Στη
Βαγδάτη συγκεντρώθηκαν χθες αντιπρόσωποι από 35 διεθνείς ενεργειακούς ομίλουυς,
διεκδικώντας συμβόλαια δισεκατομμυρίων δολαρίων για την ανάπτυξη οκτώ ιρακινών
κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Ο πλειοδοτικός διαγωνισμός σηματοδοτεί την πρώτη φορά από την πτώση του Σαντάμ
Χουσέιν, το 2003, που θα επιτραπεί σε ξένες πετρελαϊκές εταιρείες να εργαστούν
στα κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου του Ιράκ, τα οποία ελέγχονται από
την κεντρική κυβέρνηση.
Τον
διαγωνισμό εγκαινίασε χθες ο πρωθυπουργός της χώρας, Νούρι αλ-Μάλικι, σε μια
επίσημη τελετή που πραγματοποιήθηκε σε κεντρικό ξενοδοχείο της Βαγδάτης,
παρουσία κυβερνητικών αξιωματούχων, υπουργών, πρεσβευτών και αντιπροσώπων
μερικών από τις μεγαλύτερες εταιρείες ενέργειας του κόσμου.
Απευθυνόμενος στους παρευρισκομένους, ο υπουργός Πετρελαίου του Ιράκ, Χουσέιν
αλ-Σαχριστάνι, υπογράμμισε ότι η κυβέρνηση «κατέστησε τη διαδικασία ανοικτή στα
μέσα ενημέρωσης, ώστε να ενημερώσει τον ιρακινό λαό και να εξασφαλίσει ότι τα
δικαιώματά του δεν θα κινδυνεύσουν».
Έστω κι αν η τιμή του πετρελαίου έχει υποχωρήσει στα 50 δολάρια το βαρέλι,
δήλωσε ο αλ-Σαχριστάνι, τα έσοδα από τη νέα επένδυση ενδεχομένως να φτάσουν μέχρι
και το 1,7 τρισ. δολάρια μέσα στα επόμενα 20 χρόνια.
Οι εταιρείες θα ανταγωνισθούν για τα δικαιώματα να αναπτύξουν μερικά από τα πιο
σημαντικά κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της χώρας, περιλαμβανομένων
αυτών που βρίσκονται στο Ζουμπάιρ και τη Ρουμαΐλα, στο νότιο Ιράκ, και στο
Κιρκούκ, στο βόρειο Ιράκ. Η κυβέρνηση δέχεται, επίσης, προσφορές για την
ανάπτυξη του κοιτάσματος φυσικού αερίου στο Ακάς, στην έρημο του δυτικού Ιράν,
και για το κοίτασμα φυσικού αερίου στη Μανσουρίγια, στο κεντρικό Ιράκ.
Τα εν δυνάμει κέρδη για τις εταιρείες είναι τεράστια. Το Ιράκ είναι η τρίτη
μεγαλύτερη πετρελαιοπαραγωγός χώρα του ΟΠΕΚ, με παραγωγή που φτάνει τα 2,4
εκατ. βαρέλια την ημέρα. Η κυβέρνηση ελπίζει ότι, με την παραχώρηση των
συγκεκριμένων συμβολαίων, η παραγωγή αυτή θα διπλασιαστεί στα 4 εκατ. βαρέλια.
Επτά αμερικανικές εταιρείες θα ανταγωνιστούν με τέσσερις ιαπωνικές, τέσσερις
κινεζικές, τρεις βρετανικές, δύο ρωσικές, δύο ιταλικές, δύο αυστραλιανές και
από μία από τη Γερμανία, την Ολλανδία, την Ισπανία, τη Δανία, τον Καναδά, τη
Νότια Κορέα, την Ινδία, τη Γαλλία, τη Μαλαισία, την Ινδονησία και την Ινδία.