεντάθυρο
ιταλικό αυτοκίνητο 1.300 κ. ε., από τα πιο δημοφιλή στην Ελλάδα, είναι
11.673 χωρίς τους φόρους και φτάνει τα 14.900 ευρώ με τους φόρους. Τα
παραδείγματα είναι πολλά και όλα καταλήγουν στο ίδιο συμπέρασμα
Πάντως,
η οικονομική κρίση και ο περιορισμός της ζήτησης είχαν ως συνέπεια τη
μείωση των πραγματικών τιμών των αυτοκινήτων, καθώς και το άνοιγμα της
ψαλίδας των τιμών μεταξύ των διαφόρων κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής
Ενωσης. Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τις
τιμές των αυτοκινήτων, η οποία δημοσιοποιήθηκε πριν από λίγες ημέρες,
αυτές τον Ιανουάριο του 2009 ήταν μειωμένες σε σχέση με ένα χρόνο πριν
κατά 3,1%.
Μείωση των πραγματικών τιμών (οι οποίες εκφράζουν τις
τιμές που δίνονται από τους κατασκευαστές, τον ΦΠΑ καθώς και τα τέλη
ταξινόμησης) καταγράφηκε σε 23 από τα 27 κράτη-μέλη.
Η αγορά που
χτυπήθηκε περισσότερο και νωρίτερα από όλες τις άλλες στην Ε. Ε. ήταν η
βρετανική. Η επακόλουθη μείωση της ζήτησης η οποία οδήγησε με τη σειρά
της στην απόφαση για μείωση του ΦΠΑ κατά 2,5% συνέβαλε στην πτώση των
τιμών των αυτοκινήτων κατά 9,7%. Αντιθέτως, στις άλλες παραδοσιακές
αγορές της Ε. Ε. η μείωση των τιμών ήταν σαφώς χαμηλότερη: 0,9% στη
Γερμανία, 0,2% στη Γαλλία και 0,1% στην Ισπανία, ενώ στην Ιταλία οι
τιμές αυξήθηκαν ελαφρώς, κατά 0,9%. Οι τάσεις αυτές είχαν ως αποτέλεσμα
η μείωση των τιμών των αυτοκινήτων στις χώρες της Ευρωζώνης να
διαμορφωθεί κατά μέσο όρο στο 0,9%.
Σε πολύ υψηλότερα επίπεδα,
στο 6,9%, διαμορφώθηκε η μείωση των τιμών των οχημάτων στα νέα
κράτη-μέλη, με τη μεγαλύτερη ποσοστιαία πτώση να καταγράφεται στη
Λεττονία (14,7%).
Φόροι στα καύσιμα
Το
ελληνικό φορολογικό σύστημα τιμωρεί την ασφάλεια και επιδοτεί τη
ρύπανση. Δηλαδή, επιβάλλει βαριά φορολογία στο αυτοκίνητο, καθιστώντας
δυσκολότερη την απόκτηση ενός Ι. Χ. πιο ασφαλούς. Ταυτόχρονα, διατηρεί
χαμηλή φορολογία στη βενζίνη, δίνοντας κίνητρο για να το χρησιμοποιεί
κάποιος περισσότερο, και κατά συνέπεια να ρυπαίνει. Στην Ελλάδα οι
φόροι σε 1.000 λίτρα αμόλυβδης βενζίνης είναι 367,23 ευρώ, έναντι
611,37ευρώ στο Βέλγιο, 654,50 στη Γερμανία, 606,20 και 582,95 στην
Πορτογαλία.
(από την εφημερίδα "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ", 13/06/2009)